Centrum Wyszkolenia Saperów

Centrum Wyszkolenia Saperów
Ilustracja
odznaka pamiątkowa
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1929

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

Batalion Szkolny Saperów
Batalion Szkolny Saperów Kolejowych

Kontynuacja

CWSap. we Francji
Ośrodek Wyszkolenia Oficerów Saperów
CWSap. w Wielkiej Brytanii

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Maksymilian Hajkowicz

Ostatni

płk Eustachy Górczyński

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Modlin

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

saperzy

Podległość

Szefostwo Saperów
Dowództwo Saperów

Centrum Wyszkolenia Saperów (CWSap.) – ośrodek szkolenia żołnierzy zawodowych i rezerwy saperów Wojska Polskiego II RP.

Geneza Centrum

Jednym z pierwszych polskich ośrodków wojskowych kształcących saperów była Szkoła Podchorążych Inżynierii (SPlnż) wchodząca w skład Armii Polskiej we Francji gen. Józefa Hallera. Została ona utworzona w czerwcu 1918 i funkcjonowała w miejscowości Mûrs-Erigné położonej 11 km na południe od Angers. Następnie wraz z całą Armią przybyła do kraju, gdzie kontynuowała swoją działalność.

W Polsce pierwszym ośrodkiem kształcenia kadr wojsk technicznych była Szkoła Podoficerów Saperów - Instruktorów, która powstała 19 maja 1919 w Warszawie na Powązkach. Wkrótce naczelne władze wojskowe postanowiły scentralizować dotychczasowe ośrodki szkolnictwa wojskowo-technicznego w ramach jednej struktury. W rezultacie 5 września 1919 doszło do powołania Obozu Szkolnego Saperów, przemianowanego 24 września 1919 na Kościuszkowski Obóz Szkolny Saperów w wyniku połączenia obu dotychczasowych ośrodków szkoleniowych. W jego ramach działały: Szkoła Podchorążych Saperów wystawiająca Kompanię Podchorążych Saperów, Szkoła Podchorążych Rezerwy Saperów oraz kurs doszkalania oficerów i młodszych saperów, kurs fortyfikacji dla inżynierów cywilnych i kurs doszkalania oficerów sztabowych saperów.

Szkoła Podchorążych Saperów zaczęła funkcjonować od 28 września 1919. Jej słuchaczami byli podoficerowie wojsk saperskich wytypowani przez swoich dowódców i mający ukończone 6 klas szkoły powszechnej. W pierwszej kolejności przyjmowano kandydatów, którzy pełnili służbę w oddziałach liniowych (na froncie) przynajmniej przez 3 miesiące, a także rekrutów lub ochotników w wieku 18-27 lat posiadających maturę oraz słuchaczy wyższych szkół technicznych. Pierwszym Komendantem Szkoły był ppłk Jerzy Solecki, następnie ppłk Otton Berezowski (jednocześnie Komendant KOSS), a od września 1920 do października 1921 por. Jan Guderski. Działała ona do maja 1922.

Od 1920 w ramach KOSS organizowane były także zajęcia praktyczne Oficerskiej Szkoły Podchorążych Inżynierii. Jej słuchaczami byli absolwenci 1-rocznej Szkoły Podchorążych Piechoty. W ramach 3-letniego cyklu szkolenia odbywały się 3-miesięczne ćwiczenia praktyczne.

15 lipca 1926 Kościuszkowski Obóz Szkolny Saperów został przekształcony w Batalion Szkolny Saperów (BSSap.). Jego nową siedzibą stał się Modlin. Jego dowódcą przez cały okres działalności był ppłk Stanisław Arczyński. Było to spowodowane zmniejszonym zapotrzebowaniem na specjalistów saperów wskutek intensywnym szkoleniem kadr inżynieryjnych w ramach KOSS, utworzeniem w 1923 w Warszawie Oficerskiej Szkoły Inżynierii oraz organizowaniem szkoleń podoficerów saperów na 3-6 tygodniowych kursach przy poszczególnych związkach taktycznych. BSSap. składał się on z Dowództwa, dwóch kompanii Szkoły Podchorążych Rezerwy Saperów, kompanii Doskonalenia Podoficerów Zawodowych i kompanii doświadczalnej.

