Przyznawany był podoficerom i szeregowym za odwagę na polu walki. Ustanowiony był początkowo w czterech stopniach, a 12 września 1942 dodano jeden stopień jako najwyższy i przeznaczony dla oficerów.
Noszony był po lewej stronie piersi na złożonej w trójkąt wstążce o szerokości 40 mm. Wstążka była czerwona z wąskimi biało-zielonymi krawędziami. Kolejne nadania oznaczano za pomocą poziomej listwy w kolorze medalu – okucia mocowanego bezpośrednio do wstążki.
Péter Bodrogi, József Molnàr, Sándor Zeidler: Nagy magyar kitüntetéskönyv. A magyar àllam rendjelei és kitüntetései a Szent György rendtõl a Nagy Imre érdemrendig. Budapeszt: 2005 s. 155-159 (węg.)