Alergenoen potentzialekiko esposizio goiztiarra babesgarria izan daiteke.[2][4] Kudeaketa nagusiki elikagaiak saihestean eta esposizioa gertatuz gero plan bat izatean datza.[2] Planean adrenalina (epinefrina) ematea eta alerta medikoa duten bitxiak janztea sar daiteke.[1] Elikagai alergietarako alergeno immunoterapiaren onurak ez daude argi, eta 2015. urtetik ez da gomendatzen.[5] Elikagai-alergia mota batzuk adinarekin sendatzen dira, esnea, arrautzak eta sojarekikoa barne. Baina beste batzuk, fruitu lehor eta itsaskiarekikoa bezala, normalean ez.[2]
Herrialde garatuetan, elikagai alergia bat gutxienez jendartearen % 4tik % 8ra du.[1][2] Haurretan helduetan baino arruntagoak dira eta handitzen ari direla dirudi.[2] Mutiletan nesketan baino ohikoagoa dela ematen du.[2] Alergia batzuk normalean bizitzaren hasieran garatzen dira, beste batzuk, normalean, geroago garatzen diren bitartean.[1] Herrialde garatuetan, jende kopuru handi batek uste du elikagai alergia duela benetan horrela ez denean.[6][7][8] Elikagaietan alergeno kopuru txikien presentziaren aitorpena ez da derrigorrezkoa inongo herrialdetan, Brasilen izan ezik.[9][10][11]
Seinaleak eta sintomak
Elikadura-alergien sintomak normalki azkar ematen dira (segundo eta ordubete tartean) eta honakoak izan daitezke:[12]
Zenbait kasutan, ordea, sintomak hainbat orduz atzeratu daitezke.[12]
Alergiaren sintomak pertsona batetik bestera aldatzen dira. Erreakzio bat eragiteko behar den janari kantitatea ere pertsona batetik bestera aldatzen da. Alergiek sorturiko arriskuak larriak bihurtu daitezke arnasketa edo odol zirkulazioa kaltetzen badira. Lehenengoa arnasestu eta zianosi bidez atzeman daiteke. Odoleko zirkulazio eskasak pultsu ahula, azal zurbila eta konortea galtzea dakar.[13]
Erreakzio alergiko bortitzari, arnasbideetan eta odol zirkulazioan eragina duten sintomek sortutakoa, anafilaxia deritzo. Sintomak odol-presioaren beherakadarekin lotzen direnean, pertsona hori shock anafilaktikoan dagoela esaten da. Anafilaxia IgEantigorputzak parte hartzen dutenean sortzen da, eta janariarekin kontaktu zuzenean ez dauden gorputz-atalak kaltetzen dira eta sintomak erakusten dituzte.[14]Asma dutenek edo kakahueteei, fruitu lehorrei edo itsaskiei alergia dietenek anafilaxia izateko arrisku handiagoa izaten dute.[15]
Elikagaien alergia arruntenetako bat kakahueteek sortutakoa da. Kakahueteari alergia larria izan daiteke, baina kakahueteari alergia dioten haurrek batzuetan gainditu egiten dute.[14] Fruitu lehorrak, anakardoak, Brasilgo intxaurrak, hurrak, macadamia intxaurrak, pekan intxaurrak, pistatxoak, pinaziak, kokoak eta intxaurrak barne, alergeno arruntak dira baita ere. Alergia hau dutenek zuhaitz baten intxaur jakin bati edo hainbati sentikorrak izan daitezke. Gainera, haziek, sesamo eta luzoker haziak barne, proteina duten olioak dituzte, eta alergia erreakzio bat sor dezakete.[14]
50 haurretik batek gutxi gorabehera arrautzari alergia dio, baina askotan bost urte betetzen dituztenean gainditzen dute.[20] Oro har, sentsibilitatea zuringoan dauden proteinei izaten zaie, gorringoan baino gehiago.[14]
Behi, ahuntz edo ardien esnea beste elikagai alergeno arrunta da, eta alergia dieten askok ezin dituzte esnekiak, adibidez gazta, hartu. Esneari alergia duten haurren zati txiki batek, gutxi gorabehera,% 10, behiaren haragiari ere alergia dio. Behiaren haragiak behi-esnean ere badagoen proteina baten presentzia txiki bat dauka.[14]
Itsaskiak alergenoen iturri ohikoenetakoa dira; jendea arrainetan, krustazeo edo moluskuetan dauden proteinei alergikoak izan daiteke.[21]
Peruko baltsamoa, hainbat elikagaietan dagoena, partxe testean erreakzio gehien sortzen dituzten bost alergenoen artean dago.[22][23][24]
Sentsibilizazioa
Medikuntzako Institutu Nazionaleko txosten batek dio txertoetan dauden elikagai-proteinek (gelatina, esnea edo arrautza kasu) sentsibilizazioa (alergiaren garapena) sor dezaketela.[25]
Atopia
Elikadura-alergiak errazago garatzen dira sindrome atopikoa (hainbat gaixotasunen konbinazio ohikoa: errinitis alergikoa eta konjuntibitisa, ekzema eta asma) duten pertsonengan.[26] Sindromeak osagai genetiko sendoa dauka; familian alergiak izatearen historia klinikoa sindrome atopikoaren adierazgarria izan daiteke.
