Palazzo Chiericati

Palazzo Chiericati
Mjesto Vicenza (Piazza Matteotti 37/39)
Država  Italija
Vrijeme gradnje 1551.-1557. (finalizirana krajem 17. vijeka
Naručitelj Girolamo Chiericati
Korisnik Museo civico di Vicenza
Tip građevine palača
Arhitektonski stil renesansa
Arhitekti i izvođači radova
Arhitekt Andrea Palladio
Tehnički podaci
Broj katova P+1
Koordinate: 45°32′N 11°32′E / 45.533°N 11.533°E / 45.533; 11.533

Palazzo Chiericati je renesansna palača u Sjevernoj Italiji (Provincija Vicenza) u centru Vicenze, koju je projektirao Andrea Palladio.[1]

Historija i karakteristike

Naručilac Girolamo Chiericati je 1546. nasljedio nekoliko starih kuća na istočnom kraju grada, pored ušća riječice Retrone u Bacchiglione. U to vrijeme tamo se nalazila luka i ledina, koju su zvali "Piazza dell'Isola", prostor na kom se trgovalo drvom i stokom. Kako su bile premalene Girolamo je zamolio Signoriu Vicenze da mu ustupi dodatni teren od oko četiri i pol metra da može podići portik i tako se ograditi od sajamske buke.[1]

U novembru 1550. Girolamo Chiericati je u svojoj Knjizi računa zabilježio plaćanje u korist Palladia za projekt svoje gradske palače početkom godine. Istog mjeseca Girolamo je pozvan da nadgleda izgradnju lođe Paladijeve bazilike, koje je otpočelou maj 1549. To nije bila slučajnost, jer je on zajedno sa Trissinom, bio jedan od najgorljiviijih zagovornika davanja prestižnih javnih građevina mladim arhitektima, za koje se lično borio u Signoriji Vicenze. Chiericati je imao puno povjeranja u mlade arhitekte, jer je uostalom i angažirao Palladija da mu podigne dom, to je napravio i njegov brat Giovanni nešto kasnije, angažiravši Palladija da mu u Vancimugliu izgradi vilu.[1]

Nacrt iz Quattro Libri

Gradnja je počela 1551., ali je prekinuta 1557. nakon smrti Girolama, njegov sin Valerio sveo je radove na dekoraciju enterijera, za što je okupio izvanredan tim umjetnika. Tako je više od jednog vijeka Palazzo Chiericati ostao nedovršen, veličanstven ali ne i kompletiran, to se vidi iz onovremenih dokumenata i kazivanja putnika namjernika, dovršen je tek krajem 17. vijeka, onako kako je trebala biti prema projektu kaji je objavljen u Quattro Libri.[1]

Postoji nekoliko Palladijevih crteža pomoću kojih je moguće rekonstruirati evoluciju projekta, od prvog rješenja u kojem portik strši sam u centru fasade (kasnije je mu je docrtao timpanon, sličan onom koji je kasnije napravio na Villi Cornaro) sve do današnjeg rješenja. Projektiranje mu je bilo uvjetovano uskim terenom gradilišta, centralni atrij okružio je sa dva krila sa po tri prostorije. Sa stražnje lođe podigao je dva monumentalna spiralna stepeništa (to je kasnije iskoristio kod vila Pisani i Cornaro).[1]

Kako bi palaču učinio monumentalnijom, i da je zaštiti od čestih poplava (i stoke koja se prodavala ispred zgrade u sajmene dane), Palladio je podigao na podij, sa stepeništem u centru, rješenje koje je preuzeo iz grčkih hramova.[1]

Paladijeva bazilika i Palazzo Chiericati predstavljaju Paladijev definitivni prijelaz iz eklekticizma ranih godina u punu arhitektonsku zrelost i stvaranje vlastitog stila.[1] Danas je palača dom Gradskog muzeja Vicenze.

Palazzo Chiericati je 1994. uvršten na UNESCO-vu Listu mjesta svjetske baštine u Evropi kao jedan od objekata lokaliteta Historijski centar Vicenze i Palladijeve vile.[2]

Izvori

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 „Palazzo Chiericati, Vicenza” (talijanski). Palladio museum. Pristupljeno 12. 2. 2019. 
  2. ↑ „City of Vicenza and the Palladian Palazzos of the Veneto” (engleski). UNESCO. Pristupljeno 12. 2. 2019. 

Vanjske veze