PROFILPELAJAR.COM

Nico Hülkenberg
	; Nico Hülkenberg podczas przedsezonowych testów Formuły 1 na torze Barcelona-Catalunya (2019)
Imię i nazwisko	Nicolas Hülkenberg
Państwo	Niemcy
Data i miejsce urodzenia	19 sierpnia 1987 ; Emmerich am Rhein
	Sezon 2024
Seria	Formuła 1
Zespół	MoneyGram Haas F1 Team
Samochód	Haas VF-24
Nr startowy	27
Partnerzy	Kevin Magnussen
	Sukcesy
	2005: Formuła BMW ADAC ; 2005: Formuła BMW World Final; 2006/2007: A1 Grand Prix ; 2007: Formuła 3 Euro Series 2007 ; 2007: Formuła 3 Masters at Zolder ; 2008: Formuła 3 Euro Series 2008 ; 2008: Masters of Formula 3 ; 2009: GP2 ; 2015: 24h Le Mans
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Ten artykuł od 2016-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Nicolas „Nico” Hülkenberg (ur. 19 sierpnia 1987 w Emmerich am Rhein) – niemiecki kierowca wyścigowy który startuje w barwach zespołu Haas w Formule 1. Zwycięzca 24-godzinnego wyścigu Le Mans 2015.

Jego menadżerem był Willi Weber, który prowadził karierę Michaela Schumachera^[1].

Od sezonu 2026 kierowca zespołu Audi.

Życiorys

Początki kariery

Hülkenberg rozpoczął karierę od kartingu w 1997 roku. Osiągnął mistrzostwo Niemiec, zarówno w kategorii juniorów, jak i seniorów, w roku 2002. Zadebiutował w Formule BMW, w zespole Josef Kaufmann Racing. W pierwszym sezonie startów, zdobywając 287 punktów (9 zwycięstw na 20 wyścigów), zdobył w niej tytuł mistrzowski.

Formuła 3 i A1 Grand Prix

Awansował do Niemieckiej Formuły 3, gdzie ponownie jeździł w ekipie Kaufmanna. W tej serii wygrał oraz zdobył kilka miejsc na podium. Ostatecznie zajął w niej 5. miejsce. Władze niemieckiego teamu, startującego w A1 Grand Prix, postanowiły zakontraktować go w roli głównego kierowcy (w jednej rundzie zastąpił go Christian Vietoris). Wygrał 9 wyścigów.

Podpisał kontrakt z ekipą ASM, startującą w Formule 3 Euro Series. Zdobył 78 punktów (cztery razy zwyciężał, w tym w wyścigu Masters at Zolder). W klasyfikacji generalnej osiągnął trzecią pozycję.

W drugim roku startów w Formule 3 był głównym kierowcą zespołu (przemianowanego na ART Grand Prix). Uzyskał 85 punktów, z dorobkiem siedmiu zwycięstw. Po dominującym sezonie był głównym faworytem do zwycięstwa w Grand Prix Makau. Konieczność przebywania na przygotowawczych testach GP2 zmusiły go jednak do zrezygnowania z wyjazdu do Azji.

GP2

W sezonie 2009 awansował do GP2. W przerwie zimowej dla nabrania doświadczenia z nowym bolidem dostał szansę startów w zimowym odpowiedniku tego serialu – azjatyckiej serii GP2. W pierwszym wyścigu zdobył pole position, natomiast w trzecim pierwsze zwycięstwo. Mimo realnych szans na mistrzostwo (pomimo nieuczestnictwa w trzech wyścigach) szefostwo francuskiego zespołu postanowiło zastąpić go przyszłym partnerem Niemca, Pastorem Maldonado, ze względu na kontrakt obowiązujący również starty Wenezuelczyka w azjatyckiej serii.

W głównej edycji zdobył 100 punktów i wywalczył tytuł mistrzowski, jako trzeci, po Brytyjczyku Lewisie Hamiltonie i Niemcu Nico Rosbergu, kierowca zdobył tytuł mistrzowski w debiutanckim sezonie. Jako drugi w historii kierowca tej serii, po Brazylijczyku Nelsonie Piquecie Jr, zdominował weekend, którym okazał się być wyścig w Niemczech, na torze Nürburgring, w deszczowej pogodzie.

