Συντεταγμένες: 31°01′00″N 36°37′00″E / 31.0167°N 36.6167°E / 31.0167; 36.6167

Χασεμιτικό Βασίλειο της Ιορδανίας المملكة الأردنّيّة الهاشميّة Αλ Μαμλάκα αλ Ουρντουνίγια αλ Χασεμίγια
Σημαία Εθνόσημο
Εθνικό σύνθημα: الله، الوطن، الملك Αλλάχ (Ο Θεός), Αλ Ουάταν (Η Πατρίδα), Αλ Μάλικ (Ο Βασιλιάς)
Εθνικός ύμνος: As-salam al-malaki al-urdoni عاش المليك Βασιλικός Ύμνος της Ιορδανίας
Η θέση της Ιορδανίας (πράσινο)
Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη	Αμμάν 31°57′N 35°56′E / 31.950°N 35.933°E / 31.950; 35.933 (Αμμάν)
Επίσημες γλώσσες	Αραβικά
Πολίτευμα	Συνταγματική Μοναρχία
Βασιλιάς Πρωθυπουργός	Αμπντουλάχ Β' Τζαφάρ Χασάν
Νομοθετικό σώμα  • Άνω βουλή  • Κάτω βουλή	Κοινοβούλιο Βουλή της Γερουσίας Βουλή των Αντιπροσώπων
Ανεξαρτησία Τέλος της Εντολής της Κοινωνίας των Εθνών Ισχύον Σύνταγμα	25 Μαΐου 1946 1η Ιανουαρίου 1952 (αναθεωρήθηκε πολλές φορές)
Έκταση  • Σύνολο  • % Νερό  • Σύνορα Ακτογραμμή	89.342 km2 (112η) 0,1 1.635 km 26 km
Πληθυσμός  • Εκτίμηση 2023   • Απογραφή 2015   • Πυκνότητα	11.516.000[1] (85η)  9.531.712[2]   128,9 κατ./km2 (93η)
ΑΕΠ (ΙΑΔ)  • Ολικό  (2016)  • Κατά κεφαλή	85,649 δισ. $[3]   12.278 $[3]
ΑΕΠ (ονομαστικό)  • Ολικό  (2016)  • Κατά κεφαλή	38,743 δισ. $[3]   5.553 $[3]
ΔΑΑ (2021)	0,720[4] (102η) – υψηλός
Νόμισμα	Ιορδανικό δηνάριο (JOD)
Ζώνη ώρας  • Θερινή ώρα	EET (UTC +2) (UTC +3)
ISO 3166-1	JO
Internet TLD	.jo
Οδηγούν στα	δεξιά
Κωδικός κλήσης	+962

Το Χασεμιτικό Βασίλειο της Ιορδανίας ή απλά Ιορδανία (αραβ.: أردنّ , προφορά: Ουρντούν, προηγουμένως Υπεριορδανία) είναι ένα κράτος της Μέσης Ανατολής. Συνορεύει με τη Συρία στα βόρεια, με το Ιράκ βορειοανατολικά, με τη Σαουδική Αραβία ανατολικά και νότια, και το Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη (του Ιορδάνη, έκταση που κατείχε πριν το 1967 και την κατέλαβε το Ισραήλ) στα δυτικά. Μοιράζεται με το Ισραήλ τις ακτογραμμές του Κόλπου της Άκαμπα και της Νεκρής Θάλασσας. Η κύρια θρησκεία της Ιορδανίας είναι το Ισλάμ και η κύρια (επίσημη) γλώσσα η αραβική.

Η έκταση της χώρας σήμερα είναι 89.342 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Ο πληθυσμός της χώρας είναι εξ ολοκλήρου Άραβες, με μοναδικές σοβαρές μειονότητες τους Κιρκάσιους και τους Αρμένιους που φθάνουν όμως μόλις το 1% του πληθυσμού. Η Ιορδανία είναι 75% αστική ενώ οι νομάδες και οι ημινομάδες αποτελούν το 4% του πληθυσμού.

