Niżnia Wielicka Ławka (słow. Nižná Velická lávka, węg. Alsó-Felkai-rés, niem. Untere Felker Bank[1], 2245 m n.p.m.[2]) – niewielka przełęcz w głównej grani Tatr, położona pomiędzy Małym Wielickim Szczytem (Malý Velický štít, 2301 m) a Zmarzłą Kopą (Zamrznutá kopa, 2255 m)[3][2]. Z przełączki opadają depresje: na południowy zachód, do Wielickiego Kotła oraz na północ, w stronę Kotła pod Polskim Grzebieniem[2].
Na przełęcz nie prowadzi żaden szlak turystyczny. Taternicy przechodzą przez nią przy pokonywaniu tzw. drogi Martina z Polskiego Grzebienia na Gerlach[3].
Historia
Pierwsze znane wejścia:
- August Otto i Pavel Čižák, 12 sierpnia 1897 – letnie,
- Walter Delmár i László Teschler, 1 lutego 1916 – zimowe[3].
Przypisy
