Sformowany jako 38 pułk piechoty 11 Dywizji Piechoty. Od 1946 stacjonował w garnizonie Kożuchów. W wyniku reorganizacji 11 DP w 1946 roku 38 pp został podporządkowany 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty w Krośnie Odrzańskim. W 1958 roku w wyniku reorganizacji WP 38 pp przeszedł ponownie w podporządkowanie 11 DZ zmieniając strukturę pułku piechoty na zmechanizowaną. Jednostka zmieniła jednocześnie numer JW z 3564 na 3001.
W wyniku kolejnych zmian w żagańskiej dywizji 38 pułk zmechanizowany po raz drugi wyszedł poza strukturę 11 Dywizji Zmechanizowanej i został podporządkowany 5 Saskiej Dywizji Pancernej im. płk. Waszkiewicza[a].
Skład organizacyjny (lata 60. XX w)
trzy bataliony piechoty zmotoryzowanej
trzy kompanie piechoty zmotoryzowanej
kompania wsparcia
batalion czołgów
trzy kompanie czołgów
artyleria pułkowa
bateria haubic 122 mm
bateria przeciwpancerna
kompanie: rozpoznawcza, saperów, łączności, medyczna, remontowa i transportowa
plutony: chemiczny, przeciwlotniczy, remontu uzbrojenia i regulacji ruchu.
Na podstawie rozkazu Nr 07/MON Ministra Obrony Narodowej z 4 maja 1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek (Dz. Rozk. Tjn. MON Nr 5, poz. 21) 38 pułk zmechanizowany przemianowano na 13 pułk zmechanizowany.
Pod tą nazwą funkcjonował do momentu rozwiązania tj. do 1998 roku w strukturach początkowo 5 saskiej Dywizji Pancernej, a później jej następczyni – 5 Kresowej Dywizji Zmechanizowanej im. króla Bolesława Chrobrego w Gubinie.
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6. Brak numerów stron w książce