Novara (latinski: Novaria) je grad od 101.952 stanovnika u Italiji,[1] glavni grad Novarske provincije u Pijemontu.
Geografija
Novara se prostire duž obala rijeke Agogne u Padskoj nizini, 50 km zapadno od Milana[2] i 96 km istočno od regionalnog centra Torina.
Historija
Novara je grad nastao na temeljima rimske kolonije Novarije koju je osnovao Julije Cezar. Novaria je za provale barbarskih naroda razorena u 5. vijeku.[2] Pored njenih ruševina izniklo je novo naselje u 5. vijeku, koje je 1110. zapalio Heinrich V, car Svetog Rimskog Carstva. Nakon što je obnovljena, Novara se 1110. pridružila Lombardskoj lizi[2] protiv Fridrika Barbarosse. Vremenom je podpala pod vlast Milana i ostala pod njim sve do 1714. kad su njom zavladali austrijski Habsburgzi, a nakon tog 1738. savojska dinastija.[2]
Kod Novare su se odigrale dvije velike bitke 1821. i 1849. godine, u kojima je Austrijsko Carstvo porazilo snage Kraljevina Pijemont-Sardinije. U drugoj, poznatoj bitci iz 1849. godine, feldmaršal Josef Radetzky je toliko teško porazio Pijemonteze koje je vodio sam kralj Carlo Alberto, da je nakon tog morao abdicirati.[2]
Znamenitosti
Iako još i danas ima tragova rimskih bedema, najveća znamenitost Novare je njezina neoklasicistička katedrala izgrađena između 1863. i 1869. uz koju stoji stari baptisterij. Atrakcija je i bazilika San Gaudenzio, temeljno rekonstruirana između 1577. i 1659. godine, s kupolom visokom 121 metara, te ostatci srednjevijekovne utvrde dinastije Sforza.[2] Novara ima gradski muzej i galeriju slika.[2]
Privreda
Novara je i značajni industrijski centar, s predionicama pamuka i svile te tvornicama kemijskih i prehrambenih artikala.[2] Novara je poznata i kao izdavački centar (Kartografski i geografski institut Agostini) pa ima i dosta štamparija.[2] Novara je također trgovački centar poljoprivrednog kraja poznatog po proizvodnji riže.[2]
Gradovi prijatelji
Izvori
- ↑ „ITALY: Piemonte” (engleski). Citypopulationde. Pristupljeno 22. 5. 2013.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 „Novara” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 22. 5. 2013.
Vanjske veze