Reprezentacja Norwegii w piłce nożnej mężczyzn

Reprezentacja Norwegii w piłce nożnej
Przydomek

Løvene (Lwy)

Związek

Norges Fotballforbund

Sponsor techniczny

Nike

Trener

Ståle Solbakken
(od 2020)

Asystent trenera

Kent Bergersen
Per Joar Hansen
Sigurd Rushfeldt

Skrót FIFA

NOR

Ranking FIFA

46. (1472.36 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

37. (18 lipca 2023) (1726 pkt.)

Zawodnicy
Kapitan

Martin Ødegaard

Najwięcej występów

John Arne Riise (110)

Najwięcej bramek

Erling Haaland (34)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Szwecja 11:3 Norwegia Norwegia
(Göteborg, Szwecja; 12 lipca 1908)
Najwyższe zwycięstwo
Norwegia Norwegia 12:0 Finlandia 
(Bergen, Norwegia; 28 czerwca 1946)
Najwyższa porażka
 Dania 12:0 Norwegia Norwegia
(Kopenhaga, Dania; 7 października 1917)
Medale
Igrzyska olimpijskie
brąz 1936
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Reprezentacja Norwegii w piłce nożnej mężczyzn – zespół piłkarski, biorący udział w imieniu Norwegii w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo norweskie. Za jego funkcjonowanie odpowiedzialny jest Norweski Związek Piłki Nożnej, który od 1908 roku jest członkiem FIFA, a od 1954 – UEFA.

Mimo sporej popularności piłki nożnej w Norwegii, reprezentacja ta nigdy nie odniosła żadnego znaczącego sukcesu. Trzykrotnie grała na mistrzostwach świata i jej największym osiągnięciem jest wyjście z grupy w 1998 roku. Jej jedyny dotychczasowy występ na Mistrzostwach Europy w roku 2000 zakończył się na fazie grupowej.

Historia

Norwegowie brali udział Igrzyskach Olimpijskich 1936, gdzie wywalczyli brązowy medal, oraz w mundialu 1938.

Po II wojnie światowej Norwegia należała do grupy europejskich autsajderów. W eliminacjach do kolejnych mistrzostw świata i Europy zajmowała zazwyczaj ostatnie lub przedostatnie miejsce. I chociaż czasem zdarzały się niespodziewane zwycięstwa, jak wygrana z wicemistrzem Europy Jugosławią 3:0 w kwalifikacjach do mundialu 1966, to były to przypadki odosobnione. W walce o mundial 1974 Norwegowie nie tylko ulegli 0:9 Holandii, ale także nie potrafili sobie poradzić z Luksemburgiem.

Odrodzenie zespołu nastąpiło dopiero w latach 90. XX wieku. W 1990 roku funkcję selekcjonera objął dotychczasowy opiekun drużyny młodzieżowej Egil Olsen. Cztery lata później jego podopieczni po pięćdziesięcioczteroletniej przerwie ponownie zagrali w finałach mistrzostw świata. W grupie eliminacyjnej do tego turnieju zajęli pierwsze miejsce, wyprzedzając m.in. Holandię, Anglię i Polskę. Jednak na mundialu zwycięstwo w pierwszym meczu z Meksykiem okazało się niewystarczające do awansu do drugiej rundy, gdyż w pozostałych spotkaniach podopieczni Olsena zdobyli tylko jeden punkt (0:1 z Włochami i 0:0 z Irlandią). Mimo porażki, piłkarzami norweskimi zaczęły interesować się zachodnie kluby, głównie z Premiership. Właśnie do Anglii trafiła najsilniejsza reprezentacja Norwegów; bramkarz Erik Thorstvedt grał w Tottenhamie Hotspur, gdzie niedługo potem zmienił go jego następca w drużynie narodowej Frode Grodås, w Manchesterze United przez wiele lat występowali obrońcy Henning Berg, Ronny Johnsen i napastnik Ole Gunnar Solskjær, którzy w 1999 roku zdobyli z nim Puchar Mistrzów, a partner Solskjæra z ataku Tore André Flo z Chelsea F.C. wywalczył rok wcześniej Puchar Zdobywców Pucharów. Karierę na Wyspach zrobili także m.in. obrońcy Gunnar Halle, Stig Inge Bjørnebye i pomocnik Øyvind Leonhardsen. W niemieckiej Bundeslidze dobrze sobie radził Kjetil Rekdal, a w Hiszpanii Dan Eggen, który z Deportivo Alavés awansował w 2001 roku do finału Pucharu UEFA. W lidze norweskiej w tamtym czasie zdecydowanym liderem był Rosenborg BK, występujący w latach 90. niemal rokrocznie w Lidze Mistrzów.