Ο συνολικός πληθυσμός (απογρ. 2015) είναι 9.531.712 με μέση πυκνότητα 106,7 κατ./τ.χλμ.. Μεγαλύτερες πόλεις είναι το Αμμάν, που παρουσίασε διπλασιασμό πληθυσμού ανά 10ετία από 300.000 περίπου το 1966 σε 600.000 το 1976, λόγω της εισόδου προσφύγων από τον πόλεμο των έξι ημερών το 1967 και πάλι διπλασιασμό μετά τον πόλεμο του 1973 και εκείνου του Κουβέιτ έφθασε σχεδόν το 1995 το 1,15 εκατομμύριο. Άλλες πόλεις: η Ζάρκα (Zarqa) 400.000 κατ. και η Ιρμπίντ (Irbid) 250.000 κατ. ενώ η Άκαμπα το μοναδικό λιμάνι της χώρας 43.000 κατ. (στον μυχό της Ερυθράς Θάλασσας).

Το 1984 σημειώθηκαν 102.520 γεννήσεις, 8.300 θάνατοι, 18.200 γάμοι και εκδόθηκαν 2.650 διαζύγια.

Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2019 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν 77,9 χρόνια (77,0 χρόνια οι άνδρες και 78,8 οι γυναίκες).^[5]

Η μεγάλη πλειονότητα των Ιορδανών είναι Σουνίτες μουσουλμάνοι^[6]. Αντίθετα οι Σιίτες^[7] μουσουλμάνοι διαμορφώνουν μια μικρή μειονότητα, ενώ υπάρχουν και αρκετοί μουσουλμάνοι Αχμάντι. Πολλοί Σιίτες είναι ιρακινοί και λιβανέζοι πρόσφυγες^[8]. Οι Χριστιανοί, η πλειονότητα των οποίων ανήκουν στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων της ελληνορθόδοξης εκκλησίας και με μία μειονότητα να είναι μέλη της Καθολικής εκκλησίας, αποτελούν περίπου το 5%^[9] του πληθυσμού. Το Ισλάμ είναι η επικρατούσα θρησκεία και η αραβική η επίσημη γλώσσα.

Οι μουσουλμάνοι που αλλάζουν θρησκεία και οι ιεραπόστολοι άλλων θρησκειών αντιμετωπίζουν κοινωνική και νομική διάκριση.^[10]

Κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα στη μορφολογία εδάφους είναι το ξηρό οροπέδιο που υψώνεται απότομα πάνω από την ανατολική όχθη του Ιορδάνη και της Νεκράς Θάλασσας 600 - 900 μέτρα, πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, που καταλήγει ομαλά προς τη Συριακή έρημο στα βόρεια της χώρας. Η κοιλάδα της Ιορδανίας βρίσκεται μέσα στη μεγάλη φαραγγική κοιλάδα, δυτικά του οροπεδίου, 200 μ. κάτω από τη στάθμη της θάλασσας, όπως και η θάλασσα της Γαλιλαίας (λίμνη Τιβεριάδος). Στη Νεκρά θάλασσα βρίσκεται το παγκόσμιο χαμηλότερο επίγειο σημείο 400 μ. κάτω από τη στάθμη της θάλασσας. Εύλογο λοιπόν σε ένα τέτοιο οικοσύστημα ο Ιορδάνης ποταμός που αποτελεί τα σύνορα Ιορδανίας Ισραήλ να αποτελεί την οριακή ζώνη ζωής στην περιοχή. Κύρια κοιτάσματα στο υπέδαφος της Ιορδανίας είναι του ανθρακικού καλίου (ποτάσας) και φωσφορικού άλατος (φωσφάτων).

Το κλίμα της Ιορδανίας παρουσιάζει μεγάλες διαφορές ανά εποχή με ένα μέσο όρο 10 βαθμούς περισσότερους από εκείνο της Ελλάδος. Τον Ιανουάριο, ο ψυχρότερος μήνας, η θερμοκρασία κατεβαίνει μέχρι τους +7 °C (45 °F) ενώ τον Αύγουστο, ο θερμότερος, ανεβαίνει στους 49 °C (120 °F).

