Ένας άντρας με μαύρα ρούχα και καλυμμένο πρόσωπο εισβάλλει στο σπίτι της Μισέλ ΛεΜπλανκ και τη βιάζει. Η Μισέλ προσπαθεί να αντιμετωπίσει το γεγονός αυτό, παράλληλα με τα προβλήματα που ήδη υπάρχουν στη ζωή της.
Όταν ήταν δέκα ετών, ο πατέρας της σκότωσε στη γειτονιά 27 ανθρώπους και είναι στη φυλακή. Οι μνήμες της ξυπνούν, καθώς εκείνος κάνει αίτηση αποφυλάκισης και τα ΜΜΕ επαναφέρουν την υπόθεση στο προσκήνιο. Η μητέρα πρόκειται να παντρευτεί έναν πολύ νεότερο άντρα, τον οποίο πληρώνει. Ο γιος της Βενσάν έχει σχέση με τη Ζοζί που είναι έγκυος και η ίδια η Μισέλ δε συμπαθεί. Όταν γεννά το παιδί αυτό είναι μιγάς και καταλαβαίνουν όλοι ότι το παιδί δεν είναι του γιου της. Ο πρώην σύζυγός της, ο Ρισάρ, έχει σχέση με μια φοιτήτρια, την Ελέν. Η Μισέλ έχει σχέση με τον τον άντρα της καλύτερής της φίλης Αννά, τον Ρομπέρ, ενώ ερωτεύεται και τον γείτονά της Πατρίκ.
Η Μισέλ μετά τον βιασμό αλλάζει κλειδαριές, αγοράζει σπρέι πιπεριού και σφυριά, ενώ μαθαίνει να στοχεύει με όπλα. Ο βιαστής φαίνεται πως είναι ένας άντρας του κύκλου της, καθώς ακόμη και μετά το γεγονός συνεχίζει με διάφορους τρόπους να κάνει αισθητή την παρουσία του. Μια μέρα, εισβάλλει ξανά στο σπίτι, αλλά η Μισέλ αμύνεται και τον τραυματίζει στο χέρι. Αφαιρεί την κουκούλα και βλέπει το πρόσωπο του Πατρίκ. Όταν η Μισέλ τον ρωτά γιατί το έκανε, εκείνος απαντά ότι ήταν αναγκαίο.
Μετά από λίγο καιρό, ο Πατρίκ επιτίθεται ξανά στη Μισέλ και τη βιάζει. Ένα άλλο βράδυ,η Μισέλ αποκαλύπτει στην Αννά τη σχέση της με τον Ρομπέρ. Το ίδιο βράδυ, ο Πατρίκ γυρίζει στο σπίτι με το αυτοκίνητό του τη Μισέλ και ύστερα μπαίνει στο σπίτι της και της επιτίθεται. Τότε, ο Βενσάν τον χτυπά με ένα ξύλο στο κεφάλι και τον σκοτώνει. Η Μισέλ συναντά τη Ρεμπεκά και εκείνη της λέει πως ο Πατρίκ ήταν μια βασανισμένη ψυχή και πως την ευχαριστεί που του έδωσε έστω και για λίγο αυτό που του έλειπε.
Στο τέλος, η Αννά εγκαταλείπει τον Ρομπέρ και προτείνει στη Μισέλ να ζήσουν μαζί για λίγο καιρό.
Στα Βραβεία Σεζάρ του 2017 ήταν υποψήφια σε 11 κατηγορίες: καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας (Πολ Βερχόφεν), Α' γυναικείου ρόλου (Ιζαμπέλ Υπέρ), Β' γυναικείου ρόλου (Αν Κονσινί), Β' ανδρικού ρόλου (Λοράν Λαφίτ), διασκευασμένου σεναρίου, πρωτότυπης μουσικής, ήχου, μοντάζ και φωτογραφίας.[5] Κέρδισε δύο βραβεία, τηςκαλύτερης ταινίας και του Α' γυναικείου ρόλου.[6]