Do Anglii trafiali głównie bramkarze i obrońcy, ponieważ to formacja defensywna była najsilniejszą stroną drużyny prowadzonej przez Olsena. Selekcjoner preferował ustawienie 1-4-5-1, a sposób gry Norwegów nazywał „agresywnym przeszkadzaniem”. Krytycy zarzucali reprezentacji brak polotu i nieefektowny, toporny styl gry.

Olsen złożył dymisję po mundialu 1998, gdzie drużyna po raz pierwszy w historii awansowała do drugiej rundy. W rozgrywkach grupowych wygrała m.in. z obrońcami mistrzowskiego trofeum Brazylijczykami. W 1/8 finału lepsi o jedną bramkę okazali się Włosi.

Następcą Olsena został jego asystent Nils Johan Semb, który z powodzeniem kontynuował i rozwijał myśl szkoleniową poprzednika. Wciąż stawiał na doświadczonych zawodników, do których dołączyli John Arne Riise, John Carew, Eirik Bakke i Steffen Iversen. W 1999 roku reprezentacja na dwanaście meczów zanotowała dziesięć zwycięstw i w plebiscytach zarówno „France Football”, jak i „Piłki Nożnej” została wybrana najlepszą drużyną roku. Jednak pierwszy w historii występ w finałach mistrzostw Europy na Euro 2000 zakończył się rozczarowaniem; podopieczni Semba po zwycięstwie w inauguracyjnym spotkaniu z Hiszpanią zremisowali ze Słowenią i przegrali z Jugosławią i zajęli w grupie trzecie miejsce. Po tym turnieju wraz z odejściem z kadry wielu najbardziej doświadczonych piłkarzy rozpoczął się trwający do dziś kryzys piłki norweskiej.

W eliminacjach do mundialu 2002 Norwegowie dali się wyprzedzić Polsce, Ukrainie i Białorusi. Nowe pokolenie zawodników nie potrafiło zastąpić starszych graczy, a dotychczasowi liderzy – Flo, Solskjær i Carew – stracili miejsca w drużynach klubowych. Kolejne kwalifikacje, do Euro 2004, również podopieczni Semba przegrali, tym razem w barażach z Hiszpanią. Po ostatnim meczu do dymisji podał się selekcjoner Semb.

Jego następcą został Åge Hareide. Pierwszym sprawdzianem jego szkoleniowych umiejętności była walka o awans do mundial 2006, ale Norwegowie ponownie zawiedli (porażka w barażach z Czechami). W eliminacjach Euro 2008 do ostatniej kolejki rywalizowali o występ na austriacko-szwajcarskich boiskach, jednak ostatecznie zajęli trzecie miejsce w grupie, za Grecją i Turcją.

W kwalifikacjach do mundialu 2010 grali z Holandią, Szkocją, Islandią oraz z Macedonią. Eliminacje Norwegowie rozpoczęli także pod wodzą Hareidego, jednak po słabym starcie (2:2 z Islandią, 0:0 ze Szkocją i 0:1 z Holandią) w grudniu 2008 roku selekcjoner złożył dymisję. Zastąpił go twórca największych sukcesów w historii norweskiej kadry 68-letni Egil Olsen. Ostatecznie Norwegowie zajęli drugie miejsce za Holandią i pomimo zajęcia drugiego miejsca nie zakwalifikowali po raz kolejny na mistrzostwa świata i nie wystąpili w barażu, gdyż dorobek punktowy był niewystarczający do gry w barażach.

W kwalifikacjach do kolejnego turnieju, Euro 2012 Norwegowie znaleźli się w grupie H razem z Danią, Portugalią, Islandią i Cyprem. Zdobyli w nich szesnaście punktów w ośmiu spotkaniach po pięciu zwycięstwach, jednym remisie i dwóch porażkach (tyle samo co Portugalia), lecz dzięki lepszemu bilansowi bramkowemu to Portugalczycy awansowali do baraży, a norwescy piłkarze musieli zadowolić się trzecim miejscem.

