Górski Karabach Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Górskiego Karabachu Ustrój polityczny Ustrój polityczny Górskiego Karabachu Konstytucja Konstytucja Górskiego Karabachu Władza ustawodawcza Zgromadzenie Narodowe Górskiego Karabachu Władza wykonawcza Prezydent Minister stanu Rząd Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Kontrola państwowa Kontrola państwowa Samorząd terytorialny Podział administracyjny Górskiego Karabachu Samorząd Terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Wybory Wybory parlamentarne: 2015 Wybory prezydenckie: 2012 Referenda: 2017 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Górskiego Karabachu Wikiprojekt Polityka

Wybory parlamentarne w Górskim Karabachu w 2010 roku – wybory do Zgromadzenia Narodowego w Górskim Karabachu, nieuznawanej republice na terenie Azerbejdżanu, przeprowadzone 23 maja 2010. W ich wyniku największą liczbę mandatów w parlamencie zdobyła rządząca partia Wolna Ojczyzna.

Górski Karabach ogłosił swoją niepodległość w 1991, w czasie konfliktu zbrojnego z Azerbejdżanem trwającego do 1994. Niepodległości terytorium nie uznało żadne z państw^[1]. Jednoizbowy parlament republiki, 33-osobowe Zgromadzenie Narodowe, wybierane jest na 5-letnią kadencję w wyborach powszechnych. Od 2010 17 mandatów obsadzanych jest według zasad ordynacji proporcjonalnej, a pozostałych 16 według ordynacki większościowej. Próg wyborczy został obniżony z poziomu 10% do 6% dla partii politycznych oraz z 15% do 8% dla koalicji wyborczych^[2]. Do udziału w wyborach zarejestrowanych zostało 94,9 tys. obywateli, co stanowiło 2/3 wszystkich mieszkańców Górskiego Karabachu. Mogli oni głosować w 273 punktach wyborczych^[3].

W wyborach udział wzięły 4 partie polityczne: Wolna Ojczyzna premiera Arajika Harutiuniana, Partia Demokratyczna Arcachu, Armeńska Federacja Rewolucyjna oraz Partia Komunistyczna Arcachu. Spośród nich tylko ta ostatnia nie popierała w wyborach prezydenckich w 2007 kandydatury Bako Sahakiana. O 33 mandaty w parlamencie ubiegało się w sumie 226 kandydatów^[3].

Według oficjalnych wyników wyborów, zwycięstwo odniosła rządząca Wolna Ojczyzna, uzyskując 14 mandatów w parlamencie. Frekwencja wyborcza wyniosła 67,8%^[4][3].

• Wyniki wyborów do parlamentu:

Wybory monitorowało około 120 obserwatorów z takich państw, jak Francja, Rosja, Stany Zjednoczone, Włochy, Niemcy, Grecja, Wielka Brytania, Argentyna, Irlandia, Czechy, Dania, Holandia, Kanada, Słowacja, Armenia^[6].

Wybory nie były monitorowane i nie zostały uznane przez OBWE^[7] i Unię Europejską^[1].