Adam Bielan

Adam Bielan
Ilustracja
Adam Bielan (2015)
Data i miejsce urodzenia

12 września 1974
Gdańsk

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

poseł na Sejm III i IV kadencji (1997–2004), poseł do Parlamentu Europejskiego V, VI, VII, IX i X kadencji (2004–2014, od 2019), wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego VI kadencji (2007–2009), senator IX kadencji (2015–2019), wicemarszałek Senatu IX kadencji (2015–2019)

Partia

SKL, Przymierze Prawicy, PiS, Polska Razem, Porozumienie, Republikanie, PiS

podpis
Odznaczenia
Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Adam Jerzy Bielan (ur. 12 września 1974 w Gdańsku) – polski polityk.

Przewodniczący Niezależnego Zrzeszenia Studentów (1996–1998), poseł na Sejm III i IV kadencji (1997–2004), poseł do Parlamentu Europejskiego V, VI, VII, IX i X kadencji (2004–2014, od 2019), w latach 2007–2009 wiceprzewodniczący PE, w latach 2002–2010 rzecznik prasowy Prawa i Sprawiedliwości, w latach 2015–2019 senator i wicemarszałek Senatu IX kadencji.

Życiorys

Absolwent IX Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku. Podjął następnie studia z zakresu stosunków międzynarodowych w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, których nie ukończył[1].

W latach 1996–1998 był przewodniczącym Niezależnego Zrzeszenia Studentów[2]. Od 1999 do 2000 zajmował stanowisko wiceprzewodniczącego międzynarodowej organizacji studenckiej European Democrat Students.

W wyborach w 1997 uzyskał mandat posła III kadencji z listy krajowej Akcji Wyborczej Solidarność. Należał następnie do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego (1998–2001) i Przymierza Prawicy (2001–2002). W 2001 po raz drugi uzyskał mandat poselski z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu chrzanowskim. W 2002 został członkiem PiS, pełnił funkcję rzecznika prasowego tej partii. Od 2003 był obserwatorem w PE, a od maja do lipca 2004 wykonywał obowiązki europosła V kadencji w ramach delegacji krajowej[3].

W wyborach w 2004 został wybrany do Parlamentu Europejskiego z okręgu obejmującego województwa małopolskie i świętokrzyskie. W PE VI kadencji przystąpił do grupy Unii na rzecz Europy Narodów. 16 stycznia 2007 został wiceprzewodniczącym Parlamentu Europejskiego tej kadencji. W 2009 skutecznie ubiegał się o reelekcję z okręgu mazowieckiego[4] (przystąpił do nowo powstałej grupy Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy, będąc do 2011 jej wiceprzewodniczącym). W listopadzie 2010 wystąpił z PiS[5] i związał się z ugrupowaniem Polska Jest Najważniejsza, z którego został wykluczony 18 marca 2011 (nie przystąpił do partii)[6]. 20 stycznia 2014 ogłosił przystąpienie do Polski Razem[7]. Bezskutecznie z listy tej partii ubiegał się o europarlamentarną reelekcję[8]. 26 kwietnia 2015 został jednym z wiceprezesów ugrupowania[9].

W 2015 wystartował do Senatu, z ramienia komitetu PiS (jako przedstawiciel Polski Razem) w okręgu nr 50. Uzyskał mandat senatora IX kadencji, otrzymując 77 912 głosów[10]. 12 listopada 2015 wybrany na wicemarszałka Senatu IX kadencji[11]. 4 listopada 2017, po przekształceniu Polski Razem w Porozumienie, stanął na czele Konwencji Krajowej tej partii[12]. W 2019 został ponownie wybrany do Parlamentu Europejskiego, startując z list PiS z okręgu mazowieckiego[13].

Na początku lutego 2021 doszło do sporu wewnątrzpartyjnego w Porozumieniu. Prezydium partii skupione wokół Jarosława Gowina zawiesiło Adama Bielana w prawach członka partii. Część działaczy Porozumienia, w tym poseł Kamil Bortniczuk, uznała tę uchwałę za bezskuteczną. Część stwierdziła też, że kadencja Jarosława Gowina na funkcji prezesa upłynęła w 2018, co według statutu oznaczało, iż to Adam Bielan jako przewodniczący konwencji krajowej został pełniącym obowiązki prezesa Porozumienia[14][15]. 5 lutego 2021 Adam Bielan i Kamil Bortniczuk zostali wykluczeni z Porozumienia decyzją władz partii zatwierdzoną przez sąd koleżeński[16][17]. W marcu 2021 Sąd Okręgowy w Warszawie zwrócił wniosek Adama Bielana o dokonanie zmian w ewidencji partii politycznych polegający na wpisaniu go jako pełniącego obowiązki prezesa partii, uznając wnioskodawcę za osobę nieuprawnioną[18].

W czerwcu 2021 został liderem nowo powstałej Partii Republikańskiej[19][20]. We wrześniu tegoż roku na kongresie założycielskim wybrany na prezesa tego ugrupowania[21]. W grudniu 2023 jego ugrupowanie przyłączyło się do Prawa i Sprawiedliwości, a Adam Bielan wszedł w skład komitetu politycznego PiS[22].

