Ο Γλυκέριος (λατ: Glycerius, 430 - μετά το 480) ήταν αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 473 έως το 474. Μετά τον θάνατο του Ολύβριου το 472 και μετά από ένα τετράμηνο μεσοβασιλείας, ο Γλυκέριος ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στις 3 ή 5 Μαρτίου του 473. Πολύ λίγα από τα γεγονότα της βασιλείας του είναι γνωστά, εκτός από το ότι απώθησε την εισβολή των Οστρογότθων, οι οποίοι προσπάθησαν να εισβάλουν στην Ιταλία, και τους εξέτρεψε στη Γαλατία. Ο Γλυκέριος δεν αναγνωρίστηκε από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Λέοντα Α΄ και αντ' αυτού ορίστηκε ως αυτοκράτορας ο Ιούλιος Νέπως, τον οποίο ο Λέων Α΄ έστειλε με στρατό για να εισβάλει στη Δυτική Αυτοκρατορία.
Η βασιλεία
Με την ανάρρησή του στο θρόνο απαγόρευσε την εμπορία των εκκλησιαστικών αξιωμάτων, πρακτική που είχε κλονίσει την αξιοπιστία της εκκλησίας εκείνη την εποχή.[1] Δέχθηκε επίθεση από τους Οστρογότθους τους οποίους απώθησε προσφέροντας τους δώρα και στρέφοντας τους σε φραγκικές περιοχές.[1] Κατόπιν συνελήφθη από τον Ιούλιο Νέπωτα τον οποίο είχε αποστείλει ο Λέων Α΄. Παραιτήθηκε του θρόνου και αντάλλαξε τη βασιλεία του με μία επισκοπή στη Δαλματία.[2] Τον διαδέχτηκε ο Ιούλιος Νέπως.
Πηγές
Πρωτογενείς
Δευτερογενείς
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 18, σελίδα 318.
J. B. Bury, A History of the Later Roman Empire from Arcadius to Irene, Vol. I (1889)
Dumbarton Oaks, Catalogue of late Roman coins in the Dumbarton Oaks Collection and in the Whittemore Collection: from Arcadius and Honorius to the accession of Anastasius, 1992
.jpg)