Ένα πολύ μεγάλο μέρος της Ιορδανίας είναι έρημος και στέπα, και ζωή σε αυτή είναι ελάχιστη. Λιβάδια και δασώδεις περιοχές υπάρχουν κυρίως στην περιοχή Τζάμπαλ Ατζλούν μεταξύ Αμμάν και Συριακών συνόρων. Σε αυτή την περιοχή ευδοκιμεί η Ιτιά, η Ροδοδάφνη, θάμνοι, χαμηλότερα παρά τον Ιορδάνη η Ελιά, ο Πρίνος, ο Φοίνικας και το Πεύκο αλέπο. Η άγρια φύση περιλαμβάνει ύαινες, γαζέλες, αγριοκάτσικα καθώς και αλεπούδες, πέρδικες, διάφορα ερπετά, μόνγκους, αρουραίους κλπ.. Τα κυριότερα είδη πουλιών αντιπροσωπεύονται κανονικά.

Βασιλιάς που ασκεί σήμερα τα συνταγματικά του καθήκοντα στη χώρα είναι ο Βασιλιάς Αμπντουλά B' (καθ.) ή Αμπντάλα Β' (δημ.) (= δούλος του Θεού). Διαδέχθηκε τον πατέρα του βασιλιά Χουσεΐν που πέθανε τον Φεβρουάριο του 1999 από ανεξέλεγκτη μετάσταση καρκίνου. Σύζυγός του είναι η Βασίλισσα Ράνια αλ-Αμπντάλα με την οποία έχουν τέσσερα παιδιά που κατά αύξουσα χρονολογία γεννήσεως είναι ο πρίγκιπας Χουσέιν, η Πριγκίπισσα Ιμάν, η Πριγκίπισσα Σαλμά και ο Πρίγκιπας Χασέμ.

Ο Ιορδανός Βασιλιάς είναι ο ανώτερος υπάλληλος και αρχηγός του κράτους, μοιράζεται την εκτελεστική εξουσία με τον Πρωθυπουργό που είναι Πρόεδρος της Κυβέρνησης και με τα μέλη του κοινοβουλίου αρμόδια σε επί μέρους Υπουργεία και Τμήματα. Στα καθήκοντα του Βασιλιά ανάγονται η κήρυξη πολέμου, η ολοκλήρωση ειρήνης καθώς επίσης να συγκαλέσει να διακόψει ή να αναστείλει τις εργασίες του κατώτερου Σώματος - Οίκου του Κοινοβουλίου, του νομοθετικού. Μοιράζεται τις εξουσίες με τον Αντιβασιλιά. Ο Πρωθυπουργός προεδρεύει του υπουργικού συμβουλίου, επιβλέπει το έργο της Κυβέρνησης και κυβερνάει σε συνεργασία με τον Βασιλιά. Στην ιεραρχία

• 1) Βασιλιάς
• 2) Αντιβασιλιάς
• 3) Πρωθυπουργός
• 4) Πρόεδρος του Κοινοβουλίου
• 5) Υπουργικό Συμβούλιο

Το Ιορδανικό Κοινοβούλιο αποκαλούμενο Εθνική Συνέλευση αποτελείται από δύο βασικά Σώματα - Οίκους. Το κατώτερο το Συμβούλιο των Αντιπροσώπων, με νόμο του 1986 απαιτήθηκε η διεύρυνσή του από 60 μέλη σε 142 μέλη (71 Αντιπρόσωποι των εκλογικών περιφερειών, 60 εκπροσωπούντες τη Δυτική όχθη και 11 τους πρόσφυγες Παλαιστινίους που ζουν σε στρατόπεδα προσφύγων στην Ιορδανία). Όμως από το 1988 που η Ιορδανία παραιτήθηκε της αξίωσης να αντιπροσωπεύει τους Παλαιστινίους οι εκλογικοί νόμοι αναθεωρήθηκαν πάλι και 80 νομοθετικά έδρανα αμφισβητήθηκαν στις εκλογές του 1989, 1993 και το 1997. Το ανώτερο Σώμα - Οίκο αποτελεί η Σύγκλητος με 40 μέλη που διορίζονται από τον Βασιλέα με την προϋπόθεση όμως να έχουν εγκριθεί αυτοί προηγουμένως από το Συμβούλιο των Αντιπροσώπων.

