PROFILPELAJAR.COM

Eunapio
Biografía
Nacemento	c. 349 ; Sardes, Turquía
Morte	década de 420 (>414) (70/80 anos)
Relixión	Politeísmo
Actividade
Ocupación	historiador, escritor, filósofo, biógrafo
Período de tempo	Imperio Romano
Profesores	Crisâncio de Sardes (pt) e Proerésio (pt)
Obra
	Obras destacables History after Dexippus (en) ; (século IV) Lives of the Sophists (en) ;
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron; Encyclopædia Britannica

Eunapio de Sardes (en grego: Εὐνάπιος) nado en Sardes, Lidia, en Asia Menor (actual Turquía) no 347^[1] e finado contra o 414 ou o 420, foi un sofista, historiador e biógrafo coñecido principalmente pola súa obra Βίοι Φιλοσόφων καὶ Σοφιστῶν (coñecida en latín como De vitis philosophorvm et sophistarvum -normalmente referida como Vitae sophistarum; en galego, Vida de filósofos e de sofistas), escrita entre 396 e 399 e que consta dun total de 24 de biografías de filósofos neoplatónicos, retóricos e doutores.^[2]

Traxectoria

Vida

Eunapio era natural de Sardes, unha cidade de Asia Menor onde pasou a maior parte da súa vida. A súa primeira educación a recibiu do seu parente Crisancio^[3], que o introduciu na defensa do paganismo e o odio ao cristianismo que foron características das súas obras.^[1] Con quince anos embarcou para Atenas onde estudou durante anos co sofista Proeresio, quen o acolleu coma un fillo.

Despois deste período, obrigado polos seus pais, regresou aos 19 anos a Sardes onde impartiu clases de retórica pola mañá mentres estudaba filosofía pola tarde baixo Crisancio e tamén aprendeu amplos coñecementos de medicina.^[4] Durante este período, pasou a formar parte do círculo de sofistas pagáns que incluía a Oribasio, o antigo médico da corte do emperador Xuliano.^[5]^[6]

Nos seus derradeiros anos, viviu en Atenas, onde ensinou retórica. Aló, tamén foi iniciado nos Misterios de Eleusis^[5] polo derradeiro hierofante, Nestorio,^[7]^[8] o mesmo que tamén iniciou a Xuliano,^[9] foi admintido no colexio dos Eumólpidas e, el mesmo, se converteu en hierofante.

Morte

Non se coñece a data da súa morte pero se especula con dúas posibilidades: por unha banda, hai evidencias de que aínda vivía no reinado de Teodosio II xa que menciona un suceso que ocorrera no ano 414 e hai autores que a marca nese ano,^[10] mais outros autores mencionan a data do 420.^[11]

Filosofía

Eunapio levou a conciencia das superposicións entre a filosofía e a sofística, entre Platón e os sofistas máis antigos, á tarefa de resaltar as carreiras dos neoplatónicos. Ao facelo, Eunapio quita o significado orixinal do termo sofisma cando se usa para describir as doutrinas dos neoplatónicos.^[12]

Obra

Eunapio é coñecido por ter escrito dúas obras literarias De vitis philosophorvm et sophistarvum, e unha historia universal (Μετὰ Δέξιππον χρονικὴ ἱστορία) que continuaba a de Dexipo.^[13]

Vitae sophistarum

A obra De vitis philosophorvm et sophistarvum escrita arredor do ano 396^[14] é unha colección, que pervive ata hoxe, de 24 breves textos biográficos de autores contemporáneos ou próximos a Eunapio, e foi redactado por inspiracion de Crisancio.^[1] Estes autores son: Plotino, Porfirio, Xámblico, Edesio el Capadocio, Máximo, Prisco, Crisancio, Epígono, Beroniciano, Xuliano de Capadocia, Proeresio, Epifanio, Diofanto o Árabe, Sopolis, Himerio, Parnasio, Libanio, Acacio, Ninfidio, Zenón de Chipre, Magno, Oribasio, Xónico e Teón.^[15]

