Pojazdów w wersji Mk I po raz pierwszy użyto podczas walk w Afryce Północnej w drugiej połowie 1942 roku, gdzie kilka pojazdów przezbrojono w wieżyczkę czołgu Crusader z armatą 6-funtową. AEC Mk II i Mk III wzięły udział w walkach w Europie będąc na wyposażeniu wojsk brytyjskich i hinduskich, często razem z pojazdami Staghound.
Pojazd pozostawał w służbie od końca wojny, kiedy został zastąpiony przez pojazdy Alvis Saladin. Pojazdy trafiły do libańskich sił zbrojnych, które używały ich co najmniej do 1976 roku.
Wersje
Mk I – wersja podstawowa, wyposażona w wieżę czołgu Valentine
Mk II – wersja wyposażona w większą wieżę z armatą 6-funtową i przeprojektowanym przodem kadłuba
Mk III (Close Support Armoured Car – samochód pancerny bliskiego wsparcia) – wersja Mk II z armatą 75-milimetrową