Tomasz Dietl
Data i miejsce urodzenia
|
1 października 1950 Poznań
|
Profesor nauk fizycznych
|
Specjalność: fizyka niskich temperatur, fizyka półprzewodników, spintronika
|
Profesura
|
26 października 1990
|
Polska Akademia Nauk / Umiejętności
|
Status PAN
|
członek rzeczywisty
|
Status PAU
|
członek krajowy korespondent
|
Nauczyciel akademicki
|
Uczelnia
|
Uniwersytet Warszawski
|
|
Instytut
|
Fizyki PAN
|
Prorektor
|
Uczelnia
|
Szkoła Nauk Ścisłych
|
Okres spraw.
|
1995–1996
|
Odznaczenia
|
|
Tomasz Stanisław Dietl (ur. 1 października 1950[1] w Poznaniu[2]) – polski fizyk teoretyczny, profesor nauk fizycznych, naukowiec związany z Wydziałem Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutem Fizyki Polskiej Akademii Nauk. Zajmuje się głównie fizyką materii skondensowanej. Laureat m.in. Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej oraz Medalu Mariana Smoluchowskiego.
Życiorys
Syn Jerzego Dietla, ojciec Marka Dietla.
W 1973 ukończył studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. W Instytucie Fizyki PAN uzyskiwał stopnie naukowe doktora (1977) i doktora habilitowanego (1983)[2][3]. 26 października 1990 otrzymał tytuł profesora nauk fizycznych[4].
Zawodowo związany z Instytutem Fizyki Teoretycznej UW (profesor zwyczajny) i Instytutem Fizyki PAN (profesor)[4]. Wykładał gościnnie na licznych uczelniach zagranicznych. Był współtwórcą Szkoły Nauk Ścisłych w Warszawie, pełnił w niej funkcję prorektora (1995–1996). Został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk (1998), a w 2010 członkiem rzeczywistym PAN[1]. Został także członkiem korespondentem Polska Akademia Umiejętności (2009) i członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (2009)[1]. W IF PAN obejmował stanowiska kierownika zespołu (1986), a w 2004 kierownika Laboratorium Kriogeniki i Spintroniki oraz Zespołu Zjawisk Spinowych[1][2].
Specjalizuje się w fizyce niskich temperatur, fizyce półprzewodników, spintronice oraz fizyce materii skondensowanej[4].
Odznaczenia i wyróżnienia
W 2013, za wybitne osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej i działalności dydaktycznej, za zasługi na rzecz rozwoju nauki, został przez prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[5], którym udekorowano go 3 maja 2013[6]. W 1998 odznaczony Krzyżem Kawalerskim tego orderu[7], a w 1990 Złotym Krzyżem Zasługi[1].
Uhonorowany także m.in. Nagrodą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej za prace na temat półprzewodników ferromagnetycznych (2006)[2], Agilent Technologies Europhysics Prize – nagrodą Europejskiego Towarzystwa Fizycznego (2005) oraz Medalem Mariana Smoluchowskiego (2010)[1]. W 2013 otrzymał Perłę Honorową Polskiej Gospodarki (w kategorii nauka)[8].
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne: