Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal Pamiątkowy Za Wojnę 1918–1921 – polskie wojskowo-cywilne odznaczenie ministerialne. GenezaMedal Pamiątkowy Za Wojnę 1918–1921 został ustanowiony i wprowadzony rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 21 września 1928[1] dla żołnierzy i cywilów, celem wyróżnienia uczestników walk o niepodległość i zabezpieczenia granic Rzeczypospolitej, którzy od 1 listopada 1918 do 18 marca 1921 byli czynnymi żołnierzami, zostali ranni lub polegli. Cywilom – również cudzoziemcom, którzy współdziałali z wojskiem. Przyznawanie medaluMedal nadawał Minister Spraw Wojskowych[2]. W szczególności:
Opis medaluMedal Pamiątkowy Za Wojnę 1918–1921[3] ma kształt okrągły. Jego średnica wynosi 35 mm Wykonany jest z mosiądzu. Na awersie medalu umieszczono godło państwowe (według wzoru z 1927) – orzeł w koronie, na piersi którego widnieje – zawieszony na szyi – Krzyż Orderu Wojennego Virtuti Militari. Po obu stronach godła, tuż nad szponami, znajdują się rozpisane na okręgu daty: 1918 i 1921. Na rewersie medalu umieszczony został wieniec z liści dębowych, wewnątrz którego widnieje rozpisany w kolumnie napis: POLSKA SWEMU OBROŃCY. Medal zawieszony jest na wstążce z mory o szerokości 37 mm, której barwy nawiązują do wstążek dwóch polskich odznaczeń wojskowych: Krzyża Orderu Virtuti Militari oraz Krzyża Walecznych. Tak więc pośrodku wstążki jest niebieski pas szerokości 12 mm – po bokach którego widnieją wąskie – 2 mm czarne paski, za nimi zaś paski białe ok. 2 mm, następnie paski amarantowe o szerokości 4,5 mm, w następnej kolejności znowu paski białe – 2 mm, a po nich – po zewnętrznej stronie wstęgi – wąskie ok. 1 mm paski koloru niebieskiego. OdznaczeniInformacje dodatkoweWspółcześnie odznaczenie to nie jest włączone do systemu odznaczeń państwowych. W jego miejsce 10 sierpnia 1990 wprowadzono Krzyż za udział w Wojnie 1918–1921, którym odznaczano żyjących uczestników tamtych walk. Przypisy
Bibliografia
Information related to Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 |