W 1292 roku ulokowano wieś na prawie średzkim. Wówczas książę Polski Przemysł II sprzedał wieś sołtysowi Zachariaszowi i jego bratu Wilhelmowi. Prawdopodobnie wtedy istniał tu kościół św. Mikołaja, o którym powstały legendy. Kronikarz Jan Długosz opisał pobyt Władysława Jagiełły 7 lipca 1416 roku: Król oglądał jak rosną garnki wszelkiego rodzaju, same przez się, sztuką wyłącznie przyrody[10]. Opis z kroniki odnosi się do istniejącego i potwierdzonego w XX wieku badaniami terenowymi cmentarzyska popielnicowegokultury łużyckiej Od XVI wieku wieś wchodziła w skład starostwa śremskiego i należała m.in. Opalińskich z Sierakowa. Następnie dzierżawili ją Czarneccy i Kinderowie. W 1921 majątek wydzierżawiło Towarzystwo Akcyjne „Spójnia”, powstała w 1917 spółka ogrodników, producentów nasion, wpisała do Rejestru Odmian Roślin Warzywnych ponad 100 własnych odmian roślin, w tym ogórka śremskiego[11].
W Nochowie znajduje się Szkoła Podstawowa im. hr. Władysława Zamoyskiego. W roku szkolnym 2006/2007 do placówki uczęszczało 280 uczniów[12]. Do świątków przydrożnych należy także barokowo-klasycystyczna kapliczka Matki Boskiej Różańcowej, figura Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej z 1903, kapliczka Najświętszego Serca Jezusa z 1960, figura Krzyża Świętego, figura Najświętszego Serca Jezusa z 1935 oraz grota Matki Boskiej z Lourdes z 1929 przy ul. Wiejskiej[13].
Zespół dworski składający się z dworu z 1917; obecnie znajduje się w nim placówka naukowo-badawcza, która wyhodowała odmiany warzyw znane w całym kraju oraz parku z końca XIX wieku o powierzchni 2,5 ha[15].
Zabytkami w gminnej ewidencji zabytków są również[16]:
Zespół folwarczny – kolonia mieszkalna,
Budynek szkoły z końca XIX wieku,
Zabytkowy dom i zagroda przy ul. Wiejskiej,
Figura Najświętszego Serca Jezusa z 1948 przy ul. Śremskiej i krzyż przydrożny z 1975 przy ul. Szkolnej[17].
Demografia
Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[18]:
Rok
Liczba mieszkańców
1998
868
2002
988
2009
1289
2011
1403
2021
1921
Od roku 1998 do 2021 liczba osób żyjących w miejscowości zwiększyła się o 121,3%.
↑Mariusz. Red.M.R.KondzielaMariusz. Red.M.R., GŚ Gazeta Śremska. Wydawnictwo miejskie, ZM, 1995–, OCLC839173309 [dostęp 2019-07-19]. Brak numerów stron w książce
↑ abRozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
↑Ciekawsze miejscowości. W: Zbigniew Szmidt: Powiat Śremski. Śrem: Unia Gospodarcza Regionu Śremskiego – Śremski Ośrodek Wspierania Małej Przedsiębiorczości, 2010, s. 86.
↑Zbigniew Szmidt: Powiat Śremski, przewodnik turystyczny. Śrem: Unia Gospodarcza Regionu Śremskiego – ŚOWMP, 2010, s. 25–29.
↑Urząd Miejski w Śremie: Strategia rozwoju gminy Śrem. Śrem: 2007. Brak numerów stron w książce
↑Zachowanie lokalnego dziedzictwa. Świątki przydrożne i kościoły w gminie Śrem. Śrem: Unia Gospodarcza Miast Regionu Śremskiego – ŚOWMP, 2010. Brak numerów stron w książce