Husarz władca

Husarz władca
Anax imperator
Leach in Brewster, 1815[1]
Ilustracja
Samiec
Ilustracja
Samica składająca jaja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

ważki

Podrząd

ważki różnoskrzydłe

Nadrodzina

Aeshnoidea

Rodzina

żagnicowate

Rodzaj

Anax

Gatunek

husarz władca

Synonimy
  • Aeshna formosa Vander Linden, 1820[1]
  • Aeschna azurea Charpentier, 1825[1]
  • Aeschna dorsalis Burmeister, 1839[1]
  • Anax mauricianus Rambur, 1842[1]
  • Aeschna lunata Kolenati, 1856[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Husarz władca (Anax imperator) – gatunek ważki różnoskrzydłej z rodziny żagnicowatych (Aeshnidae). Występuje w Europie, Azji (Azja Środkowa, Bliski Wschód, Indie) oraz w większości Afryki[2]. W ciągu ostatnich dziesięcioleci[kiedy?] rozszerzył zasięg występowania na północ.

Wylinka

Zasiedla wody stojące, najczęściej duże, gęsto porośnięte roślinnością zbiorniki.

To jedna z największych ważek Europy Środkowej. W Polsce występuje na terenie całego kraju, z wyjątkiem niektórych masywów górskich[3]. Ubarwienie błękitno-zielone. Długość tylnego skrzydła może osiągać od 45 do 52 milimetrów, zaś długość ciała 66–84 milimetrów. Jest doskonałym lotnikiem. Można go spotkać nawet w dużej odległości od zbiorników wodnych.

Jaja są składane do żywych roślin wodnych lub ich szczątków. Po 2–3 tygodniach wylęgają się larwy. Po przezimowaniu następuje przeobrażenie w dorosłego owada, imago. Imagines występują od marca do grudnia w północnej Afryce, ale dużo krócej w północnej części zasięgu występowania. W Polsce imagines latają od maja do sierpnia[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f D. Paulson, M. Schorr & C. Deliry: World Odonata List. 2022-05-22. [dostęp 2022-05-23]. (ang.).
  2. a b Anax imperator, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Ewa Miłaczewska: Husarz władca Anax imperator. [w:] wazki.pl [on-line]. [dostęp 2022-05-23].
  4. Jacek Wendzonka. Klucz do oznaczania dorosłych ważek (Odonata) Polski (pdf). „Odonatrix – Biuletyn Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego”. 1 (Suplement), czerwiec 2005. ISSN 1733-8239. 

Bibliografia

  • Dijkstra K.-D.B. (red.) 2006. Field Guide to the Dragonflies of Britain and Europe. British Wildlife Publishing, Gillingham
  • Zahradnik J. 1997. Przewodnik Owady. Multico, Warszawa