Η υποθαλάσσια σήραγγα Πρέβεζας - Ακτίου συνδέει το θαλάσσιο στενό που χωρίζει τη Δυτική Ελλάδα από την Ήπειρο στο άνοιγμα του Αμβρακικού κόλπου. Αποτελεί τμήμα της Ευρωπαϊκής Οδού 55. Το έργο άρχισε να κατασκευάζεται το 1995 και ολοκληρώθηκε το 2002. Ο προϋπολογισμός του έργου ήταν 58.904.232,13 ευρώ και θεωρείται από τα πλέον ακριβά δημόσια έργα στην Ελλάδα, μετά την Εγνατία Οδό, την Αττική Οδό και τη Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου.[1] Η απόσταση του λιμένα του Ακτίου από τον παλαιό λιμένα φέρι μποτ Πρέβεζας είναι 725 μέτρα ενώ στο πιο στενό σημείο, από το ακρωτήριο Ακρί (όπου βρίσκεται φάρος και πυροβολείο του 1897) ως το νέο λιμενοβραχίονα Πρέβεζας, είναι μόλις 600 μέτρα. Αυτό το θαλάσσιο στενό από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι το 2002 συνδέονταν μόνο ακτοπλοϊκά με πορθμείο φέρι μποτ, με συχνά προβλήματα λόγω θαλασσοταραχής, ανυπαρξίας νυχτερινών δρομολογίων και πολύωρης αναμονής το καλοκαίρι.[εκκρεμεί παραπομπή]
Σύντομο ιστορικό
Τον Οκτώβριο του 1992, κατέπλευσε στο Άκτιο το πλωτό γεωτρύπανο Delfino Roso της «Γεωμηχανικής», με σκοπό τη διενέργεια γεωτρήσεων του πυθμένα.[2] Στις 6 Απριλίου 1994 ανακοινώθηκε ξανά στον τύπο η έναρξη κατασκευής εντός του 1994 της υποβρύχιας σήραγγας του Ακτίου, με κόστος κατασκευής 7 δισ. δραχμές. Το σχετικό σχέδιο δημοσιεύτηκε και στον τύπο.[3]
Η έξοδος της σήραγγας.
Στις 16 Σεπτεμβρίου 1994, υπογράφτηκε στην Αθήνα η σύμβαση ανάθεσης έργου για την κατασκευή της σήραγγας Πρέβεζας - Ακτίου. Στις 16 Ιουλίου 1995, και ενώ τα πρώτα έργα άρχισαν στο Άκτιο, έγιναν και επίσημα τα εγκαίνια της έναρξης κατασκευής της υποθαλάσσιας σήραγγας.[εκκρεμεί παραπομπή] Στα τέλη του 1999, η σήραγγα Ακτίου Πρέβεζας ήταν πρακτικά έτοιμη, αλλά τότε από ασφαλιστικά μέτρα προς το Συμβούλιο της Επικρατείας, από κατοίκους του Παντοκράτωρα, μπλοκαρίστηκαν οι εργασίες της εξόδου προς Πρέβεζα. Στις 28 Ιουνίου 2000, η εφημερίδα της Πρέβεζας «Νικόπολη» έγραψε ότι το Συμβούλιο Επικρατείας απέρριψε την προσφυγή κατοίκων του Παντοκράτωρα σχετικά με τις απαλλοτριώσεις ακινήτων της περιοχής πρόσβασης της υποθαλάσσιας σήραγγας Πρέβεζας-Ακτίου.[4] Η διαδικασία εκδίκασης ολοκληρώθηκε σχετικά σύντομα και τα έργα συνεχίστηκαν.
Τελικά στις 28 Ιουνίου 2002 εγκαινιάστηκε επίσημα η λειτουργία της υποθαλάσσιας ζεύξης Ακτίου - Πρέβεζας, από τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη. Στην ομιλία του δήλωσε: «Έργα πνοής όπως η ζεύξη Ακτίου - Πρέβεζας, δείχνουν το δρόμο. Αποτελούν παραδείγματα για όλους μας. Δείχνουν πώς ένας άνθρωπος, μια κοινωνία, ένα κράτος μπορεί να προχωρήσει, μπορεί να θέσει και να πετύχει σημαντικούς στόχους: Με σοβαρότητα και σχέδιο, με εργασία και οργάνωση. Με πίστη στο στόχο. Έργα όπως αυτή η ζεύξη, δείχνουν ότι η Ελλάδα μπορεί, η Ελλάδα προχωρά, γίνεται μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα».[5]
Στοιχεία του έργου
ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ
ΥΠΕΧΩΔΕ/ΓΓΔΕ
ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ
75% Δημόσιες επενδύσεις, 25% Χρηματοδότηση Ε.Ε.
ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
40.208.238 ΕU +6.370.660.000 δρχ (χωρίς αναθεώρηση +ΦΠΑ. Το τελικό κόστος, μαζί με τις δαπάνες για τις απαλλοτριώσεις, τεχνικούς συμβούλους κλπ, είχε εκτιμηθεί σε 28 δισ. δραχμές[εκκρεμεί παραπομπή]
ΜΕΛΕΤΗ-ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
Κοινοπραξία των εταιρειών Christiani & Nielsen- Τεχνική εταιρεία Γενικών Κατασκευών (ΤΕΓΚ ΑΕ)