É moi relevante por se-la única fonte para a historia da filosofía pagá, case todos filósofos e sofistas neoplatónicos, desa época, o século IV,^[16]^[17] e xunto cos seus mestres,, tamén aparecen os seus colegas e familiares.^[18]

Edicións

A primeira edición foi realizada en Anveres, en 1568, por Hadrianus Xunius, e aparece cunha pequena biografía e un comentario en latín. Posteriormente, se editaron en Frankfurt, en 1596, por H. Commelinus, e en Xenebra, en 1616 por Paul Stephens. Porén, a mellor edición, cun testo mellorado e notas é a realizada en Ámstedam, no 1822, por Wyttenbach, e J. F. Boissonade.^[1]

Μετὰ Δέξιππον χρονικὴ ἱστορία

Esta segunda, non se conserva, e só quedan fragmentos que están recollidos na Suidas, e que tamén foron incorporados á obra de Zósimo. Eran 14 libros que narraban acontecementos entre o 270 (morte de Claudio II o Gótico) e o 404^[19] cando Xoán Crisóstomo foi enviado ao exilio.^[1] A obra, foi realizada por suxestión de Oribasio e, segundo Focio, houbo dúas edicións: na primeira, Eunapio foi máis explicitamente anticristián que Olimpiodoro de Tebas e criticou duramente o cristianismo, especialmente a Constantino, o Grande; e na segunda, purgada, desaparecen moitas desas críticas,^[20] que Focio indica que non foi realizada por Eunapio senón, seguramente, por algún cristián ou algún libreiro.^[1]

Desta segunda, todo o que queda, son fragmentos denominados Excerpta de Legationibus, unha antoloxía de resumos de obras literarias compilados por orde do emperador Constantino VII.^[6]^[16], e unha serie de fragmentos conservados en Suidas. Estes restos foron publicados por D. Hoschel.^[1]

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Schmitz (1867), p. 93
↑ Zeyl (2013), p. 238
↑ Hartmann 2018, pp. 118–121
↑ Hartmann 2018, p. 128
↑ ^5,0 ^5,1 Rohrbacher (2013), p. 64.
↑ ^6,0 ^6,1 Lake (2013), p. 69.
↑ Eunapius, Vitae Sophistarum, 7.3.1
↑ Clinton (1974), p. 42
↑ Tanaseanu-Döbler & Döbler (2012), p. 129.
↑ Maenchen-Helfen (1973), p. 497.
↑ Hartmann 2018, p. 131.
↑ Marback (1999), p. 24.
↑ Hartmann 2018, pp. 131–132
↑ Momigliano (2006). p. 208.
↑ Hartmann 2018, p. 133
↑ ^16,0 ^16,1 Kidd (1999), p. 321.
↑ Hartmann 2018, pp. 133–136
↑ Urbano (2013), p. 56.
↑ VV. AA. (1910), p. 890
↑ Urbainczyk (1997), p. 93