Dzieje Centrum

W wyniku centralizacji szkolnictwa wojskowego, które grupowano w tzw. centra wyszkolenia, w dniu 1 sierpnia 1929 zostało utworzone Centrum Wyszkolenia Saperów (CWSap.) w Modlinie poprzez połączenie Batalionu Szkolnego Saperów i Batalionu Szkolnego Saperów Kolejowych, z wykorzystaniem ich kadry instruktorskiej i bazy szkoleniowej. Centrum prowadziło szkolenia kadr dla wojsk kolejowych, podchorążych rezerwy saperów, oficerów i podoficerów zawodowych piechoty i kawalerii oraz dowódców szwadronów i plutonów pionierów w zakresie inżynieryjnego zabezpieczenia pola walki.

Po wybuchu wojny obronnej 1939, na bazie Centrum w alarmie sformowany 60 Batalion Saperów pod dowództwem majora Franciszka Niepokólczyckiego dla Armii „Modlin”, a także plmost. 4-tonowy, Szefostwo Fortyfikacji „Modlin”, dwa Dowództwa Grup Fortyfikacyjnych dla armii „Modlin” i jedno dla armii „Pomorze” i kompanię wartowniczą. Pododdziały te walczyły do końca września 1939 W I rzucie mobilizacji powszechnej sformowano Obóz Rozdzielczy Jeńców.

Z pozostałej kadry Centrum zorganizowano zbiorczy batalion w składzie trzech kompanii oraz pododdziałów zabezpieczających, na czele którego stanął mjr Wacław Plewako. Ewakuował się on z Modlina na wschód. Miał on przejść do rejonu Sarn na Wołyniu, gdzie planowano nadal szkolić posiadane stany osobowe.

Z batalionu wydzieliła się grupa składająca się z 25 oficerów, 50 podoficerów, taboru kolejowego i samochodowego wraz z rodzinami wojskowych, którą dowodził Komendant CWSap. płk Eustachy Górczyński. Udała się ona na rekonesans, docierając na południe od Kowla. Jednak po 17 września kontakt z nią urwał się.

W tej sytuacji reszta batalionu wycofała się w kierunku na Chełm, a później na południe w rejon Fajsławic. Wobec zacieśniającego się okrążenia niemieckiego i sowieckiego, mjr W. Plewako postanowił przedostać na Węgry. W rejonie lasów koło Janowa Lubelskiego batalion zbiorczy CWSap. dołączył do resztek zgrupowania 33. Dywizji Piechoty Rezerwowej, dowodzonej przez płk dypl. Tadeusza Zieleniewskiego. Po szeregu zwycięskich potyczek z Niemcami, polskie oddziały dotarły do linii Sanu. Jednakże w wyniku poniesionych ciężkich strat oraz okrążenia przez Niemców i wojska sowieckie zgodnie z rozkazem płk. T. Zieleniewskiego 1 października 1939 wszystkie oddziały, w tym batalion CWSap., złożyły broń.

Struktura organizacyjna Centrum

Do 1934 CWSap. podlegało bezpośrednio II wiceministrowi spraw wojskowych, a od 1935 Dowódcy Saperów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Ogółem w okresie swojej działalności CWSap. liczyło ok. 45 oficerów, do 300 szeregowców oraz ok. 22 pracowników cywilnych. Komendantami CWSap. byli: płk. Maksymilian Hajkowicz (1929-1938) i płk Eustachy Górczyński (1938–1939).