Η Ιορδανία διαιρείται σε οκτώ, σήμερα πέντε διοικητικές περιφέρειες (οι άλλες τρεις ήταν στη Δυτική Όχθη) και των οποίων οι Διοικητές διορίζονται από τον Βασιλέα. Οι πέντε αυτές περιφέρειες είναι της: Ασίμαχ, Μπάλκα, Ιρμπίντ, Καράκ, Μαάν. (κατά μεγ. πληθυσμού).

Οι νομαδικοί πληθυσμοί αντιμετωπίζονται χωριστά.

Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.^[11]

Αν και υπήρχε μια απαγόρευση που ίσχυε για τα πολιτικά κόμματα από τις εκλογές του Ιουλίου του 1963, αυτή ουδέποτε ανασύρθηκε ως το 1991, οι κομμουνιστές, η Μουσουλμανική Αδελφότητα και άλλες πολιτικές ομάδες έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις εκλογές. Στην Ιορδανία οι γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά το 1984.

Τρεις ισοευρείς οριζόντιες λωρίδες μαύρη, λευκή και πράσινη με ερυθρό τρίγωνο με τη βάση προς την προσίστια πλευρά, ίση με το πλάτος, εντός του οποίου φέρεται λευκό επτάκτινο αστέρι.

Ο Βασιλιάς της Ιορδανίας είναι ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Χώρας. Το 1999 ο στρατός ξηράς περιελάμβανε μία δύναμη 90.000 ανδρών, η Πολεμική Αεροπορία 13.400 και το Πολεμικό Ναυτικό 480.

Γενικά η Ιορδανία είναι μία υπανάπτυκτη βιομηχανικά χώρα, φτωχή σε φυσικούς πόρους και με ένα πολύ μεγάλο μέρος άγονης γης. Έτσι η οικονομία της εξαρτάται βασικά από την ξένη ενίσχυση και πρώτιστα από τις πλούσιες πετρελαιοπαραγωγές χώρες. Η μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση επήλθε μετά την εξέλιξη του πολέμου του 1967 με την εγκατάσταση του Ισραήλ στη Δυτική όχθη, που αποτελούσε το μισό καλλιεργήσιμο έδαφος της Ιορδανίας, αλλά και η μεγάλη εισροή ανέργων προσφύγων. Στο τέλος της 10ετίας του 1980 η Οικονομία της χώρας συνεχώς εξαρτιόταν όλο και πιο πολύ τόσο από το διαμετακομιστικό εμπόριο από το λιμάνι της Άκαμπα όσο και από τους Ιορδανούς εργάτες στις άλλες αραβικές χώρες κυρίως του αραβικού ή περσικού κόλπου. Και οι δύο αυτές κύριες οικονομικές πηγές διακινδυνεύτηκαν με τον πόλεμο του Ιράκ στο Κουβέιτ τον Αύγουστο του 1990, αλλά και ο Πόλεμος του Περσικού κόλπου το 1991 επέφερε ένα δυνατό πλήγμα στην Ιορδανική οικονομία. Το 1998 τα έσοδα εκ του προϋπολογισμού έφθαναν τα $ 2 δισεκατομμύρια, ενώ το εξωτερικό χρέος άγγιξε τα $ 2,62 δισεκατομ.

Νόμισμα της χώρας είναι το Δηνάριο Ιορδανίας. Η Κεντρική Τράπεζα της Ιορδανίας ιδρύθηκε το 1964. Το 1985 υπήρχαν εννέα τοπικές εμπορικές τράπεζες μεταξύ των οποίων η Arab Bank, η μεγαλύτερη και οκτώ αλλοδαπές εμπορικές όπως η Grindlays Bank καθώς και έξι πρακτορευόμενες. Επίσης το ίδιο έτος υπήρχαν δύο επενδυτικές τράπεζες, πέντε χρηματοδοτικές εταιρείες, τρεις Ισλαμικού θεσμού και τρεις ασφαλιστικής πίστης. Στην Ιορδανία είναι σε ισχύ το μετρικό σύστημα.