Erreakzio gurutzatuak
Behi esnearen proteina bati alergia dioten haur batzuek sojarekin eginak dauden produktuei sentsibilitate gurutzatua izan dezakete. Haurrentzako zenbait produktuk hidrolizatu egiten dituzte esne eta soja proteinak, beraz, haurrek hartutakoan, sistema immunologikoak ez du alergenoa ezagutzen eta produktua modu seguruan kontsumitu dezakete. Haurrentzako produktu hipoalergenikoek antigenoa murrizteko proteina predigestatuak erabili ditzakete. Beste produktu batzuk, aminoazido askeetan oinarritzen direnak, alergeno gutxienak dituztenak dira eta nutrizio behar osoa ematen diete esnearen alergia gogorra duten haurrei.[27]
Elikagaien alergiak sorturiko eraginak hiru taldetan sailkatzen dira, alergia erantzuna sortzen duen mekanismoaren arabera:[29]
E immunoglobulinaren parte hartzearekin (klasikoa) - mota arruntena, jan ondotik gutxira gertatzen da eta anafilaxia eragin dezake.
E immunoglobulinaren parte hartzerik gabe- E immunoglobulinak ez du parte hartzen erantzunean. Eraginak jan eta handik hainbat ordutara agertu daitezke, diagnostikoa zailduz
E immunoglobulinaren parte hartzea/gabe - goiko bien hibridoa.
Erreakzio alergikoak immunitate-sistemaren erantzun hiperaktiboak dira, oro har substantzia ez kaltegarriekiko. Zelula immunologikoak proteina alergenikoak topatzen dituztenean, IgE antigorputzak sortzen dira. Erantzun hau immunitate-sistemak atzerriko patogenoekin duenaren antzekoa da. IgE antigorputzek proteina alergenikoak kaltegarriak balira bezala identifikatzen ditu eta erreakzio alergikoa abiarazten dute. Proteina kaltegarriak proteinen lotura sendoak direla eta hausten ez direnak dira. IgE antigorputzak proteina baten gaineko hartzaile bati lotzen zaizkio, etiketa bat sortuz, birusak edo parasitoak etiketatzen diren bezala. Proteina batzuk zergatik ez diren desnaturalizatzen eta, ondorioz, erreakzio alergikoak eta hipersentsibilitatea eragiten dituzten, beste batzuk bai egiten duten bitartean, ez dago erabat argi.[30]
Hipersentsibilitateak erasotuak diren sistema immunitarioaren atalen arabera eta erantzuna gertatu hartu pasatzen den denboraren arabera sailkatzen dira. Lau hipersentsibilitate erreakzio mota daude: 1. mota, berehalako IgEren parte-hartzearekin; 2. mota, zitotoxikoa; 3. mota, immunitate sistemaren bitartekaritzarekin; eta 4. mota, atzeratua zelula bitartekotzarekin. Erantzun alergikoen fisiopatologia bi fasetan banatu daiteke. Lehenengoa alergeno baten esposizioaren ondoren gertatzen den erantzun akutu bat da. Fase hau amaitu daiteke edo “fase atzeratu erreakzio" batera garatu daiteke, finean erantzunaren sintomak nabarmenki luzatuz eta ehunetan kalteak eraginez.
