Theodore Racing (徳利賽車隊香港) foi un construtor de Fórmula Un de Hong Kong fundado polo magnate de bens raíces e millonario Teddy Yip. Participou en 51 grandes premios, presentando un total de 64 coches. Anotaron 2 puntos para o campionato.
Historia
A principios da década de 1970, o piloto afeccionado Yip coñeceu a Sid Taylor e aceptou patrocinar a Vern Schuppan en Fórmula 5000. Isto levou a Yip a apoiar a Schuppan na Fórmula 1 con Ensign en 1974. Seguiu unha maior participación en América con Schuppan e logo o apoio a Alan Jones na serie F5000 dos Estados Unidos en 1976. En Australia, Schuppan gañou as Rothmans International Series para Yip pilotando un Lola T332-Chevrolet en 1976. Ese ano Yip fundou Theodore Racing. Foi dirixido por Taylor e participou na F1 cun Ensign para Patrick Tambay. Logo dun ano difícil en 1977, Yip encargou a Ron Tauranac construír un coche de F1. O coche, chamado Theodore TR1, era difícil e Eddie Cheever non puido clasificarse nin en Brasil nin en Arxentina, pero entón Keke Rosberg entrou e gañou o Trofeo Internacional en Silverstone sobre mollado, aínda que só clasificouse para un GP en Suráfrica. O coche foi abandonado na metade da tempada. Nos Estados Unidos, Yip patrocinaba a Dan Gurney no equipo Eagle.
Theodore TR1 nunha carreira histórica
En 1979, Yip axudou a financiar Ensign, pero o coche foi un fracaso. O coche foi pilotado por Derek Daly, Patrick Gaillard e Marc Surer, pero non anotaron puntos. Ao final do ano Teddy tamén financiou o programa British F1 cun Wolf WR6 para David Kennedy e axudou a que Desiré Wilson convertérase na primeira muller en gañar unha carreira de Fórmula 1, aínda que fora unha carreira nacional.
Yip comprou os Shadow a principios de 1980, e Kennedy incorporouse á mesma, pero os resultados foron pobres, o equipo estaba por entón nas últimas, e na metade do verán, Yip decidiu retirar o equipo e volver pensar a súa participación nas carreiras, cancelou a maioría das súas outras actividades para concentrarse na F1.
Con Sid Taylor e Julian Randles fundou Theodore Racing Ltd e recrutou a Tony Southgate e a Jo Ramírez. O novo coche foi alcumado o TY01 e foi pilotado por Tambay no inicio de 1981. Na metade de tempada Tambay fichou por Ligier e Yip deu o volante a Marc Surer. O mesmo coche foi desenvolvido en 1982 e fíxose evidente que os equipos pequenos non poderían sobrevivir facilmente na era do turbo. Yip fusionou Theodore con Ensign e contratou ao deseñador do Ensin N183 Nigel Bennett para deseñar o Theodore. O equipo contratou a Johnny Cecotto e Roberto Guerreiro, pero ao final desa tempada o equipo pechou e Mo Nunn trasladouse aos Estados Unidos, onde gozou dun grande éxito como enxeñeiro de carreiras durante a década de 1980 e na década de 1990 e, finalmente, creou un exitoso equipo propio na CART. 1983 tamén viu un piloto invitado, o expiloto Brian Henton na carreira no de campionato Race of Champions de 1983 onde terminou cuarto, a mellor posición dun Theodore en toda a tempada.
Durante moito tempo Yip participou cada ano cun equipo no Macau GP ata finais de 1980 e en 1983 estaba detrás do cambio das regras da Fórmula Atlántico ás de Fórmula 3. O resultado foi un grande éxito e Theodore Racing gañou a carreira moitas veces, cabe destacar a de Ayrton Senna no primeiro ano de F3.
