Zatoka skalista dolna (łac. sinus petrosus inferior) – w anatomii człowieka parzysta zatoka opony twardej mózgowia, należąca do grupy dolnej (przednio-dolnej) zatok^[1][2]. Biegnie w bruździe zatoki skalistej dolnej na pograniczu kości potylicznej i części skalistej kości skroniowej, wzdłuż chrząstkozrostu skalisto-potylicznego^[1][2]. Jest dolnym, większym odpływem zatoki jamistej, prowadząc z niej krew do opuszki żyły szyjnej wewnętrznej^[1][2]. Wpadają do niej także żyły móżdżku, pnia mózgu i ucha wewnętrznego^[3]. Zatoka skalista dolna obustronnie łączy się ze splotem podstawnym, leżącym na stoku^[1].