Wieże wyciągowe trzech szybów Richter podczas II wojny światowejBudynek maszyny wyciągowej szybu Siemianowice III, ul. Olimpijska 30 (2018)Głowica szybu Siemianowice III, widok z ulicy Olimpijskiej (2018)
Szyb Richter III wydrążono na potrzeby kopalni węgla kamiennego Laurahütte (zob. Kopalnia Węgla Kamiennego Siemianowice) pomiędzy 1880 a 1887 rokiem (według innego źródła w latach 1895–1897[4]), wcześniej zgłębiono bliźniacze szyby Richter i Richter II (drążenie rozpoczęto odpowiednio w 1879 i 1881 roku), nazwane na cześć reprezentanta kopalni, tajnego radcy górniczego Richtera[5]. Rejon tych trzech szybów bywał traktowany jako odrębna, samodzielna kopalnia pomimo przekopu, utworzonego w 1886 roku, który łączył szyby Richter z odwadniającym szybem Aschenborn[5], z którym z kolei połączenie miał rejon Ficinus[6] kopalni Laurahütte (późniejsze szyby Staszic), również traktowany odrębnie[5].
Do obsługi transportu szybem Richter III zamontowano parową maszynę wyciągową skonstruowaną w 1897 roku w Eintrachthütte[7].
Do szybów Richter doprowadzono linię kolejową, która łączyła je z hutą Laura poprzez bocznicę kolejową, z wykorzystaniem długiego na 350 m wiaduktu[5].
W 1889 roku szyby Richter zostały pogłębione, a na głębokości 206 m założono nowy poziom wydobywczy[5]. Szyb III na poziomie 206 jest połączony XIX-wiecznym[4] przekopem głównym z szybem Bańgów[8] w Bańgowie. Szyb III około 1913 roku miał 216 m głębokości[1].
Obecna wieża wyciągowa została wzniesiona w 1897 roku[9]. Wieża mierzy ponad 30 metrów wysokości[10], na szczycie znajduje się iglica z godłem górniczym. W 1966 roku wieżę przebudowano i zmodernizowano[9].
Po zlikwidowaniu kopalni Siemianowice majątek zakładu, w tym wieża wyciągowa szybu Siemianowice III został przekazany do Spółki Restrukturyzacji Kopalń, która trzykrotnie podejmowała bezskuteczną próbę sprzedaży zbędnej wieży[9] w drodze licytacji[4]; cena wywoławcza w 2015 roku wyniosła 157 tysięcy złotych[9][3]. Sam szyb leży na obszarze pompowni Siemianowice[4] i jest wykorzystywany do odwadniania oraz wentylacji wyrobisk przez Centralny Zakłady Odwadniania Kopalń, oddział tejże spółki, dlatego sprzedaży miała podlegać wyłącznie konstrukcja wieży bez nadszybia[4], którą nabywca miałby po zakupie zdemontować, przetransportować[3] i postawić w innym miejscu, aczkolwiek Spółka Restrukturyzacji Kopalń rozważała zezłomowanie konstrukcji w przypadku niepowodzenia sprzedaży[9].
W 2014 roku zespół nadszybia szybu Siemianowice III został wpisany do gminnej ewidencji zabytków miasta Siemianowic Śląskich jako pozycja 97[4]. Wpis obejmuje: „budynek d. dyrekcji kopalni, ul. Olimpijska 8, budynek nadszybia z wieżą wyciągową, budynek dawnej sprężarkowni, budynek dawnego warsztatu szybowego, budynek dawnej kotłowni wraz z dobudówkami, budynek dawnej rozdzielni z częścią biurową”[11].
Wobec ryzyka dewastacji obiektu powstała akcja społeczna „Ratujmy Wieżę Richter”, a Bractwo Gwarków Związku Górnośląskiego wystosowało wniosek o wpisanie zespołu wieży Richter III do rejestru zabytków województwa śląskiego[4], który nastąpił 17 maja 2018[2].