W skład Centrum wchodziła przede wszystkim Szkoła Podchorążych Rezerwy Saperów (SPRez.Sap.) powstała w 1922 przy Oficerskiej Szkole Inżynierii. W latach dwudziestych w SPRez.Sap. szkolono rezerwistów saperów kolejowych. Szkolenie w niej trwało 10 miesięcy. Rozpoczynało się 15 września, a kończyło egzaminem i odbyciem 6-tygodniowej praktyki w jednostkach wojsk inżynieryjnych. Nauka dotyczyła głównie przedmiotów specjalistycznych, jak: miernictwo, fortyfikacje, urządzenie i utrzymanie przepraw, maskowanie. Wskutek coraz większej motoryzacji Wojska Polskiego na przełomie lat 1930/1931 w nauczaniu Szkoła Podchorążych Rezerwy pojawiły się także takie elementy, a do Szkoły zaczęli trafiać przede wszystkim absolwenci wyższych szkół technicznych, wyjątkowo tylko prymusi szkół średnich. Przyjmowano tylko kandydatów narodowości polskiej. Corocznie Szkoła Podchorążych Rezerwy opuszczało 200-250 podchorążych rezerwy wojsk inżynieryjnych oraz 80-120 przeszkolonych na kursach specjalistycznych oficerów i podchorążych różnych broni i służb.

Od 1938 w CWSap. działała także Szkoła Podoficerów Saperów dla małoletnich. Przygotowywała ona kandydatów na podoficerów zawodowych wojsk inżynieryjnych. Szkolenie małoletnich uwzględniało: podstawy szkolenia ogólnowojskowego, wyszkolenie techniczne z zakresu szkoły podoficerskiej oraz uzupełnienie wykształcenia z wiedzy ogólnej. Pierwsi absolwenci tej szkoły opuścili jej mury w 1939 i otrzymali przydział do oddziałów saperskich. Kształcenie słuchaczy II rocznika zostało przerwane 1 września 1939, a po rozpoczęciu wojny zostali oni przydzieleni do jednostek wojskowych.

W CWSap. przez cały okres działalności, oprócz szkolenia kadr inżynieryjnych, były również prowadzone prace naukowe i badania doświadczalne dotyczące współdziałania broni głównych i służb, przede wszystkim broni połączonych, w zakresie inżynieryjnego zabezpieczenia działań bojowych. Zadania te należały do etatowej Komisji Doświadczalnej, a całokształt przedsięwzięć doświadczalnych zabezpieczała kompania ćwiczebna (kompania zmotoryzowana saperów).

Przed wybuchem wojny w Centrum funkcjonowały następujące kursy specjalistyczne:

  • kurs techniczny (saperski) dla oficerów do kapitana włącznie przed kursem unifikacyjnym (doskonalenia) w Centrum,
  • kursy pionierskie dla oficerów piechoty, w tym kursy doskonalenia dla dowódców samodzielnych plutonów pionierów w piechocie i kawalerii,
  • kursy dowódców kompanii wojsk inżynieryjnych.
Organizacja pokojowa Centrum w marcu 1939
  • Komenda Centrum,
  • Batalion Podchorążych Rezerwy Saperów,
  • Kompania Kursów Oficerów i Podoficerów Zawodowych,
  • Kompania Kursów Specjalnych,
  • Doświadczalna Kompania Zmotoryzowana,
  • Kompania Szkoły Podoficerów Saperów dla Małoletnich[1].

CWSap. na obczyźnie

We Francji zorganizowano polski kurs inżynieryjny przy francuskim Ośrodku Wyszkolenia Saperów w Thouars oraz Centrum Wyszkolenia Saperów w miejscowości Les Ponts-de-Cé koło Angers. 21 czerwca 1940 żołnierze Centrum zostali zaokrętowani na transatlantyku „Batory”, a następnego dnia wypłynęli z redy portu Saint-Jean-de-Luz. 23 czerwca 1940 „Batory” zawinął do portu wojennego w Plymouth, a następnego dnia żołnierze zostali wyokrętowani. 25 czerwca 1940 żołnierze Centrum zostali przetransportowani koleją do Haydock i umieszczeni na obozie biwakowym na polach wyścigów konnych Haydock Park Racecourse. 30 czerwca 1940 z żołnierzy Centrum został utworzony Batalion Manewrowy Saperów. Dowództwo batalionu objął dotychczasowy komendant Centrum, podpułkownik Ludwik Turulski, dowódca kompanii szkolnej mjr Kazimierz Łukaszewicz, a od lutego 1940 kpt. Władysław Pogorzelski[2].