W 2024 utrzymał mandat posła do Parlamentu Europejskiego na X kadencję, zdobywając 90 690 głosów[23].

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
1997 Akcja Wyborcza Solidarność Sejm III kadencji nr 1 886 (0,11%)T[24][a]
2001 Prawo i Sprawiedliwość Sejm IV kadencji nr 12 7063 (3,25%)T[25]
2004 Parlament Europejski VI kadencji nr 10 71 497 (9,84%)T[26]
2009 Parlament Europejski VII kadencji nr 5 61 305 (15,79%)T[4]
2014 Polska Razem Parlament Europejski VIII kadencji nr 10 3445 (0,38%)N[8]
2015 Prawo i Sprawiedliwość Senat IX kadencji nr 50 77 912 (43,52%)T[10]
2019 Parlament Europejski IX kadencji nr 5 207 845 (24,43%)T[13]
2024 Parlament Europejski X kadencji 90 690 (12,62%)T[23]

Życie prywatne

Dwukrotnie żonaty; pierwszy związek małżeński zakończył się rozwodem[27].

Odznaczenia

Odznaczony ukraińskim Orderem Za Zasługi III stopnia (2008)[28].

Uwagi

  1. Mandat uzyskany z listy ogólnopolskiej.

Przypisy

  1. Kamil Sikora: Wrażliwy, cyniczny, bezwzględny, przyjemny – kim jest i jaki jest Adam Bielan. natemat.pl, 2 kwietnia 2012. [dostęp 2024-01-07].
  2. Historia – lata 90-te. Niezależne Zrzeszenie Studentów. [dostęp 2013-09-16].
  3. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2015-08-05].
  4. a b Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2015-08-05].
  5. Poncyljusz, Kamiński i Bielan wyszli z PiS. tvn24.pl, 20 listopada 2010. [dostęp 2012-05-08].
  6. Bielan już poza PJN. tvn24.pl, 18 marca 2011. [dostęp 2012-05-08].
  7. Bielan: Przystępuję do Polski Razem Gowina. Startuję z Krakowa. rmf24.pl, 20 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-20].
  8. a b Serwis PKW – Wybory 2014. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-08-05].
  9. I Kongres Polski Razem Zjednoczonej Prawicy. polskarazem.pl, 27 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-28].
  10. a b Serwis PKW – Wybory 2015. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-26].
  11. Stanisław Karczewski marszałkiem Senatu. tvn24.pl, 12 listopada 2015. [dostęp 2015-11-12].
  12. Informacja po Konwencji Zjednoczeniowej Partii Porozumienie. pap.pl, 4 listopada 2017. [dostęp 2017-11-04].
  13. a b Serwis PKW – Wybory 2019. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-05-27].
  14. Daniel Drob: Konflikt w Porozumieniu. Bielan zastąpił Gowina na stanowisku? Prezesowi miała skończyć się kadencja. gazeta.pl, 5 lutego 2021. [dostęp 2021-02-05].
  15. Zaskakujący zwrot w sprawie Bielana. Przejął obowiązki prezesa partii?. dorzeczy.pl, 5 lutego 2021. [dostęp 2021-02-05].
  16. Weronika Bruździak-Gębura: Spór w Porozumieniu. Rzeczniczka ugrupowania: Adam Bielan i Kamil Bortniczuk wyrzuceni z partii. gazeta.pl, 5 lutego 2021. [dostęp 2021-02-05].
  17. Władze Porozumienia za wyrzuceniem Kamila Bortniczuka i Adama Bielana. onet.pl, 5 lutego 2021. [dostęp 2021-02-05].
  18. Konflikt w Porozumieniu. Sąd zwrócił wniosek Adama Bielana. onet.pl, 12 marca 2021. [dostęp 2021-03-18].
  19. Kim jesteśmy. republikanie.org.pl. [dostęp 2021-06-20].
  20. Radosław Opas: Adam Bielan ogłosił powstanie Partii Republikańskiej. Wsparł go Jarosław Kaczyński. wp.pl, 20 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-20].
  21. Partia Republikańska wybrała prezesa. Został nim Adam Bielan. polsatnews.pl, 12 września 2021. [dostęp 2021-09-13].
  22. Zjednoczenie PiS z Partią Republikańską. Jarosław Kaczyński wspomniał o „zamachu na demokrację”. wprost.pl, 16 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-16].
  23. a b Serwis PKW – Wybory 2024. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-28].
  24. Wybory do Sejmu w 1997 r.. kbw.gov.pl. [dostęp 2024-08-07].
  25. Serwis PKW – Wybory 2001. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-08-07].
  26. Dz.U. z 2004 r. nr 137, poz. 1460
  27. Były polityk PiS wziął drugi ślub. Po kryjomu?. fakt.pl, 19 stycznia 2012. [dostęp 2020-06-12].
  28. Указ Президента України № 1057/2008 Про відзначення державними нагородами України громадян іноземних держав. president.gov.ua, 19 listopada 2008. [dostęp 2012-05-08]. (ukr.).

Bibliografia