Το ποσοστό του εργατικού δυναμικού που συμμετείχε στη γεωργία από το 37% που ήταν το 1965 μειώθηκε δραματικά στο 6,2% το 1993, αφού μόλις το 3% του εδάφους είναι καλλιεργήσιμο και αυτό ποτίζεται ελάχιστα, έτσι ώστε οι βροχοπτώσεις να αποτελούν τον κύριο παράγοντα στην παραγωγή. Ο σίτος και το κριθάρι αποτελούν τις σημαντικότερες συγκομιδές, ανεπαρκείς όμως στην κάλυψη των εγχώριων αναγκών. Η παραγωγή δημητριακών το 2000 έφθασε τους 51.000 τόνους. Μερικές συγκομιδές όπως ελιές, αμύγδαλα, σύκα, σταφύλια, λαχανικά κλπ αυξάνονται αλλά ποτέ δεν καλύπτουν τις εγχώριες ανάγκες έτσι ώστε οι εισαγωγές να υπερβαίνουν τις εξαγωγές.

Το 2000 τα πρόβατα, κύριος κτηνοτροφικός παράγων, έφθασαν τα 1,5 εκατομ., τα βοοειδή τις 57.000, οι αίγες 629.000 ενώ τα πουλερικά τα 24 εκατομ.

(Σημ. Στη Δυτική όχθη πριν την κατάληψή της από το Ισραήλ το 1967 παραγόταν το 23% του σιταριού, το 72% των φρούτων και το 45% των φυτικών προϊόντων της χώρας)

Οι μεταλλευτικές δραστηριότητες στην Ιορδανία παρήγαγαν 6 εκατομμύρια μετρικούς τόνους του ορυκτού φωσφορικού άλατος το 1999. Σημαντική ήταν η εξόρυξη εκ των εθνικών ορυχείων επίσης αλάτων ανθρακικού καλίου. Και τα δύο αυτά μεταλλεύματα χρησιμοποιούνται στην παραγωγή του λιπάσματος.

Αποτέλεσμα της ισραηλινής κατάληψης της Δυτικής Όχθης το 1967 ήταν η Ιορδανία να χάσει το ένα πέμπτο της βιομηχανικής παραγωγής της. Από τότε, η ιορδανική κυβέρνηση έχει ενθαρρύνει την επέκταση της βιομηχανίας μέσω των φορολογικών παραχωρήσεων και των υψηλών προστατευτικών δασμολογίων. Το 1993 η Βιομηχανία, Βιοτεχνία και τα μεταλλεία απασχολούσαν το 25% του εργατικού δυναμικού της χώρας.

Η Ιορδανία παράγει 99,5 % της ηλεκτρικής ενέργειάς της στις θερμικές εγκαταστάσεις χρησιμοποιώντας το εισαγόμενο πετρέλαιο. Το 1999 η παραγωγή της χώρας ήταν 6,7 δισεκατομμύρια KWh (κιλοβατώρες).

Οι κύριες εξαγωγές της Ιορδανίας, εκτός από τα γεωργικά προϊόντα που στέλνονται στις γειτονικές χώρες, είναι φωσφορικά άλατα, ανθρακικό κάλιο, λιπάσματα, τρόφιμα, και φαρμακευτικά είδη. Οι κύριες εισαγωγές είναι ακατέργαστο πετρέλαιο, τρόφιμα, εξοπλισμός μεταφορών, μηχανήματα, χημικές ουσίες, σίδηρος και χάλυβας, και ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά στοιχεία. Κύριες χώρες των εξαγωγών της Ιορδανίας είναι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ινδία, η Ινδονησία, το Ιράκ, η Σαουδική Αραβία, και η Συρία, κύριες χώρες εισαγωγών είναι η Γαλλία, η Γερμανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιταλία, το Ιράκ, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και η Συρία. Το 1999 η συνολική τιμή των ιορδανικών εισαγωγών ήταν $3,6 δισεκατομμύρια, και η συνολική αξία των εξαγωγών ήταν $1,9 δισεκατομμύρια.

