PROFILPELAJAR.COM

Stefan Dąbkowski
Bronisław
	; Stefan Dąbkowski (przed 1927)
	pułkownik saperów
Data i miejsce urodzenia	20 czerwca 1884 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	16 grudnia 1962 ; Londyn
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1934
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	I Brygada Legionów Polskich, 1 Pułk Saperów, 10 Pułk Saperów, Oficerska Szkoła Inżynierii
Stanowiska	dowódca pułku saperów, komendant Oficerskiej Szkoły Inżynierii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; wojna polsko-ukraińska,; wojna polsko-bolszewicka
Późniejsza praca	senator IV kadencji Senatu RP
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stefan Dąbkowski, ps. „Bronisław” (ur. 20 czerwca 1884 w Warszawie^[1], zm. 16 grudnia 1962 w Londynie) – polski działacz niepodległościowy i socjalistyczny, w latach 1935–1939 senator BBWR i OZN, wicemarszałek Senatu V Kadencji, pułkownik saperów Wojska Polskiego, wiceprezes Prezydium Zarządu Koła Parlamentarnego Obozu Zjednoczenia Narodowego w 1938 roku^[2].

Życiorys

Stefan Dąbkowski urodził się 20 czerwca 1884 w Warszawie, w rodzinie powstańców styczniowych Adama (1837–1896) i Izabeli z Sierzputowskich (1843–1918)^[3]. Ojciec za udział w powstaniu został skazany na ośmioletnią katorgę, a matka była kurierką partii Józefa Jankowskiego. Starszy brat Mieczysław został generałem brygady Wojska Polskiego.

W latach 1902–1906 pracował na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Od 1902 członek PPS, a od 1904 jej Organizacji Bojowej^[1] – przewoził materiały wybuchowe z Zagłębia do stolicy. W latach 1905–1907 aresztowany i więziony, ostatecznie zesłany na Syberię, skąd zbiegł do Lwowa^[1]. W czerwcu 1908 roku brał udział w założeniu Związku Walki Czynnej we Lwowie^[4]. Od 1910 działał w Związku Strzeleckim i PPS-Frakcji Rewolucyjnej na terenie Królestwa Polskiego. W latach 1911–1914 ponownie przebywał w Galicji, został komendantem oddziału Związku Strzeleckiego w Borysławiu.

Od sierpnia 1914 w I Brygadzie Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym internowany w Beniaminowie^[1].

Uczestniczył w walkach polsko-ukraińskich w Galicji w latach 1919–1920, przez parę miesięcy więziony przez władze ZURL w Borysławiu i Tarnopolu.

Od 1920 oficer Wojska Polskiego. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w 1 pułku saperów^[5]. W 1922 został zatwierdzony na stanowisku dowódcy 10 pułku saperów w Przemyślu^[6]^[7]. W latach 1928–1934 był komendantem Oficerskiej Szkoły Inżynierii w Warszawie^[8]^[9].

W listopadzie 1924 roku był jednym z oficerów, którzy podali się do dymisji w ramach tzw. strajku generałów^[10]^[11].

Z dniem 30 czerwca 1934 został przeniesiony w stan spoczynku^[12]. 1 lipca 1934 został zatrudniony w Dyrekcji Tramwajów Miejskich miasta stołecznego Warszawy na stanowisku naczelnika Wydziału Drogowo-Budowlanego.

W latach 1935–1939 senator BBWR i OZN z okręgu Warszawa oraz radny Miasta Stołecznego, gdzie przewodniczył klubowi OZN. Od 1935 członek Parlamentarnej Grupy Stołecznej. W listopadzie 1936 został wybrany drugim wiceprezesem Związku Rezerwistów^[13]. W latach 1938–1939 wiceprezes Obozu Zjednoczenia Narodowego. Na ostatnim posiedzeniu Sejmu w dniu 2 września 1939 złożył wniosek o zmianę ordynacji wyborczej, pozwalający na wypełnienie przez posłów i senatorów żołnierskiego obowiązku bez ryzyka utraty mandatu.

Zmarł 16 grudnia 1962 w Londynie. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 107-3-13)^[14].