 Osobne artykuły: Centrum Wyszkolenia Saperów we Francji i Ośrodek Wyszkolenia Oficerów Saperów w Thouars (Francja).

W 1940 na terenie Szkocji powstało przy Zgrupowaniu Saperów w obozie WP w Crafford Biuro Badań Technicznych Saperów. W grudniu 1941 zostało utworzone Centrum Wyszkolenia Saperów w Dundee (w późniejszym okresie przeniesione do Falkirk, a następnie do Irvine), którego komendantem został płk Marian Zarzycki[3].

 Osobny artykuł: Centrum Wyszkolenia Saperów w Wielkiej Brytanii.

Kadra i słuchacze

Komendanci
Dyrektorzy nauk
Dowódcy batalionu podchorążych
Kadra
Słuchacze

Obsada personalna w marcu 1939

Obsada personalna CWSap. w marcu 1939[1]

Komenda Centrum
  • komendant – płk sap. Eustachy Górczyński
  • adiutant – por. Mieczysław Sztanc †1940 Charków[6]
  • naczelny lekarz – kpt. lek. dr Wincenty Piechalski[a] (od VI 1933[9])
  • dyrektor nauk – ppłk sap. Leon Mecugoff
  • wykładowca – mjr sap. Franciszek Niepokólczycki
  • wykładowca – kpt. sap. Edward Jędrzejewski
  • wykładowca – kpt. sap. Michał Knapik
  • wykładowca – kpt. sap. Eugeniusz II Żenczykiewicz
  • wykładowca – kpt. sap. inż. Stanisław IX Dąbrowski
  • wykładowca – por. sap. Eugeniusz Pietraszewski
  • zastępca komendanta ds. gospodarczych – kpt. adm. (br. panc.) Leonard Jan Feiner
  • oficer ewidencji personalnej – por. sap. Henryk Fuks
  • oficer administracyjno-materiałowy – por. sap. Władysław Stępień
  • oficer żywnościowy – chor. sap. Józef Śniady
  • oficer gospodarczy – por. int. Antoni Sławski
  • dowódca kompanii gospodarczej – ppor. rez. pdsc Kazimierz Czyżewski
  • komendant parku – kpt. sap. Marian Wawrzynkowski
  • oficer parku – por. sap. Czesław Sawicki
  • oficer parku – chor. Franciszek Muszyński

Na kursach przebywało ośmiu oficerów:

  • kpt. sap. Józef Koleśnik
  • por. sap. Zdzisław Stanisław Castellaz
  • por. sap. Józef Gilewski
  • por. sap. Bolesław Marian Krajewski
  • por. sap. Zdzisław Janusz Marek
  • por. sap. Adam Wawrzyniec Motykiewicz
  • por. sap. Franciszek Władysław Unterberger
  • por. sap. Antoni Józef Wroński
Batalion Podchorążych Rezerwy Saperów
  • dowódca batalionu – mjr sap. Wacław Plewako
  • dowódca 1 kompanii – kpt. sap. Alfons Cywiński
  • dowódca plutonu – por. sap. Witold Kwiatkowski
  • dowódca plutonu – por. sap. Ryszard Marian Peisker
  • dowódca plutonu – ppor. sap. Kazimierz Jan Buss
  • dowódca plutonu – wakat
  • dowódca 2 kompanii – kpt. sap. Edward Brudnicki
  • dowódca plutonu – por. sap. Jan Kajus Zygmunt Andrzejewski
  • dowódca plutonu – por. sap. Genadiusz Szmidt
  • dowódca plutonu – ppor. sap. Władysław Sylwester Szewczyk
  • dowódca plutonu – chor. Wojciech Kalandyk
  • dowódca 3 kompanii – kpt. sap. Mieczysław Lutomski
  • dowódca plutonu – por. sap. Michał Bucza
  • dowódca plutonu – por. sap. Czesław Tytus Kosmatko
  • dowódca plutonu – por. sap. Władysław Rożniecki
  • dowódca 4 kompanii – kpt. piech. Marian Lubaska
  • dowódca plutonu – kpt. piech. Jan Teodor Strożak
  • dowódca plutonu – por. piech. Henryk Mizikowski †1940 Charków[10]
Kompania Kursów Oficerów i Podoficerów Zawodowych
  • dowódca kompanii – mjr sap. Maksymilian Orłowski
  • instruktor – por. sap. Józef Beżański
  • instruktor – por. sap. Piotr Tadeusz Cesarz
  • instruktor – por. sap. Henryk Fuks
  • instruktor – por. sap. Marian Stanisław Wawrzyńczak
  • instruktor – por. rez. pdsc Jan Józef Wojciechowski
Kompania Kursów Specjalnych
  • dowódca kompanii – kpt. sap. Wiktor Kontkowski
  • dowódca plutonu – por. sap. Mieczysław Marian Normark
  • dowódca plutonu – por. sap. Stanisław Piela
  • dowódca plutonu – chor. sap. Stanisław Kuliberda
Doświadczalna Kompania Zmotoryzowana
  • dowódca kompanii – kpt. dypl. sap. Bolesław Barański
  • dowódca plutonu – por. sap. Wacław Łużyński
  • dowódca plutonu – por. sap. Tadeusz Rykowski
  • dowódca plutonu – chor. sap. Antoni Ciechanowski
Kompania Szkoły Podoficerów Saperów dla Małoletnich
  • dowódca kompanii – kpt. sap. Józef Salecki
  • dowódca plutonu – por. sap. Stanisław Piela
  • dowódca plutonu – ppor. sap. Witold Edward Dąbkowski
  • dowódca plutonu – chor. sap. Stanisław Kuliberda