Elikagaien alergia asko elikagai desberdinetan dauden proteina partikularrekiko hipersentsibilitateak eraginak dira. Proteinek alergeno bihurtzen dituzten propietate bereziak dituzte, hala nola haien hirugarren eta laugarrren estrukturetan egonkortzen dituzten indarrak, digestioan degradazioa saihesten dutenak. Teorikoki alergia sor lezaketen proteina askok ezin dute digestio aparatuko ingurune suntsitzailea jasan, eta beraz, ez dute erreakzio alergikorik eragiten.[31]
Erantzun akutua
Alergien lehen faseetan, I motako hipersentsibilitate erreakzio bat ematen da lehen aldiz aurkitzen den alergenoarekin elkartzean. Honek TH2 linfozito deituriko zelula immune mota batean erantzun bat sortzen du. Zelula hau T zeluletako azpimultzo batekoa da, interleukin-4 deituriko zitokina sortzen duena. TH2 zelula horiek B zelula izeneko beste linfozito batzuekin elkar eragiten dute, azken hauen rola antigorputzak ekoiztea izanik. IL-4k emandako seinaleekin batera, elkarrekintza horrek B zelula estimulatzen du IgE izeneko antigorputz jakin baten kopuru handia ekoizteko. Jariatutako IgE odoletik mugitzen da eta IgEren berariazko hartzaile batekin (FcεRI izeneko Fc hartzaile mota bat) lotzen da beste zelula immunologiko batzuen gainazalean. Mastozito eta basofilo izenekoak dira eta hanturazko erantzun akutuetan parte hartzen dute. IgEz estalitako zelulak, etapa honetan, alergenoari sentsibleak dira.[32]
Alergeno berarekiko esposizioa berriz gertatuz gero, alergenoa mastozito edo basofiloen gainazalean dagoen IgE molekuletara lotu daiteke. Aktibatutako mastozito eta basofiloek degranulazio deituriko prozesua jasaten dute. Honen ondorioz, histamina eta hantura sortzen duten beste kimiko batzuk (zitokinak, interleukinak, leukotrienoak eta prostaglandinak) askatzen dituzte inguruko ehunetan eta hainbat efektu sistemiko eragiten dituzte: basodilatazioa, mukosa sekrezioa. nerbio estimulazioa eta muskulu leunaren kontrakzioa. Honek errinorrea, hazkura, disnea eta anafilaxia eragiten ditu. Banakakoaren, alergenoaren eta sarrera moduaren arabera, sintomak sistema osokoak (anafilaxi klasikoa) edo gorputz-sistema zehatzetan lokalizatutakoak izan daitezke. Asmakarnas aparatuari eragiten dio eta ekzemakdermisari.[32]
Fase berantiarreko erantzuna
Erantzun akutuaren kimikoak desagertu ondoren ondoren, fase berantiarretako erantzunak geratu daitezke beste leukozito eta makrofagoak hasierako zelulara egindako migrazioen bidez. Erreakzio hau erantzun akututik 2-24 ordutara izaten da.[33]Mastozitoetakozitokinek ere eragina dute epe luzeko efektuetan. Asman ematen diren fase berantiarreko erantzunak beste erreakzio alergikoetan ematen direnetatik apur bat ezberdinak dira, nahiz eta kasu honetan ere eosinofiloek askatutako bitartekariek eta TH2 zelulen jarduerak sortzen duten.[34]
Diagnostikoa
Diagnostikoa historia medikoan, ezabatze dietan, azaleko ziztada proba, elikagaientzako IgEantigorputzen odol testetan edo ahozko elikagai erronketan oinarritzen da.[1][2]
Elikagaien alergiak diagnostikatzeko metodo egokiena alergologo batek ebaluatzea da. Alergologoak gaixoaren historia eta zerbait jan ondoren izandako sintomak edo erreakzioak aztertuko ditu. Alergologoak sintomak edo erreakzioak janari-alergiarenak direla uste badu, alergia probak egingo ditu. Jarraian aipatutakoez gain, alergia eosinofilo edo E immunoglobulinak parte hartzen ez duen alergiak diagnostikatzeko probak endoskopia, kolonoskopia eta biopsia dira.[2]
Azaleko ziztada proba
Alergiaren azal probak egiteko, orratzak dituen taula txiki bat erabiltzen da. Alergenoak taula gainean edo zuzenean larruazalean jartzen dira. Ondoren taula azalean jartzen da, azala zulatzeko eta alergenoak gorputzera sartzeko. Hantura sortzen bada, pertsonak alergia hori duela zehazten da. Proba honek IgE antigorputzetarako bakarrik funtzionatzen du. Beste antigorputzek eragindako erreakzio alergikoak ezin dira larruazaleko proben bidez detektatu.[14]
Azaleko testak errazak dira egiten eta emaitzak minutuetan eskuragarri daude. Alergologo desberdinek proba desberdinak erabil ditzakete.[35][36][37][38] Zenbaitek "orratz bifurkatua" erabiltzen dute, bi punta dituen sardexka baten antzekoa. Beste batzuek "test anizkoitz" bat erabiltzen dute; hainbat orratz ateratzen zaizkion xafla baten itxura duena. Proba hauetan, alergeno susmagarriaren kopuru txikia larruazalean edo proba-gailuan jartzen da eta gailua larruazalean jartzen da azalaren goiko geruza ziztatu edo hausteko. Honela azalaren azpian alergeno kopuru txikia jartzen da. Pertsonak alergia dion elikagaia dagoen tokian hantura sortuko da. Test honek, oro har, emaitza positiboa edo negatiboa ematen du.[39] Ona da pertsona bat janari jakin bat alergia dion ala ez azkar jakiteko, IgE detektatzen duelako. Azaleko probek ezin dute aurreikusi erreakzio bat gertatuko den edo ze erreakzio mota bat gerta litekeen pertsona batek alergeno partikular hori jaten badu. Dena den, alergia bat baieztatu dezakete pertsona horrek janari jakin bati izan dion erreakzioen historiaren arabera. E immunoglobulinak parte hartzen duen alergiak ezin dira metodo honen bidez detektatu.
