Zygmunt Kubiak

Zygmunt Kubiak z Bronisławem Geremkiem (Warszawa, 18 listopada 2002)
Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1929 Warszawa
Data i miejsce śmierci	19 marca 2004 Warszawa
Miejsce spoczynku	cmentarz leśny w Laskach
Zawód, zajęcie	pisarz, tłumacz, nauczyciel akademicki
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Rodzice	Franciszek Kubiak, Cecylia z Damięckich
Małżeństwo	Hanna z d. Ramuk
Krewni i powinowaci	Tadeusz Kubiak, Janusz Kubiak (bracia)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Zygmunt Kubiak (ur. 30 kwietnia 1929 w Warszawie, zm. 19 marca 2004 tamże^[1]) − polski pisarz, eseista, tłumacz, propagator kultury antycznej, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego, sekretarz Ogólnopolskiego Klubu Postępowej Inteligencji Katolickiej^[2].

Urodził się i dzieciństwo spędził w Warszawie na Grochowie. Absolwent VI Miejskiego Gimnazjum i Liceum im. Powstańców Warszawy w Warszawie. Stopień doktora uzyskał w 1994 na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, na podstawie rozprawy pt. Studia nad twórczością Klemensa Janickiego i Jana Kochanowskiego (promotor: Janusz Pelc)^[3].

Autor Mitologii Greków i Rzymian (1997, finał Nagrody Literackiej Nike 1998); Brewiarza Europejczyka (1998), Literatury Greków i Rzymian (1999), Dziejów Greków i Rzymian (2003); przełożył m.in. Eneidę. W 1978 opublikował w Instytucie Wyd. „Pax” przekład Wyznań Augustyna z Hippony. W kolejnych latach kilkakrotnie wznawiany w tym wydawnictwie, następnie, od 1994 w „Znaku”. Ostatnie dzieła, które miał w planach, to książka o Janie Kochanowskim oraz przekład Nowego Testamentu (ukazała się jedynie Ewangelia według św. Łukasza, Świat Książki 2004).

Autor przekładów wierszy greckiego poety Konstandinosa Kawafisa. Pracy nad przekładem wszystkich 253 wierszy Kawafisa poświęcił ponad 30 lat. Wydał także antologie Muza grecka (1960), Muza rzymska (1963) i Antologię Palatyńską (1978) z własnymi przekładami literatury antyku oraz Antologię poezji nowogreckiej (1970). Poza tym tłumaczył z języka angielskiego: Poezje wybrane Williama Blake'a (1991) oraz antologię Twarde dno snu. Tradycja romantyczna w poezji języka angielskiego. Przełożył Dwóch panów z Werony Williama Shakespeare'a^[4] i Tragedię hiszpańską Thomasa Kyda (w antologii Dramat elżbietański^[5]).

W 1997 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[6][7]. Był laureatem Nagrody Kościelskich za 1963 rok. W 2000 otrzymał nagrodę literacką im. Władysława Reymonta^[8]. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Pochowany na cmentarzu leśnym w Laskach^[9].

Syn Franciszka Kubiaka (1895–1946) i Cecylii z Damięckich (1895–1969). Mąż Hanny z d. Ramuk (1932–2006), ojciec m.in. Moniki Kubiak, brat poety Tadeusza Kubiaka oraz historyka Janusza Stefana Kubiaka.

• Półmrok ludzkiego świata, Znak 1963, (wyd. II) 2001
• Wędrówki po stuleciach, Znak 1969
• Szkoła stylu. Eseje o tradycji poezji europejskiej, PIW 1972
• Słowo o znaczeniu pracy edytorskiej, PIW 1980
• Jak w zwierciadle, ATK 1985
• Przestrzeń dzieł wiecznych. Eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej, Znak 1993
• Kawafis Aleksandryjczyk, Tenten 1995 (w zmienionej formie jako część wydania Kawafis. Wiersze i proza, Świat Książki 2001)
• Mitologia Greków i Rzymian, Świat Książki 1997, Znak 2013
• Brewiarz Europejczyka, Więź 1998 (w zmienionym później wydaniu jako Nowy brewiarz Europejczyka, Więź 2001)
• Literatura Greków i Rzymian, Świat Książki 1999, Znak 2013
• Uśmiech Kore, Więź 2000
• Dzieje Greków i Rzymian. Piękno i gorycz Europy, Świat Książki 2003, Znak 2014
• Przybliżenia. Studia nad twórczością Klemensa Janickiego i Jana Kochanowskiego, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego 2015 (praca doktorska obroniona w 1994)

Zygmunt Kubiak wielokrotnie wracał do dzieł wcześniej przez niego przekładanych i nieraz gruntownie je zmieniał – same choćby wybory z Antologii palatyńskiej ewoluowały w ciągu lat stylistycznie oraz pod kątem zawartości. Twarde dno snu... jest natomiast kompilacją większości wierszy poetów anglojęzycznych, których Tłumacz wydawał wcześniej oddzielnie w mniejszych zbiorkach. Poniższy wykaz zawiera wersje, które jako ostatnie ukazały się za życia autora.

• Wydania Antologii palatyńskiej, kilka edycji gruntownie zmienianych. Ostatnie pt. Grecy o miłości, szczęściu i życiu. Epigramaty z Antologii Palatyńskiej, Libros 2002
• Antologia poezji nowogreckiej, Państwowy Instytut Wydawniczy 1970
• Muza rzymska. Poezja starożytnego Rzymu (wiele wydań, ostatnie Wydawnictwo Fundacji Büchnera 1992)
• Twarde dno snu. Tradycja romantyczna w poezji języka angielskiego, ostatnie wydanie Noir Sur Blanc 2002
• Św. Augustyn, Wyznania (wiele wydań, ostatnie Świat Książki 2001)
• Ewangelia wg św. Łukasza, Świat Książki 2004
• Józef Flawiusz, Dawne dzieje Izraela (razem z Janem Radożyckim) Oficyna Wydawnicza „Rytm” 2001
• Kawafis. Wiersze i proza, Świat Książki 2001 (ostatnia z wielu gruntownie zmienianych edycji przekładów Konstandinosa Kawafisa)
• Medytacje Janicjusza, Wydawnictwo Fundacji Büchnera 1992
• Wergiliusz, Eneida (wiele wydań, ostatnie Świat Książki 1998)
• Michael Grant, Mity rzymskie, Państwowy Instytut Wydawniczy 1978 (wyd. 2 1993)

• Ziemowit Skibiński, Zwierciadło śródziemnomorskie. Rozmowy z Zygmuntem Kubiakiem, Tygiel Kultury 2002
• Klasyczne miary i świat współczesny. Z Zygmuntem Kubiakiem rozmawia Paweł Czapczyk, Więź 2009

• Agata Skała, Sztuka i wartości. O eseistyce Zygmunta Kubiaka, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2004
• Ziemowit Skibiński, Ogrodnik w ogrodzie świata. Cztery eseje o pisarstwie Zygmunta Kubiaka, Wydawnictwo Biblioteka, Łódź 1999
• Paweł Czapczyk, Portret humanisty. Zygmunt Kubiak w kręgu eseistyki, mitologii i krytyki kultury, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2011.