Odznaka pamiątkowa

Krzyż o ramionach w kształcie wydłużonych bastionów z siedmioma promieniami między nimi. Ramiona krzyża emaliowane: wewnątrz białe, wzdłuż krawędzi w barwach saperskich - czarne i szkarłatne (różne odcienie: np. czerwonobrązowe, czerwone). W środku krzyża okrągła, emaliowana tarczka z białym orłem na szkarłatnym (czerwonym) tle w żółtym obramowaniu z napisem: „Centrum 1929 Wyszkolenia Saperów”.

Istnieją trzy odmiany odznaki Centrum Wyszkolenia Saperów: - pierwsza - zgodna z regulaminem odznaki (wymiary: 47 x 47 mm), - druga - orzeł biało emaliowany na pionowo prążkowanym tle bez czerwonej emalii, napis na czarnym emaliowanym tle, (wymiary: 49 x 49 mm), - trzecia - orzeł biało emaliowany na szkarłatnym (czerwonym) tle, napis na gładkim, złotawym tle bez emalii. Cały krzyż złoty, promienie srebrne (wymiary: 48 x 47 mm). Odznaka jednoczęściowa[11][12].

Uwagi

  1. ↑ Kpt. lek. dr Wincenty Piechalski (ur. 22 stycznia 1894) był odznaczony dwukrotnie SKZ[7]. W maju 1926 na podstawie świadectwa urodzenia sprostowano nazwisko por. lek. Wincenty Pichalskiego z „Pichalski” na „Piechalski”[8].