Eliminacje do Mistrzostw Świata w Brazylii w 2014 roku również nie były dla norweskiej ekipy zbyt udane. Rywalami Skandynawów w grupie E były Szwajcaria, Islandia, Słowenia, Albania i ponownie Cypr. Siedemnaście dni po porażce u siebie ze Szwajcarią 0:2, 27 września 2013 roku Egil Olsen przestał być selekcjonerem kadry Norwegii. Jeszcze tego samego dnia na tym stanowisku zastąpił go Per-Mathias Høgmo, z którym Norwegowie dokończyli eliminacje zajmując ostatecznie czwarte miejsce z dorobkiem dwunastu punktów w dziesięciu spotkaniach po trzech zwycięstwach, trzech remisach i czterech porażkach.

W eliminacjach do Mistrzostw Europy we Francji w 2016 roku ekipa norweska w swojej grupie eliminacyjnej (Włochy, Chorwacja, Bułgaria, Azerbejdżan, Malta) zajęła ostatecznie trzecie miejsce z dorobkiem dziewiętnastu punktów po sześciu zwycięstwach, jednym remisie i trzech porażkach w dziesięciu spotkaniach. Oznaczało to konieczność gry w barażach o awans do turnieju głównego, w których Norwegowie trafili na reprezentację Węgier. Przegrywając oba spotkania (odpowiednio 0:1 w Oslo i 1:2 w Budapeszcie) nie awansowali na Euro.

Pod wodzą Pera-Mathiasa Høgmo norwescy piłkarze rozegrali jeszcze cztery spotkania eliminacyjne do mundialu w Rosji. Pięć dni po ostatnim z nich (wyjazdowej porażce z Czechami 1:2), 16 listopada 2016 roku Per-Mathias Høgmo przestał być selekcjonerem kadry. W lutym 2017 roku na tym stanowisku zastąpił go Szwed Lars Lagerbäck[1]. Z nim u steru Norwegowie nie zdołali jednak awansować do Mistrzostw Świata 2018 rozgrywanych w Rosji. Obecnie grają w eliminacjach do Mistrzostw Europy 2020 w grupie F razem z Hiszpanią, Rumunią, Szwecją, Maltą oraz Wyspami Owczymi[2].

Sztab szkoleniowy

Funkcja Imię i nazwisko
Selekcjoner Norwegia Stale Solbakken
Asystent Norwegia Sigurd Rushfeldt
Trener bramkarzy Norwegia Frode Grodås
Trener przygotowania fizycznego Norwegia Roar Robinson
Dyrektor techniczny Norwegia Nils Johan Semb

Rekordziści

Stan na 27 września 2022

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Najwięcej spotkań

Lp Piłkarz Mecze Gole Lata
1. John Arne Riise 110 16 2000–2013
2. Thorbjørn Svenssen 104 0 1947–1962
3. Henning Berg 100 9 1992–2004
4. Erik Thorstvedt 97 0 1982–1996
5. John Carew 91 24 1998–2011
Brede Hangeland 91 4 2002–2014
7. Øyvind Leonhardsen 86 19 1990–2003
8. Kjetil Rekdal 83 17 1987–2000
Morten Gamst Pedersen 83 17 2004–2014
11. Steffen Iversen 79 21 1998–2011

Najwięcej goli

Lp Piłkarz Gole Mecze Średnia Lata
1. Jørgen Juve 33 45 0.73 1928–1937
2. Einar Gundersen 26 33 0.79 1917–1928
3. Erling Haaland 25 26 0.96 2019-
4. John Carew 24 91 0.26 1998–2011
5. Ole Gunnar Solskjær 23 67 0.34 1995–2007
Tore André Flo 23 76 0.3 1995–2004
7. Gunnar Thoresen 22 64 0.34 1946–1959
8.
Steffen Iversen 21 79 0.27 1998–2011
10. Jan Åge Fjørtoft 20 71 0.28 1986–1996