Η Ιορδανία διαθέτει σύγχρονο οδικό δίκτυο μήκους 6.650 χλμ., σχεδόν όλο ασφαλτοστρωμένο. Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά. Όλες οι μεγάλες πόλεις συνδέονται με τους εθνικούς ασφαλτοστρωμένους δρόμους, ενώ οι μικρές κωμοπόλεις με χωματόδρομους. Το 1997 υπήρξαν φορείς (κατ' εκτίμηση) 52 επιβατών για κάθε 1.000 κατοίκους. Οι μόνες σιδηροδρομικές γραμμές είναι αυτές από τα συριακά σύνορα και μέσω του Αμμάν στη Μαάν όπου οι κλάδοι οδηγούν στο νοτιοανατολικό σύνορο προς τη Σαουδική Αραβία και το νοτιοδυτικό σημείο στον λιμένα της Άκαμπα, συνολικά 300 χλμ.

Ο αερολιμένας στο Αμμάν εξυπηρετείται με την Alia-Royal και την Jordanian Airlines καθώς και με άλλες διεθνείς αερογραμμές.

Το 1999 η Ιορδανία είχε σε χρήση 90 τηλεφωνικά κέντρα (mainlines), και σε αναλογία 275 ραδιοφωνικούς δέκτες, και 84 τηλεοπτικές συσκευές για κάθε 1.000 κατοίκους. Οι δημοσιεύσεις (τύπος) περιλαμβάνουν 4 καθημερινές εφημερίδες, καθώς επίσης και 40 εβδομαδιαίες και μηνιαίες εφημερίδες.

Ο τουρισμός είναι μια σημαντική πηγή εισοδήματος συναλλάγματος. Το 1999, 1,5 εκατομμύριο τουρίστες επισκέφτηκαν την Ιορδανία, που άφησαν έσοδα $450 εκατομμύρια.

Η Ιορδανία έχει κάνει αρκετούς σημαντικούς διασκελισμούς στην εκπαίδευση στις πρόσφατες δεκαετίες, παρά την εισροή των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και του πολύ μεγάλου μεριδίου του εθνικού προϋπολογισμού που ορίζεται στις ένοπλες δυνάμεις. Η δημόσια εκπαίδευση είναι ελεύθερη και υποχρεωτική μεταξύ των ηλικιών 6 και 15. Στο δευτεροβάθμιο επίπεδο, περίπου 80% των αγοριών και 78% των κοριτσιών πηγαίνουν στο σχολείο. Περίπου το 100% του ιορδανικού πληθυσμού ηλικίας άνω των 15 ετών φέρεται εγγράμματο το 2001.

Στο σχολικό έτος του 1997-1998 1,1 εκατομμύριο μαθητές παρακολούθησαν τα δημοτικά σχολεία στην Ιορδανία, άλλοι 155.000 σπουδαστές παρακολούθησαν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και 113.000 σπουδαστές εγγράφηκαν στα ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η χώρα έχει δύο σημαντικά πανεπιστήμια: το Πανεπιστήμιο της Ιορδανίας (1962) στο Αμμάν, και το Πανεπιστήμιο Γιαρμούκ (1976), στην Ιρμπίντ. Άλλες εγκαταστάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ιορδανία περιλαμβάνουν το Στατιστικό κέντρο κατάρτισης και τα Ιδρύματα για τη μελέτη της γεωργίας, των τραπεζικών εργασιών, της κοινωνικής εργασίας, και της δημόσιας διοίκησης.

Οι σημαντικότερες Βιβλιοθήκες της Ιορδανίας είναι η μεγαλύτερη και δημόσια Βιβλιοθήκη του Αμμάν, η Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη της Ιορδανίας (Αμμάν), και το επιστημονικό και τεχνικό κέντρο πληροφόρησης (Αμμάν).

Σημαντικά επίσης μουσεία που στεγάζουν τους ιστορικούς, θρησκευτικούς, και αρχαιολογικούς θησαυρούς είναι το Αρχαιολογικό μουσείο της Ιορδανίας (Αμμάν), η Στοά μωσαϊκών, και το Μουσείο Λαογραφίας, επίσης στο Αμμάν.

Το Βικιλεξικό έχει σχετικό λήμμα:   Ιορδανία

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Ιορδανία

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Atlas of Jordan Άτλας της Ιορδανίας

• Ιορδανία στο Curlie