Partxe probak
Partxe probak substantzia jakin batek larruazalaren hantura alergikoak eragiten dituen zehazteko erabiltzen dira. Elikagaiekiko erreakzio berantiarrak detektatzen ditu.[40][41]
Odol azterketak
Odol-azterketak alergiak frogatzeko beste modu bat da. Hala eta guztiz ere, hainbat desabantaila ditu, IgE alergenoak bakarrik detektatzen ditu eta alergeno posible guztientzat ez du funtzionatzen. RAST (Radioallergosorbent testing ingelesez) izeneko teknika bat erabiltzen da alergeno jakin baterako IgE antigorputzak detektatzeko. RASTetik lortutako puntuazioa balio prediktiboekin konparatzen da, RAST espezifiko batetik hartuak direnak. Puntuazioa balio prediktiboak baino handiagoa bada, pertsona horrek alergia hori izateko aukera asko daude. Proba honen abantaila bat alergeno asko aldi berean probatu ahal izatea da.[14]
CAP-RAST izeneko testak zehaztasun handiagoa du RAST testak baino. Alergeno bakoitzarekiko IgE kantitatea detektatu dezake.[42] Ikertzaileek "aurreikuspenezko balioak" zehaztu dituzte zenbait elikagairentzat, RAST probako emaitzekin alderatzeko. Pertsona baten RAST frogako puntuazioa janari horren aurreikusitako balioa baino handiagoa bada, janari hori janez gero erreakzio alergikoa (erupzioak eta anafilaxi erreakzioetara mugatua) izateko %95eko aukera du. Gaur egun, balio prediktiboak esnerako, arrautzetarako, kakahueterako, arrainerako, sojarako eta garirako daude eskuragarri.[43][44][45] Odol-azterketek ehunaka alergeno lagin bakar batetik frogatzea ahalbidetzen dute eta janari-alergiak eta arnastutakoak detektatu ditzakete. Hala ere, metodo honekin ezin dira antzeman IgE-bitartekaritza gabeko alergiak. Beste proba batzuk, janari alergia profila kasu, oraindik frogatu gabeko metodotzat hartzen dira eta haien erabilera ez da gomendatzen.[46]
Elikagai erronkak
Elikagai erronka testak, IgE alergenoak eragiten ez dituen alergiak detektatzeko erabili daiteke. Alergenoa pilula baten moduan ematen zaio pertsonari, alergenoa zuzenean jan dezan. Pertsona behatu egiten da seinaleak eta sintomak ikusteko. Elikagaien erronkaren arazoa ospitalean eta behaketa zorrotzarekin egin behar dela da, anafilaxia gertatzeko arriskuagatik.[14]
Elikagai-erronkak, batez ere itsu bikoitza teknika erabiliz eta plazeboekin kontrolatutakoak, janari-alergiak diagnostikatzeko metodorik onena dira, IgEk parte hartzen ez duen erreakzio gehienak barne. Elikagai erronka itsuetan, alergeno posiblea kapsula batean biltzen da, gaixoari ematen zaio eta erreakzio alergikoaren seinaleak edo sintomak ikusteko behatzen da.[47]
Laktosarekiko intolerantzia, oro har bizitzan aurrerago garatzen da, baina paziente gazteetan agertu daiteke kasu larrietan. Entzima (laktasa) gabezia baten ondorioa da eta ez alergia bat, eta mendebaldekoak ez diren pertsona askok izan ohi dute.[48][49]
Lau hilabete baino gehiagoz edoskitzeakdermatitis atopikoa, behi-esnearekiko alergia eta arnasestua saihestu lezake haurtzaroan.[55] Alergeno potentzialekiko esposizio goiztiarra babesgarria izan daiteke.[2] Zehazki, arrautza eta kakahueteei esposizio goiztiarrak alergiak izateko arriskua murrizten du.[4]
Alergia erreakzioa saihesteko, dieta zorrotza egin daiteke. Zaila da erreakzio bat sortzeko beharrezkoa den elikagai alergikoen kopurua zehaztea, beraz guztiz saihestu beharra dago. Zenbait kasutan, beste mota bateko esposizioak ere erreakzio hipersentsibleak eragin ditzakete, hala nola larruazaleko kontaktua, arnastea, musukatzea, kiroletan parte hartzea, odol transfusioa, kosmetikoak eta alkoholaren bidez.[14]
Arnasketa bidezko esposizioa
