SM U-74 (1915)

Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego U-74 z 1915 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie.
SM U-74
ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

UE I

Projekt

Werk 30

Historia
Stocznia

Kaiserliche Werft Danzig, Gdańsk

Początek budowy

6 stycznia 1915

Wodowanie

10 sierpnia 1915

 Kaiserliche Marine
Wejście do służby

24 listopada 1915

Los okrętu

wszedł na minę w okolicy Dunbar (Szkocja) 17 maja 1916

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


755 ton
832 ton

Długość

56,8 metra

Szerokość

5,9 m

Zanurzenie testowe

50 m

Napęd
2 6-cylindrowe, czterosuwowe silniki wysokoprężne Benz (2 × 450 KM), 2 silniki/generatory elektryczne SSW (2 x 330 KM), 2 wały
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


10,6 węzła
7,9 węzła

Zasięg

powierzchnia: 5480 Mm / 7 węzłów
zanurzenie: 83 Mm / 4 węzłów

Uzbrojenie
2 zewnętrzne wyrzutnie torpedowe 500 mm (rufowa i dziobowa, zapas 4 torpedy), działo pokładowe 88 mm (w 1917 roku zamienione na działo 105mm[1]), 2 aparaty minowe (34 miny kotwiczne)
Załoga

32

SM U-74 – niemiecki jednokadłubowy podwodny stawiacz min, czwarty okręt typu UE I, zbudowany w stoczni Kaiserliche Werft Danzig w Gdańsku w roku 1915[2]. Zwodowany 10 sierpnia 1915 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 24 listopada 1915 roku. W czasie swojej służby, SM U-74[a] zatopił 1 statek o pojemności 2802 BRT[3].

Budowa

Okręt SM U-74 był czwartym z dziesięciu okrętów typu UE I, który był następcą typu U-66. Był jednokadłubowym okrętem przeznaczonym do działań oceanicznych, o długości 56,8 metra, wyporności w zanurzeniu 755 ton, zasięgu 5480 Mm[4] przy prędkości 7 węzłów na powierzchni oraz 83 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu[5]. Załoga składała się z 32 osób: 28 marynarzy i 4 oficerów[6]. Okręt był wyposażony początkowo w działo pokładowe o kalibrze 88 mm, które zostało w 1917 roku wymienione na działo o kalibrze 105 mm[1]. Wewnątrz kadłuba sztywnego okręt przewoził 34 kotwiczne miny morskie[4], stawiane z dwóch rufowych aparatów minowych o średnicy 100 cm. Każdy z nich mieścił po 3 miny. Po ich otwarciu, masa wody (w sumie 6 ton) musiała być kompensowana zalewaniem dziobowych zbiorników balastowych. Wygospodarowanie miejsca dla min oznaczało również przesunięcie przedziału silnikowego w kierunku dziobu[7]. Uzbrojenie torpedowe to dwie wyrzutnie (dziobowa i rufowa) kalibru 500 mm typu zewnętrznego, z zapasem 4 torped.

Służba

Pierwszym i jedynym dowódcą okrętu został 24 listopada 1915 roku mianowany Erwin Weisbach[b][8]. Pod jego dowództwem SM U-74 zatopił 1 statek[3]. 20 kwietnia 1916 roku brytyjski parowiec „Sabbia” (2802 BRT) 7 mil na południowy wschód od wyspy May wszedł na minę postawioną przez SM U-74. Zbudowany w 1908 w Clyde SB. & Eng. Co roku parowiec płynął z ładunkiem węgla z Burntisland, Fife do Londynu[9][10].

17 maja 1916 roku 7 mil na południowy wschód od Dunbar w Szkocji w wypadku podczas stawiania min SM U-74 zatonął. Śmierć poniosła cała załoga.

Uwagi

  1. ↑ SM – Seiner Majestät.
  2. ↑ Erwin Weisbach (29 września 1883 r. – 17 maja 1916 r.) w czasie I wojny światowej dowódca SM U-74, SM U-23 i SM UC-3. Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Żelaznym. Zginął z całą załogą.

Przypisy

  1. ↑ a b Gardiner 1985 ↓, s. 178.
  2. ↑ WWI U-boats U 74. [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-01-22]. (ang.).
  3. ↑ a b Ships hit by U 74. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-01-22]. (ang.).
  4. ↑ a b Fontenoy 2007 ↓, s. 102.
  5. ↑ Type UE 1 UE ocean minelayers class. u-boat.net. [dostęp 2015-12-20]. (ang.).
  6. ↑ Moller i Brack 2004 ↓, s. 32.
  7. ↑ Jak Mallmann Showell: The U-boat century. s. 58.
  8. ↑ Kapitänleutnant Erwin Weisbach. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-01-22]. (ang.).
  9. ↑ Sabbia. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-01-22]. (ang.).
  10. ↑ SS Sabbia [+1916]. [w:] Wreck Site [on-line]. www.wrecksite.eu. [dostęp 2016-01-22]. (ang.).

Bibliografia

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 178. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007. ISBN 1-85367-623-3.
Okręty podwodne typu UE I