Selekcjonerzy

Imię i nazwisko Okres
Austria Willibald Hahn 1953–1955
Anglia Ron Lewin 1956–1957
Polska Edmund Majowski 1958
Norwegia Ragnar Larsen 1958
Norwegia Kristian Henriksen 1959
Austria Wilhelm Kment 1960-1962
Norwegia Ragnar Larsen 1962-1966
Austria Wilhelm Kment 1967-1969
Norwegia Øivind Johannessen 1970-1971
Anglia George Curtis 1972-1974
Norwegia Kjell Schou-Andreassen i Nils Arne Eggen 1974-1977
Norwegia Tor Røste Fossen 1978-1987
Szwecja Tord Grip 1987-1988
Norwegia Ingvar Stadheim 1988-1990
Imię i nazwisko Okres
Norwegia Egil Olsen 1990-1998
Norwegia Nils Johan Semb 1998-2003
Norwegia Åge Hareide 2003-2008
Norwegia Egil Olsen 2009-2013
Norwegia Per-Mathias Høgmo 2013-2016
Szwecja Lars Lagerbäck 2017-2020
Norwegia Ståle Solbakken 2020-

Udział w międzynarodowych turniejach

Grupa I

Grupa H

Grupa E

Grupa H

Baraże

12 listopada 2015 Norwegia  0:1
(0:1)
 Węgry
Ullevaal Stadion, Oslo

Sędzia: Anglia Mark Clattenburg
15 listopada 2015 Węgry 
Priskin Gol 14'
Henriksen Gol 83' (sam.)
2:1
(1:0)
 Norwegia
Gol 87' Henriksen
Groupama Arena, Budapeszt

Sędzia: Hiszpania Carlos Velasco Carballo

Grupa C

  • Stan po zakończeniu eliminacji

Grupa F

Baraże o udział w Euro 2020

Półfinały
8 października 2020
20:45 CET
Norwegia 
Normann Gol 88'
1:2 (dogr.)
(0:0, 1:1, 1:2)
 Serbia
Gol 82'102' Milinković-Savić
Ullevaal Stadion, Oslo
Widzów: 200
Sędzia: Włochy Daniele Orsato

Grupa G

Przypisy

  1. Oficjalnie: Lagerbaeck trenerem reprezentacji Norwegii [online] [dostęp 2017-03-06].
  2. UEFA.com, UEFA EURO 2020 - Draws [online], UEFA.com [dostęp 2019-08-06] (ang.).

Linki zewnętrzne

Read other articles:

Untuk penemu mesin jahit, lihat Isaac Singer. Isaac Bashevis Singer (1988) Isaac Bashevis Singer (Yiddish:יצחק באַשעוויס זינגער, 21 November 1902 – 24 Juli 1991) adalah penulis berbahasa Yiddish berkebangsaan Yahudi-Polandia-Amerika. Pada tahun 1978, ia menerima Penghargaan Nobel dalam Sastra. Ia telah menulis banyak buku yang diterbitkan di Amerika Serikat. Bibliografi The Family Moskat (1950) Satan in Goray (1955) The Magician of Lublin (1960) The Slave (1...

 

 

العلاقات البوتسوانية التشيلية بوتسوانا تشيلي   بوتسوانا   تشيلي تعديل مصدري - تعديل   العلاقات البوتسوانية التشيلية هي العلاقات الثنائية التي تجمع بين بوتسوانا وتشيلي.[1][2][3][4][5] مقارنة بين البلدين هذه مقارنة عامة ومرجعية للدولتين: وجه الم...

 

 

Élection deMiss Univers 1958 Élection Date 26 juillet 1958 Édition 7e Lieu Long Beach Municipal Auditorium de Long Beach, États-Unis Candidates Nombre 36 Débuts Colombie, Pologne, Suriname Disparitions Autriche, Ceylan, Islande, Maroc, Martinique, Philippines, Porto Rico Retours Australie, Guyane britannique, Chili, Danemark, États-Unis, Pays-Bas, Indes occidentales, Norvège, Singapour Gagnante Nom Luz Marina Zuluaga Âge 19 ans Pays Colombie Diffusion Chaîne KTTV Présentation ...

Roti johnPenyajian roti john.SajianRoti lapisTempat asalSemenanjung Malaysia, dan SingapuraDaerahMalaysia, Singapura, Brunei, IndonesiaDibuat olehMelayuSuhu penyajianHangat, suhu kamarBahan utamaDaging cincang, bawang, telur, saus tomat, saus sambal, dan roti (biasanya roti panjang seperti baguette)Sunting kotak info • L • BBantuan penggunaan templat ini  Media: Roti john Roti john adalah roti lapis dengan isian telur dadar yang merupakan masakan Melayu di Singapura sel...

