2 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. gen. Jana Henryka Dąbrowskiego (2 DZ) – związek taktyczny Wojsk Zmechanizowanych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
W 1989 roku 20 Warszawska Dywizja Pancerna ze Szczecinka została przeformowana w dywizję zmechanizowaną. Dywizja oraz podporządkowane oddziały przyjęła numer i tradycje rozformowanej 2 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej z Nysy. Decyzją Ministra Obrony Narodowej z 4 listopada 1994 roku nadano dywizji nazwę wyróżniającą „Pomorska” oraz imię generała Jana Henryka Dąbrowskiego[2]
W 1995 roku dywizja została przeformowana na nowe etaty, przechodząc z dotychczasowej struktury pułkowej na strukturę brygadową.
W wyniku kolejnych zmian restrukturyzacyjnych w Wojsku Polskim, w terminie do 31 grudnia 1998 roku dywizja została rozformowana.
Struktura organizacyjna
Żołnierze dywizji
Dowódcy dywizji[3]
|
Stopień, imię i nazwisko
|
Czasokres
|
płk dypl. / gen. bryg. Aleksander Topczak
|
1989–1992
|
płk dypl. / gen. bryg. Zenon Werner
|
1992–1995
|
płk dypl. / gen. bryg. Jerzy Kurczewski
|
1995–1996
|
płk dypl. Andrzej Baran
|
1996–1998
|
Przypisy
Bibliografia
- Tadeusz Krząstek, Andrzej Żak: Z ziemi włoskiej do Polski. Warszawa: Wydawnictwo Marrow SA, 1997. ISBN 83-907396-5-8.
- Józef Margules: Drugie dywizje w bojach o Polskę 1776-2000. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2003. ISBN 83-11-09575-2. Brak numerów stron w książce
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
- Wiesław Mąsior: Dowódcy dywizji Wojska Polskiego. Profesjonalne Forum Wojskowe. Serwis-militarny.net, 2005. [dostęp 2018-02-05].
Polskie wojska zmechanizowane