13ème demi-brigade de Légion Étrangère

More Majorum
Odznaka
Historia
Państwo	Francja
Sformowanie	20 stycznia 1940
Nazwa wyróżniająca	13e DBLE
Dowódcy
Pierwszy	Raoul Magrin-Vernerey
Obecny	Jacques Bouffard[1]
Organizacja
Dyslokacja	Zjednoczone Emiraty Arabskie
Podległość	Francuskie Wojska Lądowe Legia Cudzoziemska
Odznaczenia
Strona internetowa

13 Półbrygada Legii Cudzoziemskiej – (fr. 13ème demi-brigade de Légion Étrangère) – jednostka Legii Cudzoziemskiej. Utworzona 20 stycznia 1940 roku. Stacjonująca w Zjednoczonych Emiratach Arabskich do czerwca 2016 roku^[2].

Obecnie stacjonuje we Francji jako pułk piechoty w miejscowości La Cavalerie w obozie wojskowym Larzac (na terenie Causse du Larzac).

• kompania dowodzenia i logistyki (Compagnie de Commandement et de Logistique)
• 1 kompania bojowa
• 2 kompania bojowa
• 3 kompania bojowa
• 4 kompania bojowa

• Utworzenie 20 stycznia 1940 w Sidi Bel Abbes w Algierii z części kadry 1 Pułku Legii Cudzoziemskiej. Swój szlak bojowy brygada rozpoczęła w Narwiku, gdzie walczyła wraz z SBSP i oddziałami brytyjskimi w obronie Norwegii.
• Ostatecznie stacjonuje we Francji po raz pierwszy od 1941 roku.

• Narwik 1940
• Dakar 1940
• Gabon 1940
• Erytrea 1941
• Syria, Liban 1941
• Bir Hakeim, Libia, El Alamein, Egipt 1942
• Tunezja 1942–1943
• Włochy 1943–1944
• Francja 1944
• Indochiny 1946–1955 (Hòa Bình, Dien Bien Phu)
• Algieria 1955–1962
• 1962 – przeniesienie „13” do Dżibuti
• 2011 – przeniesienie „13” do Zjednoczonych Emiratów Arabskich

• uczestnictwo w operacjach ORYX i ONOSUM II w Somalii (1992–1993)
• ISKOUTIR 1993-1995 i TURQUOISE (1994) w Rwandzie
• UNICORN w WKS (2002)
• operacja humanitarana BERYX w Indonezji po tsunami w 2005

• Krzyż Wojenny 1939–1945 z czterema palmami
• Krzyż Wojenny TOE z czterema palmami
• Krzyż norweski z mieczami
• Odznaczenie Powstańcze
• Order Wyzwolenia
• Medal Wojenny

• Raoul Magrin-Vernerey
• Alfred Cazoud, 16 września 1940 – 30 września 1941
• Dimitri Amilakvari, 1 października 1941 – 24 października 1942 (zginął podczas Drugiej bitwy pod El Alamein)
• Gabriel Bablon, 24 października 1942 – 16 października 1944
• Paul Arnault, 17 października 1944 – 24 marca 1945
• Bernard Saint-Hiller, 25 marca 1945 – 31 grudnia 1945
• Gabriel Bablon, 1 stycznia 1946 – 20 sierpnia 1946
• Gabriel Brunet de Sairigné, 21 sierpnia 1946 – 3 marca 1948 (zginął w czasie „Route de Dalat” w Indochinach)
• Paul Arnaud, 4 marca 1948 – 31 marca 1949
• Clement Morel
• Guigard
• Jules Gaucher (zginął w bitwie pod Dien Bien Phu)
• Lemeunier, 19 marca 1954 – 12 maja 1954 (wzięty do niewoli przez Việt Minh po upadku Dien Bien Phu)
• Rossi
• Marguet, 30 kwietnia 1956 – 5 stycznia 1957
• Sanges
• Roux, 8 grudnia 1958 – 6 lutego 1961
• Vaillant
• Dupuy de Querezieux, 11 czerwca 1961 – 23 sierpnia 1962
• Lacote
• Geoffrey, 13 maja 1965 – 13 czerwca 1968
• Foureau
• Buonfils, 14 stycznia 1970 – 17 czerwca 1972
• Pêtre
• Lardry, 12 sierpnia 1974 – 15 sierpnia 1976
• Jean-Claude Coullon
• Gillet, 17 czerwca 1978 – 16 sierpnia 1980
• Loridon
• Vialle, 19 sierpnia 1982 – 16 sierpnia 1984
• Rideau
• Champeau, 31 lipca 1986 – 30 lipca 1988
• Le Flem
• Emmanuel Beth, 1996–1998
• Debleds, 1998–2000
• Jean Maurin, 2000–2002
• Chavancy, 2002–2004
• Henri Billaudel, 2004–2006
• Marchand, 2006–2008
• Burkhard, 2008–2010
• Cyril Youchtchenko, 2010–2011
• Tony Maffeis, 2011

More Majorum i Honneur et fidelite

(Honor i wierność, dewiza Legii)

„Sous le soleil brûlant d'Afrique”

• 1 REC 1 Cudzoziemski Pułk Kawalerii
• 2 REP 2 Cudzoziemski Pułk Powietrznodesantowy
• 2 REI 2 Cudzoziemski Pułk Piechoty