Austria wygrała finał Eurowizji w 1966 i 2014, dzięki czemu nadawca ORT zorganizował konkurs w 1967 i 2015.
Austria kilkukrotnie rezygnowała z udziału w konkursie. W 1969 nadawca zbojkotował 14. Konkurs Piosenki Eurowizji organizowany w Madrycie z powodu objęcia rządów Hiszpanii przez Francisco Franco[1]. Kraj powrócił do udziału w konkursie w 1971, jednak dwa lata później znów zdecydował się wycofać ze stawki konkursowej[2]. Ze względu na słabe wyniki, austriacki nadawca nie wystawił swojego reprezentanta również na konkursy w 1998 i 2001[3][4]. W 2006 telewizja zrezygnowała na rok z udziału w 51. Konkursie Piosenki Eurowizji z powodu niezadowolenia z jakości konkursowych propozycji oraz słabego wyniku osiągniętego rok wcześniej[5][6]. Takie same motywy kierowały stacją podczas rocznej rezygnacji ze startu w konkursie w 2008[7]. Kraj powrócił do stawki konkursowej w 2011[8].
Uczestnictwo
Austria bierze udział w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1957. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich austriackich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach[9]
Poniższe tabele pokazują, którym krajom Austria przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw austriaccy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[10].
Kraje, którym Austria przyznała najwięcej punktów:
Austria była gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji dwa razy. W 1967 koncert finałowy odbył się w Großer Festsaal der Wiener Hofburg w Wiedniu[11], a w 2015 austriacki nadawca zorganizował konkurs w Hali Miejskiej[12] w Wiedniu[13].
Charly Mason Joey Patulka Ali Zuckowski Julian Maas
Uwagi
↑Podczas imprezy w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale widowiska. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
↑Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004–2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.
↑Pomimo tego, że zarówno Austria, jak i Niemcy zakończyły rywalizację bez żadnego punktu, zgodnie z regulaminem konkursu to Austria, występująca jako pierwsza w kolejności względem Niemiec, uplasowała się wyżej w klasyfikacji końcowej.
↑Kraj wygrał finał konkursu w 2014, dlatego nie musiał rywalizować w półfinałach w 2015.