Projekt kamienicy został podpisany w czerwcu 1906 roku przez mistrza murarskiego Johannesa Seifferta[1] – budowniczego gminy[2], a inwestorem budynku był Johann Ziomek[1]. Elewacja kamienicy architektoniczne wykazuje natomiast duże podobieństwa do bytomskiej kamienicy przy ulicy S. Moniuszki 8 – zachowany projekt kamienicy ma cechy stylistyczne projektów Wilhelma Hellera, który zaprojektował m.in. wspomnianą bytomską kamienicę[1]. Siemianowicka kamienica wzniesiona została zaś w stylu secesyjnym w 1907 roku[2] przy ówczesnej Hohenzollernstrasse (obecna ulica Jana Pawła II 4)[1]. Obecnie kamienica jest wpisana do gminnej ewidencji zabytków miasta Siemianowice Śląskie[3].
Kamienica ma cztery kondygnacje nadziemne oraz poddasze. Budynek jest ceglany, z czego na siedmioosiowej fasadzie cegła jest licowana na biało i czerwono. Na fasadzie znajdują się dwa wykusze zwieńczone konstrukcją z muru pruskiego. Elewacja na pierwszym piętrze została szczególnie zaakcentowana, na której znajdują się płyciny wykonane z zielonych, glazurowanych płytek oraz płaskorzeźbione maszkarony. Na skrajach frontowej elewacji, na ostatnich kondygnacjach, znajdują się murowane balkony wsparte na konsolach[2].
Przed wejściem do kamienicy znajduje się ogrodzenie, którego słupy są zwieńczone wizerunkami głów brodatych mężczyzn[4]. Posadzka oraz boczne ściany we wnętrzu wejścia wyłożone są płytkami z lastriko z dekoracją o motywach roślinnych oraz dwoma medalionami z podobiznami kobiety i mężczyzny[2].
↑MałgorzataM.PędzińskaMałgorzataM., Gminny Program Opieki nad Zabytkami Siemianowic Śląskich do 2022 roku, Załącznik Nr 1 do uchwały Nr 170/2019 Rady Miasta Siemianowic Śląskich z dnia 19 grudnia 2019 r., Siemianowice Śląskie 2019, s. 27(pol.).