Xunto á Illa Mauricio (ex-colonia francesa antes chamada Île de France) conforma o arquipélago das Illas Mascareñas. Os navegantes árabes chamárona Dina Morgabin (Illa occidental). Cando chegaron os portugueses en 1513 atopárona deshabitada e chamárona Santa Apolonia.
En 1638 foi ocupada por Francia. En 1642, por decreto do rei Lois XIII a illa pasa a chamarse Île Bourbon. Durante a Revolución francesa recibiu o seu nome actual.
Desde os séculos XVII a XIX, a inmigración francesa completouse con aquelas provenientes de África, a China, Malaisia e a India, dándolle á poboación o carácter diverso que hoxe ten. A apertura da Canle de Suez en 1869, restou importancia estratéxica á illa como base de aprovisionamento na ruta marítima a Asia.
A Reunión converteuse en Departamento de Ultramar o 19 de marzo de 1946.
Política
Administrativamente, Reunión divídese en 24 communes (concellos) agrupados en catro arrondissements (distritos). Tamén se subdivide en 25 cantóns, que só teñen sentido para fins electorais a nivel departamental ou rexional.[1] É un departamento francés de ultramar, e tamén unha rexión de Francia. Constitúe unha rexión ultraperiférica da Unión Europea. A súa capital, San Denis, está situada no extremo norte da illa. O baixo número de "comunas", en comparación cos departamentos metropolitanos franceses de tamaño e poboación semellantes, é único: a maioría das súas "comunas" abarcan varias localidades, ás veces separadas por distancias significativas.
A illa ten 63 quilómetros de leste a oeste e 45 de norte a sur, cunha superficie total de 2150 km². Está por riba dun punto quente na codia terrestre. O Pitón da Fournaise, un volcán en escudo activo no extremo leste da illa da Reunión, elevase máis de 2631 m. sobre o nivel do mar e ás veces chámase irmá dos volcáns hawaianos debido á semellanza do clima e da natureza volcánica. Entrou máis de 100 veces en erupción desde 1640 e está baixo un seguimento constante, a máis recente o 2 de abril de 2020.[2] Durante outra erupción en abril de 2007, o fluxo de lava estimouse en 3,000,000 m³ por día.[3] O punto quente que alimenta Piton da Fournaise tamén creou as illas de Mauricio e Rodrigues.
O volcán Piton des Neiges, o punto máis alto da illa con 3070 m. sobre o nivel do mar, está ao noroeste do Piton da Fournaise. As caldeiras e canóns colapsados están ao suroeste da montaña. Aínda que o Piton da Fournaise é un dos volcáns máis activos da Terra, o Piton des Neiges está latente. O seu nome é francés para "pico das neves", pero as nevadas no cumio da montaña son raras. As ladeiras de ambos os volcáns están cubertas de bosque tropical. As terras cultivadas e cidades como a capital de Saint-Denis concéntranse nas terras baixas costeiras circundantes. Alén da costa, parte da costa oeste caracterízase por un sistema de arrecifes de coral da Illa da Reunión. A Reunión ten tamén tres caldeiras ou circos: o Cirque de Salazie, o Cirque de Cilaos e o Cirque de Mafate. Ao último só se pode acceder a pé ou en helicóptero.
Reunión dende o espazo (imaxe da NASA): os tres circos, formando unha especie de forma de trevo de tres follas, son visibles no centro noroeste da imaxe. O Pitón da Fournaise está no sueste.
A illa da Reunión é unha illa volcánica que naceu hai uns tres millóns de anos[4] coa aparición do volcán Piton des Neiges que é hoxe, cunha altitude de 3.070,50 m, o pico máis alto das Illas Mascareñas e o océano Índico. A parte oriental da illa está constituída polo Pitón da Fournaise, un volcán moito máis recente (500.000 anos de antigüidade) que está considerado un dos máis activos do planeta. A parte emerxida da illa representa só unha pequena porcentaxe (un 3%) da montaña submarina que a forma.
Ademais do vulcanismo, o relevo da illa é moi irregular debido á erosión activa. O centro alberga tres vastos circos escavados pola erosión (Salazie, Mafate e Cilaos) e as abas da illa están surcadas por numerosos ríos que cavan barrancos, estimados en polo menos 600,[5] xeralmente profundos e cuxos torrentes cortan as laterais das montañas ata varios centos de metros de profundidade.
O antigo macizo do Pitón des Neiges está separado do macizo de La Fournaise por unha brecha formada pola chaira des Palmistes e a chaira des Cafres, un paso entre o leste e o sur da illa. Ademais das chairas, as zonas costeiras son xeralmente as rexións máis planas, especialmente no norte e oeste da illa. Non obstante, a costa do sur salvaxe é máis empinada.
Entre a franxa costeira e os Hauts, hai unha empinada zona de transición cuxa pendente varía considerablemente antes de chegar ás dorsais que establecen os circos ou o Enclos, a caldeira do Piton da Fournaise.
Economía
O azucre de cana é o principal cultivo e produto exportado.
A Reunión depende da importación de comida e de enerxía. Ademais, o desemprego representa un serio problema. O seu Produto Interior Bruto por habitante é considerablemente inferior ao de Francia metropolitana. Por iso benefíciase dos fondos estruturais que outorga a Unión Europea ás zonas económicas menos favorecidas.
Demografía
A poboación está composta nun 50% de descendentes africanos e malgaxes, un 25% de orixe asiática, sobre todo támiles, sendo o resto mestizos e europeos. A poboación e a agricultura concéntranse nas zonas costeiras. Conta con case 800 000 habitantes.
Na literatura contemporánea
En 2014 a Editorial Galaxia publicou a novela A Diagonal dos Tolos, de Santiago Lopo, cuxa trama acontece integramente na illa de Reunión. No libro relátase o pasado escravista da illa utilizando o percorrido do ultramaratón coñecido como “La Diagonale des Fous”. A obra gañou o Premio Narrativa Breve Repsol en 2014. [6]
.svg)
.jpg)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.png){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.png){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
