Centro-Val de Loira (en francés: Centre-Val de Loire) é unha rexión de Francia que agrupa a seis departamentos e cuxa capital atópase en Orleáns. Trátase dunha rexión marcada pola súa identidade rural, combinada con todo, con aglomeracións urbanas de forte tradición industrial. É a primeira produtora de cereais do país e a quinta rexión industrial de Francia.
Xeografía
A principal característica desta rexión é o Val do Loira, que inclúe os ricos e fértiles vales do río Loira e dos seus afluentes, como o Cher, o Indre ou o Loiret. É nesta zona onde se atopan os famosos castelos do Val do Loira, que atraen a moitos turistas á rexión.
Etimoloxía
Centro foi o nome el nome escollido polo goberno central baseándose puramente na súa posición xeográfica, xa que esta rexión está composta de demasiadas provincias históricas como para elixir un nome histórico. Porén, o Centro nin sequera está no situado centro xeográfico de Francia, e o nome foi criticado por ser excesivamente aburrido e anódino.
Houbo unha proposta para trocar o nome da rexión ao de Val de Loire (é dicir, Val do Loira), o cal daría maior carácter ao nome da rexión, xa que este nome vai asociado a unha imaxe positiva do val, como os castelos, o suave e refinado estilo de vida, o viño ou o clima suave e tépedo. O 17 de xaneiro de 2015 coa proposta de reorganización das rexións de Francia o nome foi cambiado oficialmente a "Centre-Val de Loire".[1]
Outros nomes alternativos son Cher-Berry e Pays de la Gaul, chamado así polo antigo nome romano de Francia.
Historia
Desde un punto de vista histórico, Centro comprende tres provincias: o Orléanais (Loiret, Eure-et-Loir, Loir-et-Cher), o Berry (Cher, Indre) e a Touraine (Indre e Loira).
Trátase dunha rexión moi vinculada á monarquía francesa, dende que no ano 1418 a familia real instalouse na Touraine. En consecuencia, os castelos de Amboise e de Blois pasaron a ser residencias reais baixo os reinados de Carlos VII, Lois XII e Francisco I. Este último tamén mandou construír outro castelo na rexión, o castelo de Chambord, cuxa construción foi encomendada a Leonardo da Vinci. Coa instalación dos diferentes reis franceses na rexión, numerosos nobres tamén decidiron trasladarse á zona. Desta maneira, construíuse un gran número de castelos preto dos ríos Loira, Cher e Indre. De entre todos eles, algúns nobres castelos para destacar son os de Chenonceau e Azay-lle-Rideau.
Dende as primeiras eleccións rexionais, celebradas en 1986, até 1998, diferentes partidos de dereitas ostentaron a maioría no Consello Rexional. Durante esta etapa, a presidencia do Consello foi exercida por Maurice Dousset, do partido Unión para a Democracia Francesa (UDF).
En 1998, a esquerda plural consegue a maioría relativa no Consello Rexional, con só un deputado máis que os partidos de dereita até entón no poder, a Agrupación para a República, a Democracia Liberal e a UDF. Desta situación nace unha alianza efémera entre a dereita e o partido ultradereitista Fronte Nacional. Bernard Harang é elixido presidente do Consello Rexional, pero terá que dimitir días despois como consecuencia da presión dos diferentes aparellos políticos nacionais e das numerosas manifestacións que se produciron nas diferentes cidades da rexión, especialmente na capital Orleáns.
Finalmente, roto xa este pacto entre os partidos de dereita e a Fronte Nacional, a cabeza da lista de esquerda, o socialista Michel Sapin, alcalde de Argenton-sur-Creuse (Indre), é elixido presidente do Consello Rexional. Michel Sapin ocupará este cargo até abril do ano 2000, cando é nomeado Ministro da Función Pública. Substituirao o tamén socialista Alain Rafesthain, que será presidente da rexión até as eleccións de 2004.
Centro é a primeira rexión da Unión Europea con respecto á produción de cereais, tendo tamén grande importancia os cultivos de remolacha azucreira, colza e xirasol. Rexión de gran tradición agrícola, a descentralización industrial dos anos 1950 permitiu o xurdir de sectores industriais modernos, como o sector farmacéutico. Este fenómeno beneficiou sobre todo aos dous departamentos máis próximos a París (Eure e Loir e Loiret), que viron dobrar a súa poboación activa industrial entre 1954 e 1974.
Actualmente, Centro tamén destaca en ser a segunda rexión francesa en produción de enerxía, debido ás catro centrais nucleares situadas na beira do río Loira.
Así mesmo, o sector terciario está bastante presente nas dúas grandes cidades da rexión, Orleáns e Tours. En Orleáns destaca o sector da banca e dos seguros, así como o da investigación científica. En cambio, na cidade de Tours predominan os sectores da sanidade e da educación universitaria, á vez que é o primeiro centro hostaleiro da rexión. O turismo cultural ha coñecido unha forte expansión debido ao gran número de castelos que se atopan na rexión, especialmente nas zonas máis próximas ao río Loira, e que fixeron que esta rexión sexa tamén coñecida como a dos Castelos do Loira.
Demografía
Centro é a décima rexión máis poboada de Francia metropolitana. O censo parcial de 2004 indicaba que a rexión gañara a 42.000 habitantes respecto do censo do ano 1999. A taxa de crecemento durante a década de 1990 mantívose estable en torno ao 0,32%, o cal mostra un crecemento inferior á media nacional que se situou, durante este período, en torno ao 0,37%.
As tres principais áreas urbanas (Tours, Orleáns e Bourges) concentran un terzo da poboación rexional, que é maioritariamente rural. En 1999, Tours era a vixésima área urbana máis poboada de Francia con 376.377 habitantes e un crecemento do 0,69% durante o período 1990-1999. A área de Orleáns, tamén en 1999, era a vixésimo-segunda con 355.811 habitantes e un crecemento do 0,86%.
As áreas máis poboadas son as situadas á beira do río Loira, e nos municipios máis no norte, cerca do límite coa rexión de Illa de Francia. As principais cidades da rexión están situadas á beira do Loira, este é o caso da capital rexional, Orleáns, de Tours e de Blois. Agora ben, actualmente a área máis próxima á rexión metropolitana de París experimenta un forte crecemento debido a esta proximidade, subindo no global das rexións de Francia do décimo terceiro posto en canto a poboación en 2004 ao décimo 2008 con 2 538 000 habitantes.