Το Η θάλασσα μέσα μου (πρωτότυπος τίτλος: Mar adentro) είναι ταινία του 2004 σε σκηνοθεσία, σενάριο, παραγωγή και μουσική του Αλεχάντρο Αμενάμπαρ. Βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Ραμόν Σαμπέδρο.[3][4][5]
Πλοκή
Ο Ραμόν Σαμπέδρο, πρώην μηχανικός σε καράβι, είναι τετραπληγικός εδώ και 28 χρόνια μετά από ένα ατύχημα που είχε καθώς κολυμπούσε. Ζει στην Α Κορούνια καθηλωμένος στο κρεβάτι μαζί με τον αδερφό του, την κουνιάδα του, τον ανιψιό του και τον πάτερα του. Αυτό που ζητά είναι να του δοθεί η άδεια να κάνει ευθανασία.
Κατά τη διάρκεια αυτής της προσπάθειάς του, γνωρίζει δύο γυναίκες, τη δικηγόρο Χούλια, που πάσχει από τη νόσο CADASIL, και την εργάτρια Ρόσα, που ζει με τα δύο μικρά παιδιά της. Οι δυο τους τον αποτρέπουν να το κάνει αυτό, όπως άλλωστε και η οικογένεια του Ραμόν, όμως εκείνος τους λέει πως μόνο όσοι τον αγαπούν πραγματικά θα τον βοηθήσουν να πεθάνει.
Ο Ραμόν εισπράττει αρνήσεις από τα δικαστήρια, αλλά και αρνητική κριτική από έναν καθολικό ιερέα, επίσης τετραπληγικός, ο οποίος βγαίνει στα κανάλια και τον επισκέπτεται στο σπίτι του, και του υποδεικνύει ότι πρέπει να ζήσει.
Στο τέλος, ο Ραμόν αποφασίζει να το πράξει μόνος του και πίνει νερό μαζί με υδροκυάνιο και πεθαίνει.
Στα βραβεία Γκόγια του 2005 κέρδισε σε 14 κατηγορίες: καλύτερης ταινίας, σκηνοθέτη, Α' ανδρικού ρόλου (Χαβιέρ Μπαρδέμ), Α' γυναικείου ρόλου (Λόλα Ντουένιας), Β' ανδρικού ρόλου (Κέλσο Μπουγάλο), Β' γυναικείου ρόλου (Μαμπέλ Ριβέρα), νέου ηθοποιού (Ταμάρ Νόβας), νέας ηθοποιού (Μπελέν Ρουέντα), φωτογραφίας, μαλλιών και μέικ απ, πρωτότυπης μουσικής, επίβλεψης παραγωγής, πρωτότυπου σεναρίου και ήχου. Ήταν υποψήφια σε άλλη μία: σχεδιασμού παραγωγής.[9]
