Mendiño

Modelo:BiografíaMendiño

Na illa de San Simón, cantada polo poeta Mendinho, encóntrase unha estatua dedicada aos tres poetas da ría de Vigo: Martín Codax, Mendinho e Johan de Cangas.
Biografía
Nacementoséculo XIII
probablemente no sur de Galicia
Morteséculo XIV
Actividade
Ocupacióntrobador, poeta, compositor Editar o valor en Wikidata
Xénero artísticocantiga de amigo
Premios
BNE: XX860258 BUSC: mendinho

Mendiño[1], Meendinho ou Mendinho, nomes cos que aparece recollido nos cancioneiros galego-portugueses, foi un trobador galego medieval, que viviu entre o século XIII e o XIV. Dedicóuselle o Día das Letras Galegas do ano 1998 (xunto con Johan de Cangas e Martín Codax).

Traxectoria

A súa orixe non está clara, o trobador podería proceder probablemente do sur de Galicia, de localidades coma Redondela ou Vigo. Se atendemos ás referencias xeográficas do seu único poema conservado, procedería da ría de Vigo, pois menciona a Illa de San Simón, en Redondela, aínda que os autores non manteñen unha única postura. A súa cantiga de amigo está considerada entre as máis importantes da lírica trobadoresca galego-portuguesa. A súa composición aparece incluída no Cancioneiro da Biblioteca Nacional (B 852) de Lisboa —ou Cancioneiro Colocci-Brancuti— e no Cancioneiro da Biblioteca Vaticana (V 438).

Obra

Só se conserva unha única cantiga del, a cal comeza polo verso "Sediam'eu na ermida de San Simón". Nela, unha moza espera axexante o seu mozo ou amigo, ata acabar morrendo de amor. A cantiga está reproducida a continuación:[2]

 

Cancioneiro da Biblioteca Nacional: B 852 e Cancioneiro da Vaticana: V 438.

Monumento adicado aos poetas, cantores e trobadores da Ría de Vigo, Martín Codax, Pero Meogo, Mendiño e Paio Gómez Chariño, A fada e o dragón de Xaime Quessada, no Paseo de Afonso XII de Vigo.
Sedia-m'eu na ermida de San Simion
e cercaron-mi as ondas, que grandes son:
eu atendend'o meu amigo,
eu atendend'o meu amigo!
Estando na ermida ant'o altar,
cercaron-mi as ondas grandes do mar:
eu atendend'o meu amigo,
eu atendend'o meu amigo!
E cercaron-mi as ondas, que grandes son,
non ei (i) barqueiro, nen remador:
eu atendend'o meu amigo,
eu atendend'o meu amigo!
E cercaron-mi as ondas do alto mar,
non ei (i) barqueiro, nen sei remar:
eu atendend'o meu amigo,
eu atendend'o meu amigo!
Non ei i barqueiro, nen remador,
morrerei fremosa no mar maior:
eu atendend'o meu amigo,
eu atendend'o meu amigo!
Non ei (i) barqueiro, nen sei remar,
morrerei fremosa no alto mar.
eu atendend'o meu amigo,
eu atendend'o meu amigo!

Notas

  1. ↑ "Guía de nomes galegos". Real Academia Galega. Consultado o 2024-12-18. 
  2. ↑ Sediam'eu na ermida de San Simion, Bibliotheca Augustana. José Joaquim Nunes, Cantigas d'amigo, n. 252, Lisboa 1928.

Véxase tamén

Bibliografía

Outros artigos

Ligazóns externas