 

 

PS BPD JatengNama lengkapPersatuan Sepak Bola Bank Pembangunan Daerah Jawa TengahJulukanKepodang / The Blue ForceStadionStadion JatidiriSemarang, Jawa Tengah, Indonesia(Kapasitas: 21.000)PemilikBPD JatengKetua UmumMuhammad IsmailPelatihSungkowo SudiartoLigaDivisi Utama Indonesia1994–95Peringkat 14 PS BPD Jateng singkatan dari (Persatuan Sepak bola Bank Pembangunan Daerah Jawa Tengah) merupakan klub yang didirikan untuk menjadi wakil Jawa tengah di kompetisi Galatama. PS BPD Jateng masih ber...

 

 

Templat:Three other uses Artikel ini membutuhkan rujukan tambahan agar kualitasnya dapat dipastikan. Mohon bantu kami mengembangkan artikel ini dengan cara menambahkan rujukan ke sumber tepercaya. Pernyataan tak bersumber bisa saja dipertentangkan dan dihapus.Cari sumber: Masbate – berita · surat kabar · buku · cendekiawan · JSTOR (January 2013) MasbateProvinsiPantai di Esperanza, Masbate BenderaLambangLocation within the PhilippinesNegaraFilipinaRegio...

Comune in Veneto, Italy This article is about the city in Italy. For the province, see Province of Vicenza. For other uses, see Vincentia (disambiguation). Comune in Veneto, ItalyVicenza Vicensa (Venetian)ComuneCittà di VicenzaClockwise from top: Villa La Rotonda; the classical temple in the Parco Querini; Piazza dei Signori; the Renaissance Basilica Palladiana; and a panorama of the city from the Monte Berico FlagCoat of armsLocation of Vicenza VicenzaLocation of Vicenza in ItalyShow m...

 

 

Voce principale: Law & Order - Unità vittime speciali. Il cast principale durante la quattordicesima stagione:Dann Florek (Cap. Donald Cragen), Danny Pino (Det. Nick Amaro), Mariska Hargitay (Det. Olivia Benson), Kelli Giddish (Det. Amanda Rollins), Richard Belzer (Serg. John Munch) e Ice-T (Det. Odafin Tutuola). La quattordicesima stagione della serie televisiva Law & Order - Unità vittime speciali, composta da 24 episodi, è stata trasmessa in prima visione negli Stati Uniti da N...

 

 

Not to be confused with Indiana Bell's headquarters building in Indianapolis. United States historic placeIndiana Bell BuildingU.S. National Register of Historic Places Indiana Bell Building, July 2011Show map of IndianaShow map of the United StatesLocation129-133 NW 5th St., Evansville, IndianaCoordinates37°58′25″N 87°34′16″W / 37.97361°N 87.57111°W / 37.97361; -87.57111Arealess than one acreBuilt1929 (1929)ArchitectVonnegut, Bohn, & MuellerArchit...

Chronologies Données clés 1756 1757 1758  1759  1760 1761 1762Décennies :1720 1730 1740  1750  1760 1770 1780Siècles :XVIe XVIIe  XVIIIe  XIXe XXeMillénaires :-Ier Ier  IIe  IIIe Chronologies thématiques Art Architecture, Arts plastiques (Dessin, Gravure, Peinture et Sculpture), (), Littérature (), Musique (Classique) et Théâtre   Ingénierie (), Architecture et ()   Politique Droit et ()   Religion (,)   Sci...

 

 

Частина серії проФілософіяLeft to right: Plato, Kant, Nietzsche, Buddha, Confucius, AverroesПлатонКантНіцшеБуддаКонфуційАверроес Філософи Епістемологи Естетики Етики Логіки Метафізики Соціально-політичні філософи Традиції Аналітична Арістотелівська Африканська Близькосхідна іранська Буддій�...

 

 

American businessman (1850–1934) Charles Ranlett FlintFlint in 1907Born(1850-01-24)January 24, 1850Thomaston, Maine, U.S.DiedFebruary 26, 1934(1934-02-26) (aged 84)Washington, D.C., U.S.Other namesComputer KingAlma materPolytechnic Institute ofBrooklyn (BS)OccupationFinancial capitalist - founder of Computing-Tabulating-Recording CompanySpouses Emma Kate Simmons ​ ​(m. 1883; died 1926)​ Charlotte Reeves ​ ​(m...