Alergeno ezagunen baporeen edo airean dauden partikulen bidezko erreakzioak gertatu daitezke, bai elikagaien industrian lan egiten duten pertsonengan baina baita etxeko egoeretan, jatetxeetan edo espazio mugatuetan ere, adibidez, hegazkinetan. Bi berrikuspenen arabera, arnas aparatuko sintomak arruntak dira, baina, kasu batzuetan, anafilaxia ere ematen da.[56][57] Arnasketa bidezko esposizioarengatik sorturiko alergia erreakzioak sortzen dituzten janari arruntenak kakahueteak, itsaskiak, lekaleak, intxaurrak eta behi-esnea dira.[56]Dilistak, lekak, txitxirioak eta arraina prestatzen sortutako baporeak alergiak eragin dituztela zehaztu da, erreakzio anafilaktikoak barne.[58][56]
Tratamendua
Elikagaien alergien tratamenduaren oinarria alergenoak dituzten elikagaiak guztiz saihestea da. Alergeno bat alergeno hori duen elikagaia kontsumituz sar daiteke gorputzera, edo alergenoarekin kontaktuan egon den gainazal bat ukituz eta ondoren hatz horiekin begiak edo sudurra ukituz. Oso sentikorrak diren pertsonentzat, elikagai problematikoa ukitu edo arnasteak ere alergia eragin dezake. Alergenoak guztiz saihestea konplexua da, elikagaietan alergeno kopuru txikien presentziaren adierazpena ez delako derrigorrezkoa (ikusi etiketen erregulazioa).
Elikadura ustekabean jan eta erreakzio sistemikoa (anafilaxia) gertatzen bada, epinefrina erabili beharko litzateke. Epinefrinaren bigarren dosi bat beharrezkoa izan daiteke erreakzio larrietan. Ondoren pertsona larrialdietara eraman behar da, tratamendu osagarriak eman ahal izateko. Beste tratamendu batzuk antihistaminikoak eta esteroideak dira.[59]
Epinefrina
Epinefrina (adrenalina) erreakzio alergiko larrien (anafilaxien) lehen mailako tratamendua da. Garaiz emanez gero, epinefrinak alergiaren efektuak alderantzikatu ahal izango ditu. Epinefrinak arnas aparatuarenhantura eta oztopoak arintzen ditu eta odol-zirkulazioa hobetzen du; zainak estutu egiten dira eta bihotz maiztasuna handitzen da, gorputzeko organoetarako zirkulazioa hobetuz. Epinefrina errezeta bidez autoinjektore batean dago eskuragarri.[14][60]
Antihistaminikoak
Antihistaminikoak alergia erreakzioaren sintoma arinagoak leundu ditzake, baina ez anafilaxiaren sintoma guztiak. Antihistaminikoek histaminaren eragina blokeatzen dute; odol zainak dilatatzea eta plasmarenproteinak pasatzen uztea. Histaminak ere hazkura eragiten du, nerbio sisteman eraginez.[14] Elikagaien alergietan emandako antihistaminiko arruntena difenidramina da.[61]
Esteroideak
Glukokortikoide esteroideak erreakzio alergikoetan askatzen diren kimikoek erasotzen sistema immunologikoko zelulak lasaitzeko erabiltzen dira. Esprai nasal moduan erabiltzen bada, tratamendu hau ez da anafilaxia tratatzeko erabili behar, esteroideak kontaktua egiten duen eremuetako sintomak bakarrik arintzen dituelako. Esteroideak ez erabiltzeko beste arrazoi bat hantura murrizteko behar duten denbora luzea da. Hala ere, esteroideak ere aho edo injekzio bidez hartu daitezke, horrela gorputzaren atal guztietara iritsi eta tratatu ahal izateko, baina denbora luzea behar izaten da eragina izateko.[14][62]
Epidemiologia
Elikagaien alergenorik arruntenek erreakzio alergiko guztien % 90 inguru sortzen dute.[63] Helduen artean itsaskiak, kakahueteak, fruitu lehorrak, arraina eta arrautza dira.[1] Haurren artean, esnea, arrautzak, kakahueteak eta fruitu lehorrak dira. Hiru urtetik beherako haurren %6 eta %8 artean janari-alergiak dituzte eta ia helduen % 4k janari-alergiak dituzte.[1]
Esnearen proteinari alergiak dituzten haurren% 75ek labean sukaldatutako esnekiak onartzen dituzte, hau da, madalenak, gailetak, tartak eta hidrolizatutako formulak.[68]
Esneari, arrautzari, sojari, kakahueteei, fruitu lehorrei eta gariari alergia dioten haurren %50 ingururi alergia gaindituko dute 6 urte betetzen dituztenean. 12 urte edo gehiagorekin oraindik ere alergiak dituztenek alergia gainditzeko %8 baino gutxiagoko aukera dute.[69]
