Góra w 1279 pierwszy raz została wspomniana w dokumentach. W 1296 należała do komesa Mikołaja, wojewody kaliskiego. Następnie od 1307 stała się własnością biskupią, a później szlachecką. Wieś należała do majątku Gajewskich, Szołdrskich i Gliszczyńskich, a w 1842 stała się własnością hrabiego Ludwika Augusta Platera – leśnika, geografa i działacza niepodległościowego na emigracji, do którego należało również Psarskie. Rodzina Platerów posiadała Górę do II wojny światowej[6][7].
Zespół dworski – składający się z dworu z XVIII wieku z wysokim mansardowym dachem oraz parku krajobrazowego o powierzchni 8,69 ha z XVIII wieku, z okazałymi dębami szypułkowymi o obwodzie 554 cm i 635 cm oraz lipą o obwodzie 380 cm, zabytek chroniony prawem.
Krzyż przydrożny – przy drodze, drewniany, nakryty wygiętym daszkiem, z chorągiewką z datą 1752, uchodzący za najstarszy w Wielkopolsce[10].
Kapliczka przydrożna z figurą Najświętszego Serca Jezusa sprzed II wojny światowej[10].
Szkoła – z początku XX wieku, znajdująca się w gminnej ewidencji zabytków, obecnie użytkowana jako dom mieszkalny.
Świątkiem przydrożnym we wsi jest także kapliczka św. Barbary z końca XVIII wieku[11].
W Górze znajduje się również wieża RTV – centrum nadawcze radiowo-telewizyjne z masztem wysokości 290 m. Maszt ważący 220 ton został wykonany przez Mostostal Zabrze. Otwarcie nastąpiło 21 lipca 1964, w 2008 dokonano wymiany tubusu[6].
↑ abZbigniew Szmidt: Powiat Śremski, przewodnik turystyczny. Śrem: Unia Gospodarcza Regionu Śremskiego - ŚOWMP, 2010, s. 25-29.
↑ abŚrem. W: Zbigniew Szmidt: Atrakcje turystyczne ziemi śremskiej. Śrem: Śremski Ośrodek Wspierania Małej Przedsiębiorczości, 2001, s. 17-18. ISBN 83-910942-7-8.
↑Zachowanie lokalnego dziedzictwa. Świątki przydrożne i kościoły w gminie Śrem. Śrem: Unia Gospodarcza Miast Regionu Śremskiego - ŚOWMP, 2010. Brak numerów stron w książce
