PROFILPELAJAR.COM

SM U-77
Klasa	okręt podwodny
Typ	UE I
Projekt	Werk 59
	Historia
Stocznia	Vulcan, Hamburg
Początek budowy	9 marca 1915
Wodowanie	9 stycznia 1916
	Kaiserliche Marine
Wejście do służby	10 marca 1916
Zatonął	7 lipca 1916
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 755 ton; 832 ton
Długość	56,8 metra
Szerokość	5,9 m
Zanurzenie testowe	50 m
	Napęd
	2 6-cylindrowe, czterosuwowe silniki wysokoprężne Benz (2 × 450 KM), 2 silniki/generatory elektryczne SSW (2 x 330 KM), 2 wały
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 9,9 węzła; 7,9 węzła
Zasięg	powierzchnia: 7880 Mm / 7 węzłów; zanurzenie: 83 Mm / 4 węzłów
	Uzbrojenie
	2 zewnętrzne wyrzutnie torpedowe 500 mm (rufowa i dziobowa, zapas 4 torpedy), działo pokładowe 88 mm (w 1917 roku zamienione na działo 105 mm), 2 aparaty minowe (34 miny kotwiczne)
Załoga	32

SM U-77 – niemiecki podwodny stawiacz min, trzeci okręt typu UE I, zbudowany w stoczni Vulcan w Hamburgu w roku 1915^[2]. Zwodowany 9 stycznia 1916 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 10 marca 1915 roku. W czasie swojej służby SM^[a] U-77 nie odniósł żadnych sukcesów.

Budowa

U-77 był siódmym z dziesięciu okrętów typu UE I, będącego następcą typu U-66. Był jednokadłubowym okrętem przeznaczonym do działań oceanicznych, o długości 56,8 metra, wyporności w zanurzeniu 755 ton i o zasięgu 7880 Mm^[3] przy prędkości 7 węzłów na powierzchni oraz 83 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu^[4]. Załoga składała się z 32 osób: 28 marynarzy i 4 oficerów^[5]. Okręt był wyposażony początkowo w działo pokładowe o kalibrze 88 mm, które zostało w 1917 roku wymienione na działo o kalibrze 105 mm^[1]. Wewnątrz kadłuba sztywnego okręt przewoził 34 kotwiczne miny morskie^[3], stawiane z dwóch rufowych aparatów minowych o średnicy 100 cm. Każdy z nich mieścił po trzy miny. Po ich otwarciu, masa wody (w sumie 6 ton) musiała być kompensowana zalewaniem dziobowych zbiorników balastowych. Wygospodarowanie miejsca dla min oznaczało również przesunięcie przedziału silnikowego w kierunku dziobu^[6]. Uzbrojenie torpedowe to dwie wyrzutnie (dziobowa i rufowa) kalibru 500 mm, typu zewnętrznego, z zapasem 4 torped.

Służba

Jedynym dowódcą okrętu został mianowany 10 marca 1916 roku Erich Günzel^[b]^[7]. Pod jego dowództwem okręt odbył dwa patrole. 29 czerwca został skierowany do działań w strukturach I Flotylli na Morzu Północnym.

7 lipca 1916 roku w czasie stawiania min w pobliżu Kinnaird, okręt zatonął wraz z całą załogą. Jak się przypuszcza, w wyniku eksplozji jednej ze stawianych min^[3]. R. Gardiner podaje, że okręt został zatopiony przez brytyjską eskortę^[1].

Uwagi

↑ SM – Seiner Majestät - [okręt] Jego Mości.
↑ Erich Günzel (25 maja 1886 r. – 7 lipca 1916 r.) w czasie I wojny światowej dowódca SM U-77. Odznaczony Krzyżem Żelaznym i Orderem Królewskim Korony.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. s. 178.
↑ WWI U-boats U 77. [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact... s. 102.
↑ Type UE 1 UE ocean minelayers class. u-boat.net. [dostęp 2015-12-20]. (ang.).
↑ Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. s. 32.
↑ Showell Jak Mallmann: The U-boat century. s. 58.
↑ Kapitänleutnant Erich Günzel. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-01-26]. (ang.).

Bibliografia

Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 178. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007. ISBN 1-85367-623-3.
Jak Mallmann Showell: The U-boat century. Londyn: Chatham Publishing, 2006, s. 57-59. ISBN 978-1-86176-241-2.