PROFILPELAJAR.COM

SM U-79
	; U-79 w Cherbourg-Octeville po zakończeniu wojny, około 1920 roku, okręt widoczny na trzecim planie
Klasa	okręt podwodny
Typ	UE I
Projekt	Werk 61
	Historia
Stocznia	Vulcan, Hamburg
Początek budowy	9 marca 1915
Wodowanie	9 kwietnia 1916
	Kaiserliche Marine
Wejście do służby	25 maja 1916
Los okrętu	poddany Francji 21 listopada 1918
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 755 ton; 832 ton
Długość	56,8 metra
Szerokość	5,9 m
Zanurzenie testowe	50 m
	Napęd
	2 6-cylindrowe, czterosuwowe silniki wysokoprężne Benz (2 × 450 KM), 2 silniki/generatory elektryczne SSW (2 x 330 KM), 2 wały
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 9,9 węzła; 7,9 węzła
Zasięg	powierzchnia: 7880 Mm / 7 węzłów; zanurzenie: 83 Mm / 4 węzłów
	Uzbrojenie
	2 zewnętrzne wyrzutnie torpedowe 500 mm (rufowa i dziobowa, zapas 4 torpedy), działo pokładowe 88 mm (w 1917 roku zamienione na działo 105 mm), 2 aparaty minowe (34 miny kotwiczne)
Załoga	32

SM U-79 – niemiecki podwodny stawiacz min, dziewiąty okręt typu UE I, zbudowany w stoczni Vulcan w Hamburgu w latach 1915-1916. Zwodowany 9 kwietnia 1916 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 25 maja 1916 roku^[2]. W czasie swojej służby SM^[a] U-79 zatopił 22 statki o łącznej pojemności 34 479 BRT, uszkodził dwa statki o pojemności 7474 BRT), zajął jeden jako pryz 1125 BRT) oraz zatopił jeden okręt (14 300 ton)^[3].

Budowa

U-79 był dziewiątym z dziesięciu okrętów typu UE I, będącego następcą typu U-66. Był jednokadłubowym okrętem przeznaczonymi do działań oceanicznych, o długości 56,8 metra, wyporności w zanurzeniu 755 ton i o zasięgu 7880 Mm^[4] przy prędkości 7 węzłów na powierzchni oraz 83 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu^[5]. Załoga składała się z 32 osób: 28 marynarzy i 4 oficerów^[6]. Okręt był wyposażony początkowo w działo pokładowe o kalibrze 88 mm, które zostało w 1917 roku wymienione na działo o kalibrze 105 mm^[1]. Wewnątrz kadłuba sztywnego okręt przewoził 34 kotwiczne miny morskie^[4], stawiane z dwóch rufowych aparatów minowych o średnicy 100 cm. Każdy z nich mieścił po trzy miny. Po ich otwarciu, masa wody (w sumie 6 ton) musiała być kompensowana zalewaniem dziobowych zbiorników balastowych. Wygospodarowanie miejsca dla min oznaczało również przesunięcie przedziału silnikowego w kierunku dziobu^[7]. Uzbrojenie torpedowe to dwie wyrzutnie (dziobowa i rufowa) kalibru 500 mm, typu zewnętrznego, z zapasem 4 torped.

Służba

Pierwszym dowódcą okrętu został 9 października 1915 roku mianowany Heinrich Jeß^[b]^[8]. 30 lipca 1916 roku jednostka została przydzielona do I Flotylli. Pierwszym zatopionym przez U-79 statkiem był brytyjski parowiec „Counsellor” (4958 BRT). Statek wszedł na minę 5 mil od latarni morskiej Galley Head(inne języki) w pobliżu Rosscarbery w hrabstwie Cork w Irlandii^[9]. Heinrich Jeß dowodził okrętem do 20 lutego 1917 roku. Został zastąpiony przez kapitana Otto Rohrbecka^[c]^[10], który dowodził okrętem do 26 października 1917 roku. W tym okresie U-79 zatopił 10 statków o łącznej pojemności 12 276 BRT, uszkodził dwa statki o pojemności 7474 BRT) oraz zatopił jeden okręt (14 300 ton)^[3]. Tą największą jednostką zatopioną przez U-79 był brytyjski krążownik pancerny HMS „Drake”. Zbudowany w 1903 roku w Pembroke Dock okręt miał wyporność 14 300 ton^[11]^[12]. 27 października 1917 roku na stanowisko dowódcy okrętu został mianowany kapitan Otto Dröscher^[d]^[13]. 24 listopada został zastąpiony przez porucznika Karla Thoureta^[14]. 15 stycznia 1918 roku U-79 pod dowództwem Thoureta zatopił holenderski parowiec „Westpolder” (749 BRT)^[15]. Był to ostatni zatopiony przez U-79 statek.

21 listopada 1918 roku dowodzony wówczas przez kapitana Kurta Slevogta okręt został poddany marynarce francuskiej.

Uwagi

↑ SM – Seiner Majestät - [okręt] Jego Mości.
↑ Heinrich Jeß (2 maja 1884 r. – 1 września 1962 r.) w czasie I wojny światowej dowódca SM U-79, SM U-14, SM U-96 i SM U-90. Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Żelaznym i orderem Hohenzollernów.
↑ Otto Rohrbeck (8 grudnia 1892 r. – ?) w czasie I wojny światowej dowódca SM U-79. Wcześniej dowodził SM U-28. Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Żelaznym. W 1918 roku został odznaczony Orderem Ernestyńskim.
↑ Otto Dröscher (4 marca 1884 r. – ?) w czasie I wojny światowej dowódca SM U-78, SM U-14, SM U-79, SM U-71 i SM U-117. Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Żelaznym i orderem Hohenzollernów.

Przypisy

↑ ^a ^b Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. s. 178.
↑ WWI U-boats U 79. [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
↑ ^a ^b Ships hit by U 79. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
↑ ^a ^b Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact... s. 102.
↑ Type UE 1 UE ocean minelayers class. u-boat.net. [dostęp 2015-12-20]. (ang.).
↑ Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. s. 32.
↑ Showell Jak Mallmann: The U-boat century. s. 58.
↑ Kapitänleutnant Heinrich Jeß. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
↑ Counsellor. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
↑ Kapitänleutnant Otto Rohrbeck. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
↑ HMS Drake. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
↑ HMS Drake, Rathlin Island. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. Wessex archaeology online, 2007-10-19. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
↑ Kapitänleutnant Otto Dröscher. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
↑ Oberleutnant zur See der Reserve Karl Thouret. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
↑ Westpolder. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).

Bibliografia

Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 178. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007. ISBN 1-85367-623-3.
Jak Mallmann Showell: The U-boat century. Londyn: Chatham Publishing, 2006, s. 57-59. ISBN 978-1-86176-241-2.