W Fife do roku 1996 władza była sprawowana systemem federalnym. Samorząd lokalny był podzielony na trzy okręgi Dunfermline, Kirkcaldy i North-East Fife. Po 1996 funkcje rad lokalnych przejął unitarny Fife Council.
Liczba ludności wynosiła w 2005 roku 356 470 ludzi. Dało to, w porównaniu z rokiem 2004 przyrost naturalny rzędu 0,6%. Fife jest trzecim co do liczby ludności regionem w Szkocji. Największym miastem jest Kirkcaldy, położone w południowej części regionu, z 48 108 mieszkańcami (dane na rok 2006). Jedna trzecia mieszkańców mieszka w trzech największych miastach: Kirkcaldy, Dunfermline i Glenrothes. Najczęściej odwiedzanym przez turystów miastem jest St Andrews, znajdujące się na wschodnim wybrzeżu. Mieści się tam jeden z najstarszych uniwersytetów w Europie.
Nazwa
Nazwa Fife pochodzi od słowa „Fibh”, najprawdopodobniej piktyjskiego pochodzenia o nieznanym znaczeniu. Według tradycyjnych przekazów Fibh miał być jednym z siedmiu synów piktyjskiego wodza lub króla Cruithne[2].
Ze względu na górzyste ukształtowanie terenu na północny wschód od Fife prawie cały ruch do i z hrabstwa przebiega przez jeden z mostów: na południu Forth Road Bridge i Queensferry Crossing, na zachodzie Kincardine Bridge i północnym wschodzie przez Tay Road Bridge. Jedyną ważniejszą drogą prowadzącą na północ jest autostrada M90.
Znajdują się tu obiekty pochodzenia wulkanicznego. Ważniejsze z nich to: góry Lomond Hills i pień wulkaniczny Lomond Hills. Najwyższej położonym punktem jest West Lomond leżące na 522 m. Wybrzeże jest usiane dobrze prosperującymi, lecz małymi obiektami handlu morskiego, od potężnych doków przemysłowych w Burntisland i Rosyth do małych osad rybackich w Anstruther i Pittenweem. Przez nizinę na północy przepływa rzeka River Eden.
W Kirkcaldy znajduje się największe skupisko Polaków zamieszkujących Fife[potrzebny przypis].
