Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|4|01|2025}}
To Μέσα από τον σπασμένο καθρέφτη ( Σουηδικά: Såsom i en spegel), είναι ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Σουηδού σκηνοθέτη Ίνγκμαρ Μπέργκμαν του 1961. Είναι πρώτη ταινία του Μπέργκμαν που γυρίστηκε στο νησί του Φόρε.
Ο σουηδικός τίτλος της ταινίας προέρχεται από τη Βίβλο (Προς Κορινθίους Α' 13:12), όπου λέει "Βλέπομεν γαρ άρτι δι' εσόπτρου εν αινίγματι" ("Βλέπομεν σαν διά κατόπτρου και θολά"). Αυτή η φράση αφορά τη κατανόηση του Θεού που έχουμε όταν είμαστε ζωντανοί, εννοώντας ότι θα ξεκαθαρίσει μόνο μετά το θάνατο.
Ο ίδιος ο Μπέργκμαν περιέγραψε την ταινία ως "ταινία δωματίου" - όρος που ύστερα θα χρησιμοποιείται συχνά αναφορικά με τις ταινίες του. Λέγοντας έτσι ο σκηνοθέτης παρέπεμπε και στα θεατρικά "έργα δωματίου" του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ και στη "μουσική δωματίου". Η ταινία, λοιπόν, ακολουθώντας τους κανόνες των έργων "δωματίου" εξελίσσεται μέσα σε χρονικό διάστημα μόλις 24 ωρών, με τέσσερεις πρωταγωνιστές και αποκλειστικά στο νησί του Φόρε.
Είναι η πρώτη ταινία της "τριλογίας της πίστης" (θα ακολουθήσουν το Χειμωνιάτικο φως και Η σιωπή). Το 1962 η ταινία κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Ο Μπέργκμαν αφιέρωσε τη ταινία στη τότε γυναίκα του Κέμπι Λαρετέι.
Υπόθεση
Περιτριγυρισμένη από τον σύζυγο, τον πατέρα και τον αδελφό της, η Κάριν περνά τις καλοκαιρινές της διακοπές προσπαθώντας να ξορκίσει τα φαντάσματά της, ενώ εισέρχεται όλο και πιο βαθιά στο σύμπαν της σχιζοφρένειας. Ο κάθε ήρωας στη ταινία υποφέρει με τον τρόπο του, ο καθένας νιώθει μέσα του μια απέραντη μοναξιά: η Κάριν ταλαιπωρείται λόγω της ανίατης αρρώστιας της, που καταστρέφει την προσωπικότητά της, ο σύζυγός της - λόγω της απελπισμένης αγάπης του προς αυτή και της αδυναμίας του να την βοηθήσει. Ο μικρός της αδερφός - γιατί νιώθει την ανάγκη και ταυτόχρονα δυσκολία να βρει τρόπο να επικοινωνήσει με το πατέρα τους, και, τέλος ο πατέρας - επειδή συνειδητοποιεί την αδιαφορία και απόσταση που τον χωρίζουν από τους αγαπημένους ανθρώπους. Σ' αυτή τη περίπτωση το μοναδικό στήριγμα, μοναδική λύση μπορεί να αποτελέσει μόνο η αγάπη.
