Ważki Polski
Ważki (Odonata ) są drapieżnymi owadami dwuśrodowiskowymi ściśle związanymi ze środowiskiem wodnym – larwy żyją w wodzie, a osobniki dorosłe (imagines ) przebywają w pobliżu zbiorników z wodą stojącą lub płynącą. Mają bardzo dobrze rozwinięty aparat lotu i zmysł wzroku.
Badania ważek w Polsce sięgają początków polskiej entomologii (początek XIX wieku). Do 2007 roku wydano około 500 prac poświęconych ważkom Polski[1] . Od 1998 roku polscy odonatolodzy są zrzeszeni w Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego .
Do 2016 roku odonatofauna Polski liczyła 73 gatunki[2] [3] . Latem 2016 roku zaobserwowano obecność 74. gatunku – nomadki żółtawej (Pantala flavescens )[4] . Dwa gatunki (Coenagrion mercuriale i Gomphus pulchellus ) zostały błędnie wykazane w starej literaturze, choć ich wystąpienie w Polsce uważa się za możliwe[2] [3] .
Zestawienie skrzydeł ważek: Anisoptera (u góry) i Zygoptera
Rząd Odonata reprezentowany jest w Polsce przez przedstawicieli 9 rodzin , w tym 5 zaliczanych do ważek różnoskrzydłych (Anisoptera), a 4 do równoskrzydłych (Zygoptera).
Znakiem oznaczono gatunki objęte na terenie Polski ochroną ścisłą[5] , a znakiem – ochroną częściową[6] . Symbolami VU, EN i CR oznaczono odpowiednią kategorię zagrożenia danego gatunku określoną w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt [7] :
VU – gatunki wysokiego ryzyka narażone na wyginięcie ze względu na postępujący spadek populacyjny,
EN – gatunki bardzo wysokiego ryzyka, silnie zagrożone wyginięciem w kraju,
CR – gatunki skrajnie zagrożone, których liczebność zmalała w kraju do poziomu krytycznego.
W rubryce „Loty” podano przybliżone okresy lotów osobników dorosłych .
Ważki różnoskrzydłe (Anisoptera)
Nazwa zwyczajowa i systematyczna ,status ochrony ,kategoria zagrożenia
Grafika
Długość ciała (D), rozpiętość skrzydeł (R) [8]
Ubarwienie, cechy szczególne
Preferowane siedliska, uwagi
Loty [8]
Samiec
Samica
Rodzina: gadziogłówkowate (Gomphidae)
gadziogłówka pospolita , g. zwyczajna (Gomphus vulgatissimus )
D 46, R 66
nogi czarne
wody płynące i jeziora
V–VI
gadziogłówka żółtonoga (Gomphus flavipes )[6]
D 52, R 68
nogi żółto-czarne
w pobliżu dużych, nizinnych rzek
V–VIII
trzepla zielona (Ophiogomphus cecilia )[5]
D 57, R 78
przydatki samców proste, u samic 2 rożki między oczami
nizinne i podgórskie cieki różnej wielkości[9]
VI–IX
smaglec mniejszy (Onychogomphus forcipatus )
D 50, R 65
żółto-czarne, przydatki samców zakrzywione
wody płynące i jeziora
VI–VIII
Rodzina: szklarkowate (Corduliidae)
miedziopierś górska ,m. alpejska (Somatochlora alpestris )[6] EN[10]
D 46, R 66
wysokie torfowiska, oczka wodne; bardzo rzadki
VI–VII
miedziopierś metaliczna ,m. błyszcząca (Somatochlora metallica )
D 54, R 76
gatunek pospolity
V–IX
miedziopierś północna ,m. arktyczna (Somatochlora arctica )[6] VU[11]
D 43, R 56
śródleśne torfowiska, gatunek bardzo rzadki[11]
VI–IX (V–VIII[11] )
miedziopierś żółtoplama (Somatochlora flavomaculata )