Véxase tamén

Bibliografía

Clinton, Kevin (1974). The Sacred Officials Of The Eleusinian Mysteries. Serie: Transactions of the American Philosophical Society (vol. 64, parte 3) (en inglés). Philadelphia: American Philosophical Society. ISBN 9780871696434. LCCN 73079573. OL 5432452M.
Hartmann, Udo (2018). Der spätantike Philosoph. Die Lebenswelten der paganen Gelehrten und ihre hagiographische Ausgestaltung in den Philosophenviten von Porphyrios bis Damaskios (en alemán). Bonn: Habelt. ISBN 978-3-7749-4172-4.
Kidd, I. G. (1999). Posidonius (Volume 3, The Translation of the Fragments) (en inglés). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-62258-5.
Lake, Justin (2013). Prologues to Ancient and Medieval History: A Reader (en inglés). Toronto: University of Toronto Press. ISBN 978-1-4426-0503-9.
Maenchen-Helfen, Otto (1973). The World of the Huns: Studies in Their History and Culture (en inglés). University of California Press. ISBN 978-0-520-01596-8.
Marback, Richard (1999). Plato's Dream of Sophistry (en inglés). Columbia, SC: University of South Carolina Press. ISBN 978-1-57003-240-0.
Momigliano, Arnaldo (2006). Ottavo contributo alla storia degli studi classici e del mondo antico (en italiano). Roma: Edizioni di Storia e Letteratura. ISBN 978-88-87114-20-1.
Rohrbacher, David (2013). The Historians of Late Antiquity (en inglés). Londres: Routledge. ISBN 978-1-134-62885-8.
Schmitz, Leonhard (1867). "Eunapius". En Smith, William. A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology (vol. II) (en inglés). Boston: Little, Brown and Company. p. 93.
Tanaseanu-Döbler, Ilinca; Döbler, Marvin (2012). Religious Education in Pre-Modern Europe (en inglés). Leiden: BRILL. ISBN 90-04-23213-3.
Urbainczyk, Theresa (1997). Socrates of Constantinople: Historian of Church and State (en inglés). Ann Arbor: University of Michigan Press. ISBN 978-0-472-10737-7.
Urbano, Arthur P. (2013). The Philosophical Life (en inglés). Washington D.C.: CUA Press. ISBN 978-0-8132-2162-5.
VV. AA. (1910). "Eunapius". The Encyclopaedia Britannica (Vol. 9: Edwardes - Evangelical Association) (en inglés). Cambridge: Cambridge University Press. p. 890.
Zeyl, Donald J. (2013). Encyclopedia of Classical Philosophy (en inglés). Londres: Routledge. ISBN 978-1-134-27078-1.

Ligazóns externas

De vitis philosophorvm et sophistarvum, edición princeps de 1568 de Hadrianus Xunius, en grego con tradución en latín.
Βίοι Φιλοσόφων καὶ Σοφιστῶν. Texto orixinal en grego.

[:3-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Schmitz (1867), p. 93

[2] Zeyl (2013), p. 238

[3] Hartmann 2018, pp. 118–121

[4] Hartmann 2018, p. 128

[:0-5] 5,0 ^5,1 Rohrbacher (2013), p. 64.

[:1-6] 6,0 ^6,1 Lake (2013), p. 69.

[7] Eunapius, Vitae Sophistarum, 7.3.1

[8] Clinton (1974), p. 42

[9] Tanaseanu-Döbler & Döbler (2012), p. 129.

[10] Maenchen-Helfen (1973), p. 497.

[11] Hartmann 2018, p. 131.

[12] Marback (1999), p. 24.

[13] Hartmann 2018, pp. 131–132

[14] Momigliano (2006). p. 208.

[15] Hartmann 2018, p. 133

[:2-16] 16,0 ^16,1 Kidd (1999), p. 321.

[17] Hartmann 2018, pp. 133–136

[18] Urbano (2013), p. 56.

[19] VV. AA. (1910), p. 890

[20] Urbainczyk (1997), p. 93

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

PROFILPELAJAR.COM

Eunapio

Traxectoria

Vida

Morte

Filosofía

Obra

Vitae sophistarum

Edicións

Μετὰ Δέξιππον χρονικὴ ἱστορία

Notas

Véxase tamén

Bibliografía

Ligazóns externas

Read other articles:

Isa Sedigh

Philippe Douste-Blazy

Korea Utara pada Olimpiade

Daftar katedral di Ceko

List of UEFA Cup Winners' Cup finals

Pavarolo

Cullin

Nicole Rieu

Zug

Naveen Jindal

New Welcome Lodge

光化学オキシダント

تكاثر

Herman Melville

David Torrence

Bimbo Bakeries USA

The Way of Zen

朴海美

Alighieri

吉田義男