Kakahueteak eta fruitu lehorren alergiak zailagoak dira gainditzen, nahiz eta azkeneko ikerketek[70] kakahueteei alergia dieten pertsonen% 20 inguruk eta fruitu lehorrei alergia dieten % 9 inguruk gainditu egiten dituztela erakusten duten.[71]
Japonian, soba-fideoak egiteko erabiltzen den suge-ilarrarenirinari alergia izatea ohikoagoa da kakahueteei, fruitu lehorrei eta soja babarrunekin egindako janariari izatea baino.[72]
Eskola askok eskolara eramaten diren janarien inguruko protokoloak dituzte. Prebentzio horiek guztiak izan arren, alergia larriak dituzten pertsonak jakitun dira nahi gabeko esposizio bat izan dezaketela beste pertsonen etxeetan, eskolan edo jatetxeetan nahiko erraz.[81] Elikadurarekiko beldurrakbizi-kalitatean eragin handia du.[75][76] Azkenik, alergiak dituzten haurrei dagokionez, kideen ekintzak haien bizi-kalitateari eragiten dio. Jazarpen kasuak areagotu egiten da. Jazarpen honen barnean daude saihestu behar dituzten elikagaiekin nahita ukitzea edo ukitzeko mehatxuak edota haien alergenorik gabeko janaria nahita kutsatzea.[82]2018ko animaziozko Peter Rabbit pelikulan, untxiekmasustak erabiltzen dituzte bere lorategia babesten saiatzen ari den nekazari bati erreakzio anafilaktiko bat sorrarazteko. Protesta publiko askoren ondoren, Sony Picturesek eta zuzendariak barkamena eskatu zuten janari-alergiak era horretan tratatzeagatik.[83]
Etiketatzeari buruzko araudia
Elikagaien alergiak dituzten pertsonentzat elikagai jakin batzuek sortzen duten arriskua dela eta, zenbait herrialdeek elikagaien etiketak arautzen dituzten legediak onartu dituzte. Lege hauetan, kontsumitzaileei argi eta garbi jakinarazi behar zaie produktuak alergeno nagusiak edo hauetatik eratorritako osagaiak baldin baditu, beti ere nahita gehitutakoak badira. Hala eta guztiz ere, ez dago etiketatze-araurik azkeneko produktuak kutsadura gurutzatuagatik ager daitezkeen alergeno kantitate txikiak adierazteko, Brasilen izan ezik.[9][10][84][85][86][11][87]
Nahita gehitutako osagaiak
Janari batean nahita gehitutako osagaien artean alergenoak identifikatzeko araudia nahiko garatua dago. Europan, adibidez, 2015ean onartu zen arau berria[86], gerora Europar Batasuneko herrialde bakoitzak bere legedian txertatu duena.[88] Aurretik zeuden hainbat legeen ordezkoa da, aurreko arauak batu eta hedatzen dituelarik.[89] Lege honek enbasatu zein enbasatu gabeko janariei eragiten die eta 14 talde alergeno identifikatzen ditu.[90] Enbasatutako janarietan alergenoak dituzten osagaiak etiketan nabarmen azaldu behar dira, baita hauetatik eratorritakoak ere. Enbasatu gabeko janarietan aldiz, jatetxe zein hoteletako kartetan adibidez, eskaintzen den janariak dituen alergenoen berri eman behar da. Normalean piktograma ezberdinak erabiltzen dira horretarako.[91]
Amerikako Estatu Batuetan, bi lege ezberdinek arautzen dute enbasatutako janarietan alergenoen presentzia azaltzea, baina ez dago legerik enbasatu gabeko janarientzat.[92][93] FDAk erregulatutako janarientzat, 2004ean onartutako lege bat erabiltzen da eta 8 alergeno talde nagusien zein haietatik eratorritakoen inguruko arauak definitzen ditu.[84] FSISek erregulatzen dituen elikagaientzat ordea, araua ez da hain espezifikoa eta soilik elikagaien izen arrunta erabili behar dela arautzen du.[94][87]
Kutsadura gurutzatua
Nahita diren osagaiez gain kutsadura gurutzatua dela eta ager daitezkeen alergenoen inguruan informazioa ematearen balioa ez dago argi. Kutsadura gurutzatuak janari-katearen edozein momentutan zehar nahi gabe sartu diren alergenoei egiten die erreferentzia: material gordina garraiatzean, biltegiratze edo maneiatzean, prozesatzeko eta biltzeko ekipamendu berdina bi elikagairentzat erabiltzean…[9][10] Eremu honetako adituek proposatzen dute alergenoak etiketatzea kontsumitzaileentzat eta kontsumitzaile hauek artatu eta aholkatu behar dituzten osasun profesionalentzat baliagarria izan behar bada, hainbat akordio beharrezkoak direla. Horrela, behar bezala adostu beharko lirateke ze elikagaik behar dituzten etiketatzeak; zein den kantitate muga, non hortik behera etiketatzeak ez lukeen onurarik izango, eta alergenoak detektatzeko metodoen balidazioa; nahita edo nahi gabe kutsatu diren elikagaiak aztertzeko.[95][96]
