PROFILPELAJAR.COM

César Portela
Nome orixinal	César Portela Fernández-Jardón
Biografía
Nacemento	18 de abril de 1937 (87 anos); Pontevedra, España
Educación	Escola Técnica Superior de Arquitectura de Barcelona
Actividade
Ocupación	arquitecto
Empregador	Escola Técnica Superior de Arquitectura da Coruña
Obra
	Obras destacables (1990) Facultade de Belas Artes de Pontevedra; (2003) Praza de abastos de Pontevedra; (2006) Caixa de Aforros Provincial de Pontevedra ;
Familia
Cónxuxe	Pascuala Campos de Michelena
Fillos	valor descoñecido, valor descoñecido, Sergio Portela
Pai	Agustín Portela Paz

César Portela Fernández-Jardón, nado en Pontevedra o 18 de abril de 1937, é un arquitecto galego.

Traxectoria

Fillo de Agustín Portela Paz. Estudou nas Escolas Superiores de Arquitectura de Madrid e Barcelona, licenciouse en 1966 e obtivo o doutoramento dous anos despois.

Traballou en Pontevedra, xunto á que era a súa dona, a arquitecta Pascuala Campos de Michelena. Mentres estiveron casados realizaron as súas obras en colaboración. O seu estudio de arquitectura está en Pontevedra.^[1]

Unha das súas primeiras obras foi a casa para o párroco de Marín (1968), un atrevido prisma de formigón sobre zancos pegado a unha igrexa barroca. Aínda que o máis coñecido dos traballos daqueles primeiros anos é o complexo de vivendas para xitanos en Campañó (1971-1973), seleccionado xunto coa lonxa de Bueu (1971-1972) para a exposición Arquitectura e racionalismo. Aldo Rossi + 21 arquitectos españois viaxando por diferentes cidades españolas entre setembro de 1975 e outubro de 1976 e vinculado á revista 2C. Construcción de la ciudad.^[2] Outras das súas obras daquela época son un bloque de vivendas no polígono industrial de Campolongo (1973) e os concellos de Pontecesures (1973-1975) e Forcarei (1974-1980) .

Foi profesor invitado en numerosas universidades e institucións, como a Escola Superior de Arquitectura de Pamplona, Nancy, Caracas, Lisboa ou Weimar. Colaborou na organización e deseño de diversos seminarios e obradoiros de arquitectura, como o dirixido canda a Aldo Rossi en Santiago de Compostela (1974), os Obradoiros Internacionais de Arquitectura de Napoli, Belfort, e Caracas, a IV Bienal de Arquitectura de Santander, ou o Seminario sobre Cultura e Natureza: Arquitectura e Paisaxe, dependente da Universidade Internacional Menéndez Pelayo na illa de San Simón, así como a dirección, con Óscar Tenreiro, do Seminario de Arquitectura da Universidade de Weimar.^[3]

Galardoado co Premio Nacional de Arquitectura de España en 1999 polo edificio da Estación de Autobuses de Córdoba, ten recibido distincións e honras de diversas institucións nacionais e internacionais. Tamén levou a cabo un extenso labor docente, ocupando na actualidade a Cátedra de Proxectos Arquitectónicos da E.T.S. de Arquitectura da Coruña.

En 2021 ingresou na Real Academia Galega de Ciencias.^[4]

En sesión ordinaria celebrada o día 18 de decembro de 2021, o plenario da Real Academia Galega de Belas Artes acordou concederlle o título de académico de honra da Corporación.^[5]

A súa concepción da arquitectura está nestas palabras súas: "A arquitectura refírese basicamente á construción do espazo. Do mesmo xeito que a pintura especula coa cor, a escultura coa forma, a literatura coas palabras, a fotografía coas imaxes, a música co son e o cine coa imaxe e co tempo, a arquitectura faino co espazo".^[6]

Obras

Facultade de Belas Artes de Pontevedra^[7] (Pontevedra, 1990).
Plan especial de Allariz (1991-1997).
Rehabilitación da Illa de San Simón (1992-2003).
Museo do Coiro 'Fábrica de Curtidos Familia Nogueiras'^[8] (Allariz, 1993).
Pousada Torre Lombarda ^[9] (Allariz, 1994).
Domus - Casa do Home (A Coruña, 1995, xunto con Arata Isozaki).
Faro de Punta Nariga (Malpica de Bergantiños, 1995).
Parque Natural Bahia de Cádiz (2002-2002). Con Antonio Barrionuevo e Julia Molino.
Cemiterio de Fisterra (Fisterra, 2002).
Museo do Mar de Galicia (Vigo, 2002, xunto con Aldo Rossi).
Estación de Autobuses de Córdoba (Córdoba, 1999), Premio Nacional de Arquitectura de España.
Verbum - Casa das palabras, Vigo (2003).
Auditorio Municipal de Vilagarcía de Arousa (2003).
Rehabilitación do Teatro Cine Fraga (Vigo, en proceso de rehabilitación dende 2007).
Pazo de Congresos da Coruña (A Coruña, 2003, xunto con Ricardo Bofill).
Observatorio astronómico de Cotobade (Carballedo, Cerdedo-Cotobade, 2009, xunto a Magdalena Portela).
Rehabilitación do Pazo Baión (2009-2010).
Plan director do Cabo Fisterra (2009-2010).
Piscina termal das Burgas (Ourense, 2010).
Auditorio Pazo de Congresos Mar de Vigo (2011).
Museo de Historia Natural, Santiago de Compostela (2021).
Biblioteca e Auditorio, Sevilla (2011).
Ampliación do Aeroporto de Vigo - Peinador (Vigo, 2014).^[10]
Torre-miradoiro en Caracas (en proceso).^[11]
Estación intermodal da Coruña (en proceso).^[12]
Actuacións en Xunqueira de Ambía (en proceso).^[13]

Premios

1981: Premio nacional de Urbanismo. Plan de intervención no Pazo de Oca e contorna. Dirección General de Urbanismo. MOPU.
1989: Premio Galicia de Arquitectura.
1994: Premio European urban and Regional planning. European Commission/European Council of Town Planners. Recuperación das marxes do río Arnoia, Allariz.
1997: Premio Pedrón de Ouro do Patroado Rosalía de Castro.
2000: Premio Nacional de Arquitectura Española.^[14] Estación de Autobuses de Córdoba. Premio Cidade de Pontevedra do Concello de Pontevedra. Premio Pontus Veteris do Colexio de Arquitectos de Galicia,Delegación de Pontevedra.
2002: Premio Europeo Philippe Rotthier. Cemiterio de Fisterra, A Coruña
2005: Premio Europeo Philippe Rotthier. Museo do Mar, Vigo.^[15]
2021: Premio á traxectoria profesional na XIX edición dos Premios do Colexio de Arquitectos de Galicia.^[16]
2023: Medalla de Ouro dos arquitectos españois.^[17]