PROFILPELAJAR.COM

Levante mediterráneo
Localización
	34°N 36°L / 34, 36
Poboación
Poboación	44.550.926 (século XXI)
Lingua usada	lingua árabe ; Lingua aramea ; lingua turca ; lingua hebrea ; lingua kurda ; lingua grega
Xeografía
Parte de	Oriente Medio
Bañado por	mar Levantino
Punto máis alto	Qurnat as Sawda' (pt) (3.088 m)
Comparte fronteira con	Exipto ; Mesopotamia ; Anatolia ; Península de Arabia

Non confundir con Levante peninsular

O termo Levante ou, máis especificamente, Levante mediterráneo, alude historicamente a unha gran zona de Oriente Próximo situada ao sur dos montes Tauros, limitada polo mar Mediterráneo ao oeste, o deserto árabe ao sur e Mesopotamia ao leste.

Non inclúe as montañas do Cáucaso nin ningunha parte da península árabe ou Anatolia, aínda que ocasionalmente inclúese Cilicia.

A península do Sinaí tamén se inclúe, pero como área marxinal, como ponte entre o Levante e o norte de Exipto.

Ocasionalmente, os pobos levantinos dominaron a rexión situada entre o Sinaí e o río Nilo, pero esta rexión exclúese do Levante xeográfico.

Esta rexión ten sido unha zona comercial por excelencia, con distintas rutas comerciais que unían a costa e Exipto cos países do Oriente Medio, o que tamén provocou que fose durante séculos o escenario de distintos conflitos bélicos entre os pobos que intentaban manter o control do lucrativo comercio que discorría pola zona.

O Levante é tamén o nome da conca oriental do mar Mediterráneo (mar Levantino). As súas fosas descenden até cerca de 3 300 m (cerca da illa de Creta).

Tamén foi un paso comercial importante, posto que está no cruzamento de varias vías de comunicación míticas: as antigas dos fenicios, ruta da seda, ruta marítima ao Extremo Oriente polo canal de Suez etc.

Está limitada por Turquía, Chipre, Israel, o Líbano, Siria e Exipto.

Xeografía

Abarca principalmente os países de Israel, Xordania, o Líbano, Siria e os Territorios Palestinos. Na zona converxen tres placas tectónicas importantes: a africana, a eurasiática, mar Vermello e Irán. Os límites entre as placas tectónicas seguen a liña Azores, Xibraltar, África do Norte, mar Vermello e Irán.^[1] A placa árabe estase movendo cara ao norte contra a placa de Anatolia (Turquía) na falla do leste de Anatolia,^[2] e o límite entre a placa Exea e a Anatolia do leste é activo sismicamente.^[1]

Clima

Os países do Levante son sobre todo áridos ou semiáridos, sometidos a frecuentes secas; porén, existen extensións de bosques e vales fértiles. A rexión abunda en prados, devesas, zonas desérticas e montañas. A escaseza de auga é un problema en moitas partes, cunha demanda de auga potábel en aumento debido a que as poboacións están en continuo crecemento, mentres que a salinización e a contaminación ameazan os ríos.^[3] A maior fonte de auga é o mar de Galilea, desde o que se leva auga para regar amplas zonas, como o deserto do Néguev. En Libia realizouse unha grande obra de enxeñaría, o Gran Río Artificial, que leva auga por medio de acuedutos até as cidades, desde acuíferos orixinados na última glaciación, desgrazadamente non renovábeis. A rega por inundación de sucos ou por aspersión utilízase extensivamente, cubriedo case o total das terras destinadas á agricultura.^[4]

As temperaturas oscilan entre os -10 °C e os 25 °C en xaneiro, e entre os 20 °C e máis de 35 °C en xullo. As temperaturas anuais na maior parte da rexión non sufriron case ningún cambio durante o período 1901-96, pero se prevé un aumento de 1 ou 2 °C cara ao ano 2030.^[3]

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 Beaumont, Peter; Blake, Gerald H. & Wagstaff, J. Malcolm (1988): The Middle East: A Geographical Study. David Fulton, Ed. ISBN 1-8534-6093-1, páx. 22.
↑ Muehlberger, Bill. "The Arabian Plate". NASA, Johnson Space Center. Arquivado dende o orixinal o 6 de xullo de 2007. Consultado o 4 de febreiro de 2022.
↑ ^3,0 ^3,1 Watson, Robert T.; Zinyowera, Marufu C. & Moss, Richard H. "Chapter 7: Middle East and Arid Asia". IPCC Special Report on The Regional Impacts of Climate Change, An Assessment of Vulnerability. Consultado o 4 de febreiro de 2022.
↑ "Water managed areas and irrigation". Food and Agriculture Organization (FAO). Consultado o 4 de febreiro de 2022.

Véxase tamén

Bibliografía

Roaf, Michael (1992). Mesopotamia y el antiguo Oriente Medio. Folio. ISBN 84-7583-347-0.
Ben-Tor, Amnon (2004). La arqueología del antiguo Israel. Ediciones Cristiandad. ISBN 84-7057-482-5.
Reichert, Rolf (1973). Historia de Palestina. Editorial Herder. ISBN 84-254-0604-8.
Arab, Khaled (2006). Reflexiones de un árabe laico. Club Universitario. ISBN 84-8454-453-2.
Shaban, M. A. (1979). Historia del Islam. Ediciones Guadarrama. ISBN 84-335-0252-2.
Runciman, Steven (1973). Historia de las cruzadas. Alianza Editorial. ISBN 978-84-206-2997-1.
Maalouf, Amin (1996). Las cruzadas vistas por los árabes. Alianza Editorial. ISBN 84-206-0782-7.
Braudel, Fernand (1987). El Mediterráneo y el mundo Mediterráneo en la época de Felipe II. Fondo de Cultura Económica. ISBN 968-16-0775-9.
Lewis, Bernard (1996). El Oriente próximo: Dos mil años de historia. Crítica. ISBN 84-7423-801-3.
Hourani, Albert (2007). La historia de los Arabes. Ediciones B - México. ISBN 84-666-1538-5.
López García, Bernabé (1997). El mundo árabo-islámico contemporáneo: Una historia política. Ed. Síntesis. ISBN 84-7738-488-6.
Gatier, Pierre-Louis; Binst, Oliver & Polidori, Robert (2000). Oriente próximo: Historia y arqueología. Könemann. ISBN 3-8290-0498-2.

Outros artigos

Crecente fértil

Ligazóns externas

Encer, Craig (2006). "Levantine Heritage". Consultado o 4 de febreiro de 2022.
Hilda (2006). "Sumerios y acadios". Consultado o 4 de febreiro de 2022.
Sharp, Jeremy (15 de setembro de 2006). "CRS Report for Congress -- Lebanon: The Israel-Hamas-Hezbollah Conflict". CRS Online. Consultado o 4 de febreiro de 2022.
Francia y el Levante, 1920