Paso de Calais é un dos departamentos máis poboados e máis urbanizados de Francia. Aínda así non hai ningunha gran cidade: a aglomeración de Calais supera apenas os 100 000 habitantes contando a súa área urbana, seguida de preto por Boulogne-sur-Mer e Arras; Saint-Omer conta tamén cunha aglomeración importante de máis de 50 000 habitantes.
Pero a zona máis densamente poboada é a chaira mineira que se desenvolveu durante o s. XX, ó leste do departamento. Non se atopan grandes cidades, pero ó redor de vilas importantes como Lens, Liévin, Béthune, Bruay-la-Buissière, Hénin-Beaumont etc. unha chea de pequenas vilas están próximas unhas a outras, formando unha vasta conurbación que se prolonga polo departamento de Norte ata Douai e Valenciennes. Estas aglomeracións forman un conxunto case continuo de máis de 1,2 millóns de habitantes (dos que máis da metade viven en Paso de Calais). Pola contra, o centro e o sur do departamento son moi rurais (pero tamén densamente poboados), e contan con numerosas pequenas aldeas e vilas.
Ata a primeira guerra mundial, a actividade mineira mantiña un crecemento demográfico elevado (700.000 habitantes alá polo 1850, case 1.000.000 en 1900). O conflito afectou directamente ó departamento (que coñeceu a ocupación alemá e foi un dos principais campos de batalla), pero a poboación volveu medrar xusto despois da contenda, ata chegar ó 1.200.000 habitantes. Despois da crise económica de 1929, outro período de decrecemento tivo lugar, prolongado pola segunda guerra mundial. Despois de 1945, o crecemento volveu coa reconstrución e a poboación aumentou netamente durante unha vintena de anos, de 1.168.545 en 1946 ata 1.397.159 en 1968. Dende entón o número de habitantes estancouse (1.441.568 en 1999): a poboación é nova e o número de nacementos é moito maior que o de defuncións, pero o saldo migratorio é ben negativo a causa do declive das actividade mineiras e das industrias ligadas. Algunhas cidades que non viviran máis que das minas perderon ata a metade da súa poboación no percorrer do último medio século.
Cultura
Por non ter unha grande cidade, Paso de Calais quedou moito tempo sen universidade. En 1992, a universidade de Artois e a Université du Littoral viñeron reparar esta anomalía. Estas universidades presentan a particularidade de ser multipolares e interdepartamentais: Arras, Béthune, Douai, Lens e Liévin para unha e Boulogne-sur-Mer, Calais, Dunkerque e Saint-Omer para a outra.
Varios
Paso de Calais é o departamento que ten o maior número de concellos (894). Case todos pertencen a estruturas intermunicipais.
Notas
↑«Roubaix». Diciopedia do século 213. Isaac Díaz Pardo, Víctor F. Freixanes, Antón Mascato (edición). Editorial Galaxia. 2007. p. 1837. ISBN9788482893600.