Pośrednia Barania Ławka (słow. Sedlo baraních strážnic[1], niem. Weiszjoch, węg. Waisz-horhos[2]) – przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w ich grani głównej. Znajduje się w długiej północno-zachodniej grani Baranich Rogów i oddziela od siebie Barani Kopiniak na północnym zachodzie i Wyżni Barani Zwornik na południowym wschodzie. Jest to wybitne siodło, tworzące razem z położonym blisko niego Baranim Kopiniakiem i Niżnią Baranią Ławką szerokie obniżenie grani pomiędzy Wyżnim a Niżnim Baranim Zwornikiem, traktowane przez Słowaków jako jedna dwusiodłowa przełęcz[3].
Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Północne stoki opadają z niej do Baraniego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej, południowe natomiast zbiegają do Baranich Pól w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich[4]. Najdogodniejsza droga dla taterników na Pośrednią Baranią Ławkę wiedzie od południa przez Baranie Pola, łatwe są też drogi od północnego wschodu z Przełęczy Stolarczyka oraz od południa przez Barani Ogród[2].
Pierwsze wejścia:
Przypisy
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Główna grań od zachodu na wschód. [dostęp 2013-07-28].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 22–24.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 405. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.
