PROFILPELAJAR.COM

SM U-76
Klasa	okręt podwodny
Typ	UE I
Projekt	Werk 58
	Historia
Stocznia	Vulcan, Hamburg
Początek budowy	9 marca 1915
Wodowanie	12 maja 1916
	Kaiserliche Marine
Wejście do służby	11 marca 1916
Zatonął	22 stycznia 1917
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 755 ton; 832 ton
Długość	56,8 metra
Szerokość	5,9 m
Zanurzenie testowe	50 m
	Napęd
	2 6-cylindrowe, czterosuwowe silniki wysokoprężne Benz (2 × 450 KM), 2 silniki/generatory elektryczne SSW (2 x 330 KM), 2 wały
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 9,9 węzła; 7,9 węzła
Zasięg	powierzchnia: 7880 Mm / 7 węzłów; zanurzenie: 83 Mm / 4 węzłów
	Uzbrojenie
	2 zewnętrzne wyrzutnie torpedowe 500 mm (rufowa i dziobowa, zapas 4 torpedy), działo pokładowe 88 mm (w 1917 roku zamienione na działo 105 mm), 2 aparaty minowe (34 miny kotwiczne)
Załoga	32

SM U-76 – niemiecki jednokadłubowy podwodny stawiacz min, szósty okręt typu UE I, zbudowany w stoczni Vulcan w Hamburgu w roku 1915^[2]. Zwodowany 12 maja 1916 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 11 maja 1916 roku. W czasie swojej służby, SM U-76^[a] zatopił 2 statki o łącznej pojemności 1149 BRT i uszkodził jeden o pojemności 6254 BRT^[3].

Budowa

Okręt SM U-76 był szóstym z dziesięciu okrętów typu UE I, który był następcą typu U-66. Był jednokadłubowym okrętem przeznaczonym do działań oceanicznych, o długości 56,8 metra, wyporności w zanurzeniu 755 ton, zasięgu 7880 Mm^[4] przy prędkości 7 węzłów na powierzchni oraz 83 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu^[5]. Załoga składała się z 32 osób: 28 marynarzy i 4 oficerów^[6]. Okręt był wyposażony początkowo w działo pokładowe o kalibrze 88 mm, które zostało w 1917 roku wymienione na działo o kalibrze 105 mm^[1]. Wewnątrz kadłuba sztywnego okręt przewoził 34 kotwiczne miny morskie^[4], stawiane z dwóch rufowych aparatów minowych o średnicy 100 cm. Każdy z nich mieścił po trzy miny. Po ich otwarciu, masa wody (w sumie 6 ton) musiała być kompensowana zalewaniem dziobowych zbiorników balastowych. Wygospodarowanie miejsca dla min oznaczało również przesunięcie przedziału silnikowego w kierunku dziobu^[7]. Uzbrojenie torpedowe to dwie wyrzutnie (dziobowa i rufowa) kalibru 500 mm, typu zewnętrznego, z zapasem 4 torped.

Służba

Jedynym dowódcą okrętu został 11 maja 1916 roku mianowany kapitan Waldemar Bender^[b]^[8]. 29 czerwca 1916 roku okręt został włączony do I Flotylli i operował na Morzu Północnym, Morzu Norweskim, Morzu Barentsa oraz Morzu Białym. Pierwszym okrętem, który wpadł na miny postawione przez SM U-76 w okolicach Murmańska, był norweski statek „Botnia”. Zbudowany w 1901 roku w Hasseldalens Jernskibsbyg. w Grimstad parowiec o pojemności 1149 BRT, płynął z ładunkiem drewna z Umba do Londynu. Zatonięcie statku nie spowodowało ofiar w załodze^[9]^[10]. 11 listopada na minę pozostawioną na Morzu Białym wpadł rosyjski lodołamacz „Anna I”^[11]. 15 listopada 1916 roku 9 mil na północ od przylądka Swiatoj Nos (ros. Свято́й Нос - 68°09′27″N 39°44′34″E/68,157500 39,742778) na Półwyspie Kolskim na minę pozostawioną przez U-76 wszedł rosyjski parowiec „Kursk” (6254 BRT), płynący z Londynu do Archangielska. Statek został uszkodzony, ofiar w ludziach nie było^[12].

22 stycznia 1917 roku okręt zatonął w okolicy Przylądka Północnego po kolizji w czasie sztormu z rosyjskim trawlerem^[2]. Nie jest znana dokładna liczba ofiar. Wiadomo tylko, że kapitan Waldemar Bender przeżył i 17 maja 1917 roku objął dowództwo okrętu podwodnego SM U-43^[8].

Uwagi

↑ SM – Seiner Majestät.
↑ Waldemar Bender (28 grudnia 1885 r. – 6 grudnia 1950 r.) w czasie I wojny światowej dowódca SM U-76 i SM U-43. Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Żelaznym i Krzyżem Hanzeatyckim.

Przypisy

↑ ^a ^b Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. s. 178.
↑ ^a ^b WWI U-boats U 76. [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-01-24]. (ang.).
↑ Ships hit by U 76. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-01-24]. (ang.).
↑ ^a ^b Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact... s. 102.
↑ Type UE 1 UE ocean minelayers class. u-boat.net. [dostęp 2015-12-20]. (ang.).
↑ Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. s. 32.
↑ Showell Jak Mallmann: The U-boat century. s. 58.
↑ ^a ^b Kapitänleutnant Waldemar Bender. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-01-23]. (ang.).
↑ Botnia. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-01-24]. (ang.).
↑ SS Botnia (+1916). [w:] Wreck Site [on-line]. www.wrecksite.eu. [dostęp 2016-01-24]. (ang.).
↑ Anna I. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-01-24]. (ang.).
↑ Koursk. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2016-01-24]. (ang.).

Bibliografia

Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 178. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007. ISBN 1-85367-623-3.
Jak Mallmann Showell: The U-boat century. Londyn: Chatham Publishing, 2006, s. 57-59. ISBN 978-1-86176-241-2.