D 48, R 74
VI–VIII
przeniela dwuplama (Epitheca bimaculata )
D 60, R 82
śródleśne jeziorka
V–VI
szklarka zielona (Cordulia aenea )
D 52, R 72
dominuje kolor zielony
wody różnego typu
IV–VII
Rodzina: szklarnikowate (Cordulegastridae)
szklarnik górski (Cordulegaster bidentata )
D 80, R 100
trójkąt potyliczny czarny
na pogórzu i w górach
VI–VIII
szklarnik leśny (Cordulegaster boltoni )[6] VU[12]
D 80, R 100
trójkąt potyliczny żółty
niziny, szybko płynące potoki i rzeki
VI–IX (VI–VIII[12] )
Rodzina: ważkowate (Libellulidae)
lecicha białoznaczna (Orthetrum albistylum )
D 50, R 78
ciepłe wody stojące
V–VIII
lecicha mała (Orthetrum coerulescens )
D 42, R 66
płytkie rowy, gatunek rzadki
VI–VIII
lecicha południowa (Orthetrum brunneum )
D 44, R 68
gatunek rzadki
VI–VIII
lecicha pospolita (Orthetrum cancellatum )
D 48, R 80
gatunek pospolity, nad jeziorami liczny
V–VIII
nomadka żółtawa (Pantala flavescens )
D 45, R 85[4]
po raz pierwszy stwierdzona w 2016 roku
V–VIII[4]
szablak krwisty (Sympetrum sanguineum )
D 37, R 60
wody wszelkiego typu, pospolity w całym kraju
VI–X
szablak podobny ,s. późny (Sympetrum striolatum )
D 41, R 60
płytkie, słabo zarośnięte zbiorniki
VI–X
szablak południowy (Sympetrum meridionale )
D 38, R 56
piaskowo-czerwonawy tułów samców
małe, ciepłe wody stojące
VI–IX
szablak przepasany ,s. przewiązany ,s. górski (Sympetrum pedemontanum )
D 32, R 55
brązowe przepaski na skrzydłach
rzadki
VII–IX
szablak przypłaszczony (Sympetrum depressiusculum )
D 36, R 56
płytkie, silnie zarośnięte wody stojące
VI–X
szablak szkocki ,s. czarny (Sympetrum danae )
D 35, R 55
samce czarne
wody stojące i wolno płynące, zwłaszcza torfowiskowe
VI–IX
szablak wędrowny ,s. wiosenny (Sympetrum fonscolombei )
D 38, R 60
pterostygma jasna, beżowa; samce mają odwłok czerwonoróżowy, nogi czarne
płytkie, silnie nasłonecznione zbiorniki
V–X
szablak zwyczajny (Sympetrum vulgatum )
D 40, R 60
wody stojące, czasem wolno płynące
VII–X
szablak żółty (Sympetrum flaveolum )
D 37, R 60
wody stojące
VI–X
szafranka czerwona (Crocothemis erythraea )
D 40, R 66
wody stojące z gęstą roślinnością
VI–X
ważka czteroplama (Libellula quadrimaculata )
D 45, R 76
wszystkie typy wód
IV–VIII
ważka płaskobrzucha (Libellula depressa )
D 48, R 80
nad świeżo powstałymi zbiornikami
V–VII
ważka żółta ,w. ruda (Libellula fulva )
D 46, R 80
jeziora i kanały
V–VII
zalotka białoczelna (Leucorrhinia albifrons )[5]
D 39, R 64
wody stojące
V–VIII
zalotka czerwonawa (Leucorrhinia rubicunda )
D 38, R 62
torfowiska
IV–VII
zalotka spłaszczona (Leucorrhinia caudalis )[5]
D 36, R 65
wody stojące o bogatej roślinności
V–VII
zalotka torfowcowa ,z. wątpliwa (Leucorrhinia dubia )
D 37, R 58
bagna, stawy i jeziora
IV–VII
zalotka większa (Leucorrhinia pectoralis )[5]
D 38, R 66
głównie torfowiska
V–VII
Rodzina: żagnicowate (Aeshnidae)
husarz mniejszy ,h. ciemny ,h. jeziorny (Anax parthenope )
D 71, R 104
2 rożki na głowie samic
wody stojące
