Pułk został sformowany 22 sierpnia 1921 roku z połączenia „wojennych” 2 bsap mjr. Adolfa Juniewicza, 22 bsap kpt. Ignacego Gicali i 24 bsap por. Adolfa Szmidta. Jego pierwszym dowódcą został mjr Bronisław Karol Zrogowski. Stacjonował w Przemyślu.
W czerwcu 1922 roku z powodu niskiego stanu wody w rzece San w Przemyślu pułk rozebrał most pontonowy i w tym miejscu postawił w ciągu trzech dni prowizoryczny most stały[1].
Od 2 do 5 lipca 1925 roku pułk brał udział w akcji przeciwpowodziowej udzielając pomocy ludności małopolski wschodniej w naprawie i wzmocnieniu wałów ochronnych[2].
Przy pułku działał amatorski teatr pod kierownictwem por. Korneluka[3].
Na początku 1929 roku oddział został skadrowany i otrzymał nazwę „kadra 10 pułku saperów”. Z końcem stycznia 1929 roku w kadrze pozostało trzech oficerów, a pozostali zostali przeniesieni do innych oddziałów[4][5]. 25 marca 1930 roku do kadry zostało przeniesionych 22 oficerów rezerwowych i 5 oficerów pospolitego ruszenia[6]. Wiosną 1931 roku kadra została rozformowana. Oficerowie z dniem 1 kwietnia 1931 roku zostali przeniesieni na nowe stanowiska służbowe[7].
Prace pokojowe
W sierpniu 1921 r. tłumił pożar lasów w Rudniku nad Sanem, zagrażający magazynom i prochowni, współdziałał w walce z licznymi pożarami w Przemyślu i okolicznych wsiach.
W 1921 roku pułk wysadzał przęsła zburzonego w czasie wojny mostu żelaznego na Sanie, zużywając 10 ton amunicji.
W 1922 roku. podczas wyjątkowo silnych zatorów lodowych, zostały zerwane podczas ruszenia lodów na Sanie w Przemyślu wszystkie mosty. Pułk utrzymywał, gdy tylko kra częściowo spłynęła, komunikację między obu brzegami za pomocą mostu pontonowego i kładki, a później budował most drewniany na palach długości 70 metrów w ciągu trzech dni, przez wszystkie kompanie batalionu, pracujące na przemian.
W 1922 roku pułk budował most na rzece Strwiąż w powiecie samborskim, dług. 80 metrów, most na Sanie w Radymnie długości 80 metrów i most na Dniestrze w Starym Samborze długości 180 metrów, oraz naprawiał szereg uszkodzonych mostów.
W 1925 roku pułk pracował przy wysadzaniu zniszczonych konstrukcji mostu kolejowego w Worochcie.
W 1927 roku brał udział przy budowie szosy Tuchołka – Smorz[8].
W niedzielę 22 lipca 1923 o godz. 10.00 na Rynku w Przemyślu, Inspektor Armii, generał dywizji Lucjan Żeligowski wręczył pułkowi chorągiew. Mszę świętą odprawił i poświęcił chorągiew ksiądz biskup Karol Józef Fischer[15]
↑Major Edward Nejberg miał być przeniesiony z 9 Pułku Saperów na stanowisko zastępcy dowódcy 8 Pułku Saperów. Przydział ten został unieważniony. Ostatecznie major Nejberg został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 10 Pułku Saperów. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 46 z 25 października 1926 roku, s. 376 i Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 49 z 17 listopada 1926 roku, s. 401.
Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918–1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918–1939: Polskie Siły Zbrojne Na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 83-204-3299-5. Brak numerów stron w książce
Spis byłych oddziałów wojskowych WP, Przegląd Historyczno-Wojskowy, Warszawa 2000, Nr 2 (183), s. 105-108.
„Przegląd Wojskowo – Techniczny” nr 6 z grudnia 1928r.