Awanse

podporucznik – 5 marca 1915
porucznik – 1 stycznia 1917^[15]
podpułkownik – 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 20. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów
pułkownik – 1 stycznia 1928 ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 1. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów^[16]

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1922)
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1938)^[17]
Krzyż Niepodległości z Mieczami (20 stycznia 1931)^[18]^[19]
Krzyż Walecznych (czterokrotnie: po raz pierwszy w 1922^[20])
Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[21]^[22]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[23]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[23]
Odznaka „Za wierną służbę”^[23]
Krzyż Komandorski Orderu Orła Białego (Jugosławia)^[24]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 133 .
↑ Prace parlamentarne O.Z.N. 1938/39 r., Warszawa 1939, s. 39.
↑ Stefan Dąbkowski (1884–1962) M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2022-07-14].
↑ Julian Stachiewicz, Początki Związku Walki Czynnej, [w:] Niepodległość, t. II zeszyt 1(3) 1933, s. 46.
↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 333, 592.
↑ Rocznik oficerski 1923, s. 892, 905.
↑ Rocznik oficerski 1924, s. 816, 827.
↑ Rocznik oficerski 1928, s. 581, 590.
↑ Rocznik oficerski 1932, s. 247, 821.
↑ Jerzy Rawicz: Do pierwszej krwi. Warszawa: Czytelnik, 1974, s. 99–115.
↑ Ludwik Stomma: Skandale polskie. Warszawa: Demart, 2008, s. 131–136. ISBN 978-83-7427-422-7.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 11 z 17.06.1934.
↑ Nowy zarząd Związku Rezerwistów. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 270 z 22 listopada 1936.
↑ Cmentarz Stare Powązki: STEFAN DĄBKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-03-29] .
↑ Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich..., s. 46.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 1 z 2 stycznia 1928 r., s. 2.
↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
↑ M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 2 z 19 marca 1931.
↑ Rozporządzenie Kierownika M.S.Wojsk. L. 8449 G. M. I. z 1922 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 8, s. 251).
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 15 z 11.11.1928.
↑ ^a ^b ^c Na podstawie fotografii [1].
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr. 8 z 11.11.1931.

Bibliografia

Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917.
Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
Roczniki oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
Historia sejmu polskiego – tom II, red. Andrzej Ajnenkiel, Warszawa 1989.
Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom I, red. naukowa Andrzej Krzysztof Kunert, Wydawnictwo Sejmowe Warszawa 1998.

[kto133-1] StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 133 .

[2] Prace parlamentarne O.Z.N. 1938/39 r., Warszawa 1939, s. 39.

[3] Stefan Dąbkowski (1884–1962) M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2022-07-14].

[4] Julian Stachiewicz, Początki Związku Walki Czynnej, [w:] Niepodległość, t. II zeszyt 1(3) 1933, s. 46.

[5] Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 333, 592.

[6] Rocznik oficerski 1923, s. 892, 905.

[7] Rocznik oficerski 1924, s. 816, 827.

[8] Rocznik oficerski 1928, s. 581, 590.

[9] Rocznik oficerski 1932, s. 247, 821.

[rawicz-10] Jerzy Rawicz: Do pierwszej krwi. Warszawa: Czytelnik, 1974, s. 99–115.

[stomma-11] Ludwik Stomma: Skandale polskie. Warszawa: Demart, 2008, s. 131–136. ISBN 978-83-7427-422-7.

[12] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 11 z 17.06.1934.

[13] Nowy zarząd Związku Rezerwistów. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 270 z 22 listopada 1936.

[14] Cmentarz Stare Powązki: STEFAN DĄBKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-03-29] .

[15] Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich..., s. 46.

[16] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 1 z 2 stycznia 1928 r., s. 2.

[17] M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[18] M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[19] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 2 z 19 marca 1931.

[20] Rozporządzenie Kierownika M.S.Wojsk. L. 8449 G. M. I. z 1922 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 8, s. 251).

[21] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

[22] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 15 z 11.11.1928.

[:0-23] Na podstawie fotografii [1].

[24] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr. 8 z 11.11.1931.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

PROFILPELAJAR.COM

Stefan Dąbkowski

Życiorys

Awanse

Ordery i odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

Read other articles:

Barometric formula

Bedah toraks dan kardiovaskular

Batang Kuis, Deli Serdang

Umberto Terracini

Zambia

Komando Resor Militer 042

Diocese in Europe

Gotthard Road Tunnel

List of United Kingdom locations: Da-Dam

土库曼斯坦总统

Hans-Jörg Butt

معركة الكرامة

Penyakit Tulang Paget

Star Maidens

Paraguaçu

دوري جبل طارق لكرة القدم 2014–15

Colección Frick

Hawker Fury

2023–24 Notre Dame Fighting Irish men's ice hockey season

Philosophy of ecology