Etiketatze arauak aldatu egin dira nahita gehitutako osagaiak etiketatzeko beharra eta borondatezko etiketatzea arautzeko. Azken hau, kautelazko alergenoen etiketatzea (ingelesez precautionary allergen labeling, PAL) deitu dena, "eduki ditzake" bezala ere ezaguna, produkzioan zehar nahigabe sortu daitekeen kutsadura gurutzatuaz ohartarazteko erabiltzen da.[9][97] PAL etiketatzea kontsumitzaileentzat nahasgarria izan liteke, batez ere abisuaren formulazioari buruzko esaldi ezberdinak egon daitezkeelako.[98][97]
2018an, Brasilen, Suitzan, Japonian, Argentinan eta Hegoafrikan bakarrik dago arautua etiketatze mota hau. Argentinak kautelazko alergenoen etiketatzea debekatzea erabaki zuen 2010ean eta, horren ordez, fabrikatzaileak fabrikazio-prozesua kontrolatzean eta nahita gehitutako osagaien etiketatzean jartzen du garrantzia. Hegoafrikak ez du PAL erabiltzea baimentzen orohar. Soilik fabrikatzaileek alergenoaren kutsadura gurutzatua gertatzea posible dela ziurtatzen duen arrisku txosten bat aurkezten bada erabili daiteke.[9] Suitzan eta Japonian erabiltzea debekatua dago. Australia eta Zeelanda Berrian gomendio bat dago PAL erabili ordez VITAL 2.0 (Vital Incidental Trace Allergen Labelling) gidalerroa erabiltzeko. Gidalerro honek alergeno ezberdinentzat muga dosiak zehazten ditu, baita muga horiek gaindituz gero etiketatzerakoan jarraitu beharreko arau zehatzak.[99][100] VITAL 2.0 Allergen Bureauk garatu zuen, elikagai-industriak babestutako gobernuz kanpoko erakundeak.[101]Europar Batasunak nahigabeko kontaminazioaren etiketatzea arautzeko prozesua abiarazi da, baina ez da espero 2024 urtea baino lehen argitaratzerik.[102]
Brasilen, 2016ko apiriletik aurrera, kutsadura gurutzatuaren aukera deklaratzea nahitaezkoa da. Horretarako, produktuak ez du nahita elikagai alergikorik ezta bere deribaturik izan behar, baina Produkzio Praktika Egokiak jarraitzea eta alergenoak kontrolatzeko neurriak hartzea ez dira nahikoak izan nahigabeko alergenoen presentzia ekiditeko. Alergenoak hauek dira: garia, zekalea, garagarra, oloa eta hibridoak, krustazeoak, arrautzak, arraina, kakahueteak, soja, ugaztun espezie guztien esnea, almendrak, hurrak, kaskamotzeak, fruitu lehorrak, makadamia fruitu lehorrak, intxaurrak, pinaziak eta gaztainak.[11]
Genetikoki eraldatutako elikagaiak
Janari transgenikoak, genetikoki eraldatutako organismoetatik (GEO) eratorritako elikagaiak ere deituak, erreakzio alergikoen erantzuleak izan daitezkeenaren ustea dago. Era berean, GEO elikagaien hedapenak alergia duten pertsonen ehunekoa handitzea (izan erreala edo nabaritutakoa) ekarri duela ere uste da.[103][104][105] Kezketako bat ingeniaritza genetikoak alergiak eragiten dituzten elikagaiak alergikoagoak egin ditzakeela da, hau da, zati txikiagoak nahikoak izango liratekeela erreakzio bat sortzeko.[105] Gaur egun, GEOn erabilera hedatua duten janarien artean, soja da alergeno arrunt gisa identifikatzen den bakarra. Hala eta guztiz ere, erreakzio alergikoak eragiten dituzten soja-proteinen kasuan, andui baten eta bestearen artean ezberdintasun gehiago dago hauen eta GEO moten artean baino.[104] Estatu Batuetako Zientzien Akademia Nazionaleko 2016ko berrikuspen batek aipatu duenez, "Batzordeak ez du janari transgenikoen kontsumoaren eta janari-alergiaren prebalentzia handitzearen arteko erlaziorik aurkitu."[104]