Formuła 1

2009–2010: Williams

W latach 2008–2009, poza startami w juniorskich seriach, pełnił również rolę kierowcy testowego ekipy Williams. W 2009 roku pierwszy testował bolid Williams FW31. Dzięki mistrzostwie w serii GP2 dostał angaż w brytyjskim zespole AT&T Williams. Jego partnerem zespołowym został Rubens Barrichello. Podczas inauguracyjnego wyścigu o Grand Prix Bahrajnu Hülkenberg zajął trzynaste miejsce w kwalifikacjach. Przez błąd na początku wyścigu i spadek na koniec stawki, wyścig ukończył na czternastym miejscu. W następnym wyścigu w Australii zakwalifikował się na piętnastym miejscu. Podczas kwalifikacji do Grand Prix Malezji uzyskał piąty czas. Wyścig udało mu się ukończyć na dziesiątym miejscu zdobywając tym samym pierwszy punkt w karierze. Do wyścigu w Chińskiej Republice Ludowej startował szesnasty, a wyścig ukończył na miejscu piętnastym. W Grand Prix Hiszpanii w kwalifikacjach osiągnął trzynaste miejsce, wyścig zakończył na szesnastej pozycji. Do wyścigu o Grand Prix Monako wystartował jedenasty lecz podczas jazdy w tunelu na pierwszym okrążeniu rozbił bolid. Podczas kwalifikacji do Grand Prix Turcji osiągnął siedemnasty czas, wyścig zakończył także na tej pozycji. W Grand Prix Kanady zakwalifikował się na dwunastym miejscu. Wyścig zakończył na trzynastej pozycji. Do Grand Prix Europy, Hülkenberg startował z ósmego miejsca. Ustanowił ten sam czas co jego partner zespołowy Rubens Barrichello, ale dlatego, że jako pierwszy Hülkenberg przekroczył linię mety, to on wystartował ósmy, a nie dziewiąty. Przez pożar bolidu nie ukończył wyścigu. Startując trzynasty do wyścigu na Silverstone w Wielkiej Brytanii zdobył kolejny punkt w swej karierze dojeżdżając na dziesiątym miejscu. W wyścigu w Niemczech przez kłopoty z bolidem, wyścig Hülkenberg skończył na trzynastym miejscu. Grand Prix Węgier ukończył na szóstej pozycji. W Belgii był czternasty, a we Włoszech i Singapurze po raz kolejny zdobył po punkty. Na Monzy były to cztery punkty za siódme miejsce, a w Singapurze jedno. Podczas startu do Grand Prix Japonii na pierwszym okrążeniu w bolid Niemca uderzył Witalij Pietrow, uszkadzając mu zawieszenie i tym samym kończąc jego wyścig. W wyścigu w Korei Południowej zajął 10. miejsce. W kwalifikacjach do Grand Prix Brazylii na torze Interlagos zdobył pole position z przewagą ponad sekundy nad drugim Sebastianem Vettelem. Wyścig ten zakończył na ósmym miejscu za Nico Rosbergiem i przed Robertem Kubicą. Do Grand Prix Abu Zabi zakwalifikował się na piętnastym miejscu a wyścig zakończył na miejscu szesnastym. Sezon zakończył na 14. miejscu z 22. punktami.

2011–2012: Force India

Na sezon 2011 Williams nie przedłużył kontraktu z Niemcem. Ponadto ogłoszono tę decyzję tak późno, że Hülkenberg nie zdołał znaleźć pracodawcy. Sezon ten spędził więc jako kierowca testowy w ekipie Force India. Z tym samym zespołem podpisał kontrakt kierowcy wyścigowego w sezonie 2012. Jego najwyższymi lokatami były czwarte miejsce podczas Grand Prix Belgii oraz piąte miejsca Walencji i w Brazylii. Z dorobkiem 63 punktów ukończył sezon na jedenastym miejscu w klasyfikacji generalnej.

2013: Sauber

W 2013 roku Niemiec przeniósł się do Szwajcarskiej ekipy Sauber. Po raz kolejny jednak czekał go zawód. Sauber przestał być, w odróżnieniu od poprzedniego sezonu, liczącą się w stawce ekipą. Ponadto z powodu kłopotów finansowych Niemiec nie otrzymywał w ogóle pensji. Z tego też powodu zespół dał Hülkenberg wolną rękę w szukaniu nowego pracodawcy. Sytuacja nieco polepszyła się pod koniec sezonu, kiedy to Niemiec nawet otarł się o podium podczas Grand Prix Korei Południowej, a w innych wyścigach zajmował piąte-szóste pozycje. Ponadto polepszyła się sytuacja finansowa zespołu. Jednak ostatecznie Hülkenberg zdecydował się na zmianę ekipy, ogłaszając powrót do Force India.