Przypisy

  1. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 483-485.
  2. ↑ Kształcenie kadr oficerskich wojsk inżynieryjnych ... s. 61
  3. ↑ Organizacja Polskich Wojsk Lądowych w wielkiej Brytanii 1940 – 1945 s. 144 - 146
  4. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929, s. 300.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933, s. 86.
  6. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 539.
  7. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 374, 483.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 6 maja 1926, s. 148.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933, s. 129.
  10. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 354.
  11. ↑ Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 39 z 1930.
  12. ↑ W. B. Moś, W. Soszyński, Polskie szkolnictwo wojskowe 1908–1939, Kraków 2007, s. 82.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
  • Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
  • Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
  • Stanisław Soroka, Wojska inżynieryjne – ewolucja i współczesność, Warszawa 1982.
  • Wyższa Szkoła Oficerska Inżynierii Wojskowej im. gen. Jakuba Jasińskiego we Wrocławiu, Tradycja, Historia, Współczesność. Zarys dziejów 1923 - 1944, Wrocław 1994.
  • Zdzisław Józef Cutter: Kształcenie kadr oficerskich wojsk inżynieryjnych w latach 1924 - 1994. Częstochowa: AJD, 2013. ISBN 978-83-7455-343-8.
  • Zdzisław Cutter, Szkolenie wojsk saperskich w okresie międzywojennym, Wrocław 2000.
  • Zdzisław Barszczewski, Sylwetki saperów, Warszawa 2001.
  • Zdzisław Cutter, Saperzy polscy 1918 – 1939: organizacja, szkolenie i wyposażenie materiałowo-techniczne, Wrocław 2001.
  • Zdzisław Cutter, Polskie wojska saperskie w 1939: organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne, Częstochowa 2003.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Zbigniew Wawer, Organizacja Polskich Wojsk Lądowych w wielkiej Brytanii 1940 – 1945
Szkolnictwo wojskowe w II Rzeczypospolitej
Centra
Piechota
Kawaleria
Artyleria
Saperzy
Lotnictwo
Inne
Saperzy i pionierzy II RP
Instytucje centralne
Szkolnictwo
Grupy saperów
Brygady saperów
Pułki saperów
Bataliony saperów (1921-1929)
Bataliony saperów (1929-1939)
Bataliony saperów (1939)
Kompanie saperów KOP (1931-1939)
Szwadrony pionierów (1939)
Ośrodki Zapasowe Saperów (1939)

Read other articles:

العلاقات الأوزبكستانية الغواتيمالية

العلاقات الأوزبكستانية الغواتيمالية أوزبكستان غواتيمالا   أوزبكستان   غواتيمالا تعديل مصدري - تعديل   العلاقات الأوزبكستانية الغواتيمالية هي العلاقات الثنائية التي تجمع بين أوزبكستان وغواتيمالا.[1][2][3][4][5] مقارنة بين البلدين هذه مقارنة �...

 

Nicolas Dupont-Aignan

Pour les articles homonymes, voir Nicolas Dupont, Dupont ou Dupond, Aignan et NDA. Nicolas Dupont-Aignan Nicolas Dupont-Aignan en 2019. Fonctions Président de Debout la France[a] En fonction depuis le 22 novembre 2008(15 ans, 4 mois et 10 jours) Prédécesseur Parti créé[b] Député français En fonction depuis le 12 juin 1997(26 ans, 9 mois et 20 jours) Élection 1er juin 1997 Réélection 16 juin 200217 juin 200717 juin 201218 juin 201719 juin 2022 Circonsc...

 

Gradualisme filetik

Gradualisme filetik dibandingkan dengan keseimbangan bersela (bawah). Gradualisme filetik adalah model evolusi yang menjelaskan bahwa sebagian besar spesiasi bersifat lambat, seragam, dan berangsur-angsur.[1] Seluruh spesies secara perlahan mengalami perubahan menjadi spesies yang baru. Dalam sudut pandang ini, tidak ada garis batas yang jelas antara spesies nenek moyang dengan spesies baru. Gradualisme filetik sering kali dianggap berlawanan dengan teori keseimbangan bersela, yang me...

Torrey Pines State Beach

State park in California, United States Torrey Pines State BeachShow map of CaliforniaShow map of the United StatesLocationSan Diego, CaliforniaNearest citySan DiegoCoordinates32°55′53″N 117°15′37″W / 32.93139°N 117.26028°W / 32.93139; -117.26028Established1957Governing bodyCalifornia Department of Parks and Recreation Torrey Pines State Beach, September 2021 Torrey Pines State Beach is a public beach located in the San Diego, California community...

 

Biomarker

Indicator of a biological state or condition For other uses, see Biomarker (disambiguation). In biomedical contexts, a biomarker, or biological marker, is a measurable indicator of some biological state or condition. Biomarkers are often measured and evaluated using blood, urine, or soft tissues[1] to examine normal biological processes, pathogenic processes, or pharmacologic responses to a therapeutic intervention.[2] Biomarkers are used in many scientific fields. Medicine Ma...