V–VIII
husarz wędrowny (Hemianax ephippiger )
D 69, R 100
V–X
husarz władca (Anax imperator )
D 76, R 110
wody stojące
V–VIII
żagnica jesienna (Aeshna mixta )
D 63, R 88
małe, płytkie zbiorniki
VII–XI
żagnica południowa (Aeshna affinis )
D 60, R 86
ciepłe wody stojące
VI–VII
żagnica północna (Aeshna caerulea )[5]
D 65, R 90
wysokogórskie torfowiska w Karkonoszach
VII
żagnica ruda ,żagiew ruda (Aeshna isoceles )
małe zbiorniki
V–VI
żagnica sina (Aeshna cyanea )
D 73, R 108
małe zbiorniki wody stojącej
VI–XI
żagnica torfowa ,ż. sitowa (Aeshna juncea )
D 70, R 95
głównie kwaśne wody torfowiskowe
VI–IX
żagnica torfowcowa (Aeshna subarctica )[6]
D 68, R 92
torfowiska
VII–IX
żagnica wielka (Aeshna grandis )
D 75, R 100
wody stojące i wolno płynące
VI–IX
żagnica zielona (Aeshna viridis )[5]
D 66, R 92
związana z osoką aloesowatą (Stratiotes aloides )
VI–IX
żagniczka zwyczajna (Brachytron pratense )
D 63, R 75
wody stojące
IV–VI
Ważki równoskrzydłe (Zygoptera)
Nazwa zwyczajowa i systematyczna ,status ochrony ,kategoria zagrożenia
Grafika
Długość ciała (D), rozpiętość skrzydeł (R) [8]
Ubarwienie, cechy szczególne
Preferowane siedliska, uwagi
Loty [8]
Samiec
Samica
Rodzina: łątkowate (Coenagrionidae)
iglica mała (Nehalennia speciosa )[5] EN[13]
D 30, R 29
torfowiska, bardzo rzadki
V–VII
łątka dzieweczka (Coenagrion puella )
D 34, R 40
gatunek pospolity
V–IX
łątka jeziorna (Erythromma lindenii )
D 35, R 44
jeziora
VI–X
łątka ozdobna (Coenagrion ornatum )[5]
D 34, R 40
płytkie strumienie i rowy, gatunek zanikający
V–VII
łątka stawowa (Coenagrion hastulatum )
D 34, R 40
wody stojące, gatunek pospolity
V–VII
łątka wczesna (Coenagrion pulchellum )
D 37, R 44
wody stojące, gatunek pospolity
V–VIII
łątka wiosenna (Coenagrion lunulatum )
D 34, R 40
ciepłe wody stojące
IV–VII
łątka zalotna (Coenagrion scitulum )
D 34, R 48
stwierdzony 1 raz na terenie Polski
VI–VII
łątka zielona (Coenagrion armatum )[6] CR[14]
D 34, R 42
bardzo rzadki
IV–VI
łunica czerwona (Pyrrhosoma nymphula )
D 34, R 48
gatunek pospolity
IV–VIII
nimfa stawowa (Enallagma cyathigerum )
D 34, R 42
samce błękitne, samice zielone lub szare
V–IX
oczobarwnica większa (Erythromma najas )
D 38, R 48
V–VIII
oczobarwnica mniejsza (Erythromma viridulum )
D 30, R 44
VI–IX
tężnica wytworna (Ischnura elegans )
D 34, R 42
gatunek pospolity
V–IX
tężnica mała (Ischnura pumilio )
D 30, R 34
gatunek rzadki
VI–IX
Rodzina: pałątkowate (Lestidae)
straszka pospolita ,zimówka rudawa (Sympecma fusca )
D 37, R 44
pospolity w całym kraju; zbiorniki z bujną roślinnością
VII–V
straszka północna ,s. syberyjska (Sympecma paedisca )[6]
D 37, R 44
VII–V
pałątka południowa (Lestes barbarus )
D 45, R 55
nogi brązowo-żółte
płytkie, zarośnięte wody
VI–X
pałątka niebieskooka ,p. podobna (Lestes dryas )
D 43, R 55
pospolity w całym kraju; płytkie wody stojące
VI–X
pałątka pospolita (Lestes sponsa )
D 37, R 46
gatunek pospolity
VI–X
pałątka mała (Lestes virens , L. v. vestalis )
