PROFILPELAJAR.COM

Placówka SC „Tupadły”
	Historia
Państwo	Polska
	Tradycje
Kontynuacja	Placówka SG I linii „Tupadły”
	Organizacja
Dyslokacja	Tupadły
Formacja	Straż Celna
Podległość	Komisariat SC „Krokowo”

Placówka Straży Celnej „Tupadły”^[a] – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy państwowej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną^[3]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych^[4]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku^[5]. Placówka Straży Celnej „Tupadła” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Krokowo” z Inspektoratu SC „Wejherowo”^[2].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej^[6]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna^[7]. Rozkazem nr 2 z 19 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Pomorskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Puck”^[8]. Rozkazem nr 12 z 10 stycznia 1930 roku w sprawie reorganizacji Pomorskiego Inspektoratu Okręgowego komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski ustalił nową organizację komisariatu. Placówka SG I linii „Tupadły” znalazła się w jego strukturze^[9].

Osobny artykuł: Placówka Straży Granicznej I linii „Różewie”.

Służba graniczna

Sąsiednie placówki

placówka Straży Celnej „Ostrów” ⇔ placówka Straży Celnej „Karwieńskie Błota” – 1926^[10]

Funkcjonariusze placówki

Kierownicy placówki

stopień	imię i nazwisko, numer	okres pełnienia służby	kolejne stanowisko
strażnik	Bolesław Klinger (643)^[b]	był w 1926^[1]

Obsada personalna placówki w 1926^[1]:

strażnik Bolesław Klinger (643)
strażnik Józef Kęsy (654)
strażnik Józef Busz (2364)

Uwagi

↑ Autorzy Kalendarza z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927 i Piotr Kozłowski w: Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku używają nazwy „Tupadła”^[1]^[2]. Prawdopodobnie chodzi o miejscowość Tupadły.
↑ Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej^[1]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Szematyzm Straży Celnej 1927 ↓, s. 220.
↑ ^a ^b Kozłowski 2012 ↓, s. 29.
↑ Dominiczak 1975 ↓, s. 130.
↑ Piekarz 2017 ↓, s. 28.
↑ Dominiczak 1997 ↓, s. 250.
↑ Kula 1994 ↓, s. 40.
↑ Goryński 2012 ↓, s. 226.
↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 19.
↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 74.
↑ WIG – mapa operacyjna Polski 1:300 000 ↓.

Bibliografia

Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.).
Grzegorz Goryński: Powstanie, organizacja i funkcjonowanie straży granicznej w latach 1928–1939. 2012. [dostęp 2016-12-31].
Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927 .
Piotr Kozłowski. Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku. „Problemy Ochrony Granic”. 50, 2012. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej w Kętrzynie. ISSN 1505-1757.
Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.
Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088.
Mapa operacyjna, 1:300 000, arkusz 44. → Wojskowy Instytut Geograficzny. Warszawa 1933.