乔冠华 中华人民共和国外交部部长 中国人民对外友好协会顾问 任期1974年11月—1976年12月总理周恩来 → 华国锋前任姬鹏飞继任黄华 个人资料性别男出生(1913-03-28)1913年3月28日 中華民國江蘇省盐城县逝世1983年9月22日(1983歲—09—22)(70歲) 中华人民共和国北京市籍贯江蘇鹽城国籍 中华人民共和国政党 中国共产党配偶明仁(1940年病逝) 龚澎(1970年病逝) 章含�...

 

 

First set of teeth in diphyodonts Baby teeth redirects here. For other uses, see Baby teeth (disambiguation). Milk teeth redirects here. For the musical ensemble, see Milk Teeth (band). This article is primarily about deciduous teeth, but some or much of the information is also applicable to other diphyodonts including most mammals. Deciduous teethCross-section of upper and lower jaws with permanent teeth located above and below the deciduous teeth prior to their exfoliation. The deciduous ma...

 

 

◄◄   ◄   16 november   ►   ►► Veckodag 2024: Lördag Okt · November · Dec Årets 320:e dag(321:a under skottår)45 dagar till årets slut Må Ti On To Fr Lö Sö 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 2024 Alla datum Månader Januari • Februari • Mars April • Maj • Juni • Juli Augusti • September • Oktober November • December På Wikimedia Commonsfinns...

Ford subcompact car (1971–1980) Motor vehicle Ford PintoFord PintoOverviewManufacturerFordAlso calledMercury BobcatProductionSeptember 1970 – July 1980Model years1971–1980 (Pinto)1974–1980 (Bobcat)AssemblyUnited States: Edison, New Jersey (Edison Assembly)Milpitas, California (San Jose Assembly)Canada: Southwold, Ontario (St. Thomas Assembly)DesignerRobert Eidschun (1968)[1]Body and chassisClassSubcompact carBody style2-door sedan2-door sedan delivery2-door stat...

 

 

The alfiz (Spanish: [alˈfiθ], from Andalusi Arabic الحِيْز alḥíz, from Standard Arabic الحَيِّز alḥáyyiz, meaning 'the container';[1]) is an architectural adornment, consisting of a moulding, usually a rectangular panel, which encloses the outward side of an arch. It is an architectonic ornament of Etruscan origin, used in Visigothic, Asturian, Moorish, Mozarabic, Mudéjar and Isabelline Gothic architecture. Types of Alfiz. It is frequent in the Islamic ...

 

 

طالب طواطحة معلومات شخصية الميلاد 21 يونيو 1992 (العمر 32 سنة)جسر الزرقاء الطول 1.76 م (5 قدم 9 1⁄2 بوصة) مركز اللعب مدافع الجنسية إسرائيل السودان[1][2][3][4]  العرق عربي [5]،  وبدو[6]،  ومسلمون عرب[5]  الديانة الإسلام[5]،  ومسلمون ع...

Catholic ecclesiastical jurisdiction Military Ordinariate of AustriaOrdinariatus Militaris AustriaeMilitärordinariat der Republik ÖsterreichSt. George's Cathedral, Burg Wiener NeustadtLocationCountryAustriaEcclesiastical provinceImmediately exempt to the Holy SeeStatisticsPopulation- Catholics100 000Parishes21InformationDenominationCatholic ChurchSui iuris churchLatin ChurchRiteRoman RiteEstablishedMilitary bishopric in 1773Military vicariate in 1959Military ordinariate in 1986Cathedra...

 

 

此條目過於依赖第一手来源。 (2023年11月20日)请補充第二手及第三手來源,以改善这篇条目。 國立馬公高級中學地址880 澎湖縣馬公市中華路369號邮政编码880其它名称National Magong High School类型國立綜合型高級中等學校隶属中華民國教育部创办日期1943年学区澎湖縣馬公市教育部學校代碼160302校長石仲哲校园面积市區学校网址http://www.mksh.phc.edu.tw/ 國立馬公高級中學,簡稱馬公高�...