Bigarren kezka bat espezie batetik bestera transferitutako geneek gaur egun bereziki alergikoak ez diren janarietan alergeno bat sartu dezaketela da. Soja-proteinaren kalitatea hobetzeko ikerketa bat bertan behera gelditu zen arrazoi honengatik. Izan ere Brasilgo intxaurren geneak gehitu zizkioten sojari eta ikerketan parte hartzen ari ziren pertsonetako batzuk, fruitu lehorrei alergia zietenak, eraldatutako sojarekin erreakzio bat jasan zuten.[103] StarLink artoarekin antzeko kasu bat gertatu zen baita ere.[106] Gaur egun, janari transgeniko batek gobernuen onarpena jaso aurretik, hainbat ezaugarri bete behar dira. Honako hauek dira: alergenoa al da espezie emailea? Transferitutako proteinen aminoazidoen sekuentzia ezagutzen diren proteina alergikoen sekuentzia baten antzekoa al da? Transferitutako proteinak digestioarekiko erresistenteak al dira, proteina alergiko askok partekatutako ezaugarri bat?[104] Azkenik, zenbait herrialdetan eskakizunak eta beste batzuetan gomendioak daude, elikagaien etiketan GEOak osagai bezala erabiltzen badituzte hala azaltzeko.[103] Elikagaien Segurtasuneko Zentroko 2015eko txosten baten arabera, 64 herrialdeek merkatuko GEO produktuak etiketatzea eskatzen dute.[107]
Ikerketa
Desentsibilizazio-teknika batzuk ikertuak izaten ari dira.[108] Ikerketa arloetako batzuk anti-E-immunoglobulina antigorputzak (omalizumab), ahozko tolerantzia indukzio espezifikoa eta mingain azpiko immunoterapia dira. Janari-alergietarako alergia immunoterapiaren onurak ez dira argiak, eta ez dira momentuz gomendatzen.[5]
Haurdunaldian, edoskitzean eta haurtzaroaren hasieran gantz-azido poliinsaturatuak sarrera handiagotzearen eraginen inguruko ikerketak egiten ari dira, honek haurtzaroan janari-alergiak garatzeko dagoen arriskuan duen eragina ikusteko. Bi berrikuspenen arabera, haurdunaldian amak omega-3, kate luzeko koipe-gantzak, hartzeak IgEk parte hartzen duen alergien eta ekzemen gutxitzea dakar bizitzaren lehen 12 hilabeteetan,[109][110] baina emaitzak ez ziren argiak 12 hilabeteen ondoren.[110] Berrikusketek ikerketetako frogak ez zirela kontsistenteak eta mugatuak zirela adierazten dute.[109][110] Edoskitzean gantz-azido poliinsaturatu askoko dieta egitearen ondorioak ez ziren adierazgarriak.[111] Haurretan, dietak gantz-azido poliinsaturatu asko duten olioekin osatzeak ez zuen eragiten janari-alergiak, ekzemak edo asma garatzeko arriskuan.[112]
Haurren alergiak tratatu edo prebenitzeko probiotikoen, prebiotikoen eta bien konbinazioen (sinbiotikoen) erabilera ikertzen ari da Berrikuspenen arabera, ekzema tratatzeko egokiak direla dirudi,[113][114][115] baina ez asma, arnasestua edo errinokonjuntibitisa.[116] Elikagaien alergiak prebenitzeko ebidentzia ez zen koherentea eta tratamendu hau oraindik ezin da gomendatu.[114][115][117][118]
↑Eduardo, Olivier, Celso; Pinto, Argentao, Daiana Guedes; Raquel, Acacia Pereira Goncalves dos Santos,; Mariana, Dias da Silva,; Regiane, Patussi Santos Lima,; Ricardo, de Lima Zollner,. (2013-04-19). [https://benthamopen.com/ABSTRACT/TOALLJ-6-9 «Skin Scrape Test: An Inexpensive and Painless Skin Test For Recognition
Of Immediate Hypersensitivity In Children And Adults»] The Open Allergy Journal 6 (1) (Noiz kontsultatua: 2018-04-09).
↑Bernstein, I. Leonard; Li, James T.; Bernstein, David I.; Hamilton, Robert; Spector, Sheldon L.; Tan, Ricardo; Sicherer, Scott; Golden, David B. K. et al.. (March 2008). «Allergy diagnostic testing: an updated practice parameter»Annals of Allergy, Asthma & Immunology: Official Publication of the American College of Allergy, Asthma, & Immunology 100 (3 Suppl 3): S1–148. ISSN1081-1206. PMID18431959. (Noiz kontsultatua: 2018-04-09).
↑(Ingelesez)«Allergy testing TTR | AAAAI»The American Academy of Allergy, Asthma & Immunology(Noiz kontsultatua: 2018-04-09).