 

Lockheed P-2 Neptune

Lockheed P-2 Neptune (awalnya ditunjuk P2V sampai September 1962) adalah pesawat patroli maritim dan ASW. Ini dikembangkan untuk Angkatan Laut Amerika Serikat oleh Lockheed untuk menggantikan Lockheed PV-1 Ventura dan PV-2 Harpoon, dan digantikan pada gilirannya dengan Lockheed P-3 Orion. Jenis ini berhasil diekspor dan beberapa angkatan bersenjata. Referensi Donald, David, ed. Lockheed P2V Neptune. The Complete Encyclopedia of World Aircraft. New York: Barnes & Noble Books, 1997. ISBN 0...

Premiership Rugby Sevens Series

Iendly Rugby Sevens competition This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Premiership Rugby Sevens Series – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (July 2011) (Learn how and when to remove this message) Premiership Rugby 7s SeriesCurrent season or competition: 2019 Premiership Rugby Sevens SeriesC...

 

约翰斯顿环礁

此條目可参照英語維基百科相應條目来扩充。 (2021年5月6日)若您熟悉来源语言和主题，请协助参考外语维基百科扩充条目。请勿直接提交机械翻译，也不要翻译不可靠、低品质内容。依版权协议，译文需在编辑摘要注明来源，或于讨论页顶部标记{{Translated page}}标签。 约翰斯顿环礁Kalama Atoll 美國本土外小島嶼 Johnston Atoll 旗幟颂歌：《星條旗》The Star-Spangled Banner約翰斯頓環礁�...

 

2020年夏季奧林匹克運動會波蘭代表團

2020年夏季奥林匹克运动会波兰代表團波兰国旗IOC編碼POLNOC波蘭奧林匹克委員會網站olimpijski.pl（英文）（波兰文）2020年夏季奥林匹克运动会（東京）2021年7月23日至8月8日（受2019冠状病毒病疫情影响推迟，但仍保留原定名称）運動員206參賽項目24个大项旗手开幕式：帕维尔·科热尼奥夫斯基（游泳）和马娅·沃什乔夫斯卡（自行车）[1]闭幕式：卡罗利娜·纳亚（皮划艇）&#...

8 cm/40 3rd Year Type naval gun

Naval gun 8 cm/40 3rd Year Type naval gun A 8 cm/40 3rd Year Type naval gun at the Yasukuni Shrine.TypeNaval gunPlace of origin Empire of JapanService historyIn service1897–1945Used byImperial Japanese NavyRepublic of China NavyRoyal Romanian NavyRoyal Thai NavyWarsWorld War IWorld War IIProduction historyDesigned1893Variants8 cm/40 (3) 11th Year Type8 cm/40 (3) Type 888 cm/25 (3) Type 41SpecificationsMass2,401 kg (5,293 lb)Barrel length3.2 m (10...

 

Rok

Artikel ini tidak memiliki referensi atau sumber tepercaya sehingga isinya tidak bisa dipastikan. Tolong bantu perbaiki artikel ini dengan menambahkan referensi yang layak. Tulisan tanpa sumber dapat dipertanyakan dan dihapus sewaktu-waktu.Cari sumber: Rok – berita · surat kabar · buku · cendekiawan · JSTOR Untuk genre musik, lihat Musik rok. Rok The Evoltion of the skirt, Harry Julius, 1916 Rok atau bebe adalah jenis pakaian dengan bentuk pipa atau ke...

 

Education in Northern Ireland

Education in Northern IrelandDepartment of EducationMinister of EducationPaul Givan MLANational education budget (2021–2022)Budget£2.3 billionGeneral detailsPrimary languagesEnglish, IrishSystem typeRegionalCompulsory education1831Literacy (2003[1])Total99%Male99%Female99% Life in Ireland Culture Christianity Cuisine Culture Holidays (ROI) Holidays (NI) Music Religion Sport Tourism (ROI) Economy Communications (ROI) Economy Taxation (ROI) Transport General Architecture Geogra...

Abstract syntax tree

Tree representation of the abstract syntactic structure of source code For the trees used in linguistics, see parse tree. This article includes a list of references, related reading, or external links, but its sources remain unclear because it lacks inline citations. Please help improve this article by introducing more precise citations. (February 2013) (Learn how and when to remove this message) An abstract syntax tree for the following code for the Euclidean algorithm:while b ≠ 0: if a &g...