D 37, R 45
nogi czarne z żółtym paskiem
pospolity w całym kraju
VI–X
pałątka wielkoplama (Lestes macrostigma )
D 46, R 54
w Polsce stwierdzony tylko 1 raz
VI–VIII
pałątka zielona (Chalcolestes viridis )
D 45, R 58
wody stojące lub wolno płynące
VI–X
Rodzina: pióronogowate (Platycnemididae)
pióronóg zwykły (Platycnemis pennipes )
D 35, R 48
wody płynące i stojące, gatunek pospolity
V–IX
Rodzina: świteziankowate (Calopterygidae)
świtezianka dziewica ,ś. modra (Calopteryx virgo )
D 50, R 70
wody płynące, pospolity w całym kraju
IV–VII
świtezianka błyszcząca ,ś. lśniąca (Calopteryx splendens )
D 50, R 70
wody płynące, pospolity w całym kraju
V–VIII
Zobacz też
Przypisy
↑ Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków . Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007, s. 297. ISBN 978-83-881470-7-4 .
↑ a b Jacek Wendzonka. Klucz do oznaczania dorosłych ważek (Odonata) Polski (pdf) . „Odonatrix – Biuletyn Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego”. 1 (Suplement), czerwiec 2005. ISSN 1733-8239 . brak numeru strony
↑ a b Ważki (Odonata) Polski: Systematyka . Strona internetowa Sekcji Odonatologicznej PTE. [dostęp 2010-08-28].
↑ a b c Nomadka żółtawa (Pantala flavescens ) . Strona internetowa Ewy Miłaczewskiej. [dostęp 2017-10-18].
↑ a b c d e f g h i Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową . Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183 ).
↑ a b c d e f g h Na terenie Polski gatunek ten jest objęty częściową ochroną gatunkową . Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183 ).
↑ Polska Czerwona Księga Zwierząt: Przyjęte kategorie zagrożeń . Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2010-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-29)].
↑ a b c d Jeśli nie podano inaczej, dane pochodzą z Klucza do oznaczania dorosłych ważek (Odonata) Polski. J. Wendzonka, 2005.
↑ Rafał Bernard: Przewodnik metodyczny: trzepla zielona (pdf) . Główny Inspektorat Ochrony Środowiska. [dostęp 2010-08-30].
↑ Stefan Mielewczyk: Polska Czerwona Księga Zwierząt: Somatochlora alpestris (Sélys, 1840) . Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2010-08-30].
↑ a b c Paweł Buczyński & Grzegorz Tończyk: Polska Czerwona Księga Zwierząt: Somatochlora arctica (Zetterstedt, 1840) . Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2010-08-30].
↑ a b Rafał Bernard: Polska Czerwona Księga Zwierząt: Cordulegaster boltonii (Donovan, 1807) . Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2010-08-30].
↑ Rafał Ber: Polska Czerwona Księga Zwierząt: Nehalennia speciosa (Charpentier, 1840) . Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2010-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-15)].
↑ Paweł Buczyński: Polska Czerwona Księga Zwierząt: Coenagrion armatum (Charpentier, 1840) . Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2010-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-15)].
Bibliografia
Linki zewnętrzne