Rynek polityczny – czasowa i przestrzenna arena, na której dokonywane są działania mające doprowadzić do kupna i sprzedaży towaru politycznego chętnym obywatelom. Składa się z potencjalnych „klientów” (osób mających czynne prawo wyborcze, członków partii, działaczy społecznych, autorytetów) mających potrzeby (uproszczenia życia, sumienia, obowiązku) i pragnienia, np. modernizacji kraju, a którzy są skłonni w ten sposób dokonać wymiany oferując w zamian poparcie kandydatowi lub partii.

Rynku politycznego nie należy mylić z rynkiem wyborczym, ten ostatni jest to ogół obywateli mających czynne prawo wyborcze.

Można wyróżnić rynki polityczne:

1) Ze względu na wielkość rynku:

• mały – lojalność wyborców wysoka, a przepływ elektoratu bardzo niski
• duży – lojalność wobec partii, kandydata niska, bardzo płynny elektorat

2) Ze względu na dostęp do rynku:

• otwarty – wyborcy przebierają w ofertach i programach politycznych, z racji dużej ilości partii i łatwości zaistnienia na rynku
• zamknięty – charakteryzuje się mała liczbą ofert, z racji trudności w dostępie do rynku dla nowych podmiotów; powoduje to niskie poparcie

3) Ze względu na charakter rynku:

• monopolistyczny – występują trwałe, dominujące na rynku podmioty polityczne
• konkurencyjny – obecne są liczne partie, a ich udział w rynku jest zmienny

4) Ze względu na zasięg terytorialny:

• krajowy
• regionalny
• lokalny

5) Ze względu na preferencje wyborcy:

• potencjalnego wyborcy
• informacyjny – wyborcy kierują się wyborem na podstawie programu partii
• przejrzysty – elektorat zorientowany
• nieprzejrzysty – elektorat niezdecydowany

• marketing
• reklama polityczna
• marketing polityczny
• rynek