 

French in Action

American TV series or program French in ActionMireille Belleau and Robert Taylor at La Closerie des LilasGenreEducational television seriesRomantic ComedyCreated byPierre CapretzStarringValérie AllainCharles MayerVirginie ContessePierre CapretzCountry of originUnited StatesOriginal languageFrenchNo. of episodes52 (list of episodes)ProductionProducersWGBH, Yale University, and Wellesley CollegeCamera setupSingle-cameraRunning time30 minutes per episodeOriginal releaseNetworkWGBH, PBSRelease1...

 

Biblioteca visconteo sforzesca

Biblioteca Visconteo-SforzescaLancelot di Lac (fine XIV secolo), ma.fr. 343, Parigi, Biblioteca nazionale di Francia.UbicazioneStato Italia Regione Lombardia Città Pavia IndirizzoCastello Visconteo CaratteristicheAperturaseconda metà del XIV secolo Chiusura1500 Sito web Modifica dati su Wikidata · Manuale Per Biblioteca visconteo sforzesca si intendeva la biblioteca privata dei signori e duchi di Milano delle dinastie dei Visconti e degli Sforza. La biblioteca si trovava nel...

Colin Killoran

Colin Killoran Informasi pribadiNama lengkap Colin KilloranTanggal lahir 7 April 1992 (umur 32)Tempat lahir Tokyo, JepangPosisi bermain BekKarier senior*Tahun Tim Tampil (Gol)2011-2015 Tokyo Verdy 2012 →Giravanz Kitakyushu 2015 Blaublitz Akita * Penampilan dan gol di klub senior hanya dihitung dari liga domestik Colin Killoran (lahir 7 April 1992) adalah pemain sepak bola asal Jepang. Karier Colin Killoran pernah bermain untuk Tokyo Verdy, Giravanz Kitakyushu dan Blaublitz Akita. Pran...

 

Cartago (California)

Questa voce sull'argomento centri abitati della California è solo un abbozzo. Contribuisci a migliorarla secondo le convenzioni di Wikipedia. Segui i suggerimenti del progetto di riferimento. CartagoCDP(EN) Cartago, California Cartago – Veduta LocalizzazioneStato Stati Uniti Stato federato California ConteaInyo TerritorioCoordinate36°19′15″N 118°01′35″W36°19′15″N, 118°01′35″W (Cartago) Altitudine1 106 m s.l.m. Superficie3,036 km² Abitan...

 

Società Sportiva Calcio Napoli 1990-1991

Voce principale: Società Sportiva Calcio Napoli. SSC NapoliStagione 1990-1991 Sport calcio Squadra Napoli Allenatore Albertino Bigon All. in seconda Alberto Ginulfi Presidente Corrado Ferlaino Serie A8º Coppa ItaliaSemifinalista Supercoppa ItalianaVincitore Coppa dei CampioniOttavi di finale Maggiori presenzeCampionato: Galli (33)Totale: Galli (44) Miglior marcatoreCampionato: Careca (9)Totale: Careca (12) StadioSan Paolo Abbonati41 676[1] Maggior numero di spettatori67&#...

Moked

For the Israeli military operation, see Operation Focus. Political party in Israel Moked מוקד‎LeaderShmuel MikunisMeir Pa'ilFounded1973Dissolved1977Merger ofMaki and the Blue-Red MovementMerged intoHadash and the Left Camp of IsraelIdeologySocialismPolitical positionLeft-wingMost MKs1 (1973-1977)Fewest MKs1 (1973-1977)Election symbolקנ‎Politics of IsraelPolitical partiesElections Moked (Hebrew: מוקד, lit. 'Focus') was a left-wing politica...

 

Lord's Resistance Army insurgency

Ongoing insurgency in central AfricaThis article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these messages) This article's tone or style may not reflect the encyclopedic tone used on Wikipedia. See Wikipedia's guide to writing better articles for suggestions. (July 2024) (Learn how and when to remove this message) The neutrality of this article is disputed. Relevant discussion may be found on the talk page. Please do not...