Od 2014: Force India

2014

Sezon 2014 Niemiec rozpoczął szóstą pozycją w Australii. W kolejnych dwóch wyścigach dwukrotnie był piąty, co sprawiło, że wyjeżdżając z Bahrajnu Hülkenberg był trzecim kierowcą klasyfikacji generalnej. Niemiec zdobywał punkty nieprzerwanie aż do Grand Prix Niemiec. W wyścigu o Grand Prix Węgier po raz pierwszy nie osiągnął linii mety. Po przerwie letniej wyniki Niemca pogorszyły się wraz z pogorszeniem się kondycji finansowej jego zespołu. Jednak również częściej teraz przegrywał ze swoim partnerem zespołowym Sergio Pérezem. Ostatecznie jednak pokonał Meksykanina i z dorobkiem 96 punktów został sklasyfikowany na 9 miejscu w końcowej klasyfikacji kierowców.

Wyniki

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Azjatycka Seria GP2

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach											Punkty	Pozycja
2008/2009	ART Grand Prix	CHN	CHN	ARE	BHR	BHR	QAT	QAT	MAL	MAL	BHR	BHR	27	6
2008/2009	ART Grand Prix	-	-	-	4	4	1	3	-	-	-	-	27	6

Seria GP2

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																				Punkty	Pozycja
2009	ART Grand Prix	ESP	ESP	MON	MON	TUR	TUR	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	VAL	VAL	BEL	BEL	ITA	ITA	POR	POR	100	1
2009	ART Grand Prix	9	14	5	3	5	4	3	5	1	1	1	7	2	1	2	NU	6	3	1	16	100	1

24h Le Mans

Rok	Zespół	Partnerzy	Samochód	Klasa	Okrążenia	Poz.	Klasa Poz.
2015	Porsche Team	Nick Tandy Earl Bamber	Porsche 919 Hybrid	LMP1	395	1	1

FIA World Endurance Championship

Rok	Zespół	Klasa	Samochód	Silnik	1	2	3	4	5	6	7	8	Pozycja	Punkty
2015	Porsche Team	LMP1	Porsche 919 Hybrid	Porsche 2.0 L Turbo V4 (Hybrid)	SIL	SPA 6	LMS 1	NÜR	COA	FUJ	SHA	BHR	9	58

Formuła 1

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																						Punkty	Pozycja
2010	AT&T Williams	Williams FW32	Cosworth CA2010	BHR	AUS	MAL	CHN	ESP	MON	TUR	KAN	EUR	GBR	DEU	HUN	BEL	ITA	SIN	JPN	KOR	BRA	ABU				22	14
2010	AT&T Williams	Williams FW32	Cosworth CA2010	14	NU	10	15	16	NU	17	13	NU	10	13	6	14	7	10	NU	10	8	16				22	14
2012	Sahara Force India F1 Team	Force India VJM05	Mercedes FO108Z 2,4l V8	AUS	MAL	CHN	BHR	ESP	MON	KAN	EUR	GBR	DEU	HUN	BEL	ITA	SIN	JPN	KOR	IND	ABU	USA	BRA			63	11
2012	Sahara Force India F1 Team	Force India VJM05	Mercedes FO108Z 2,4l V8	NU	9	15	12	10	8	12	5	12	9	11	4	21†	14	7	6	8	NU	8	5			63	11
2013	Sauber F1 Team	Sauber C32	Ferrari 056 2,4l V8	AUS	MAL	CHN	BHR	ESP	MON	KAN	GBR	DEU	HUN	BEL	ITA	SIN	KOR	JPN	IND	ABU	USA	BRA				51	10
2013	Sauber F1 Team	Sauber C32	Ferrari 056 2,4l V8	NW	8	10	12	15	11	NU	10	10	11	13	5	9	4	6	19†	14	6	8				51	10
2014	Sahara Force India F1 Team	Force India VJM07	Mercedes PU106A 1.6T V6	AUS	MAL	BHR	CHN	ESP	MON	KAN	AUT	GBR	DEU	HUN	BEL	ITA	SIN	JPN	RUS	USA	BRA	ABU				96	9
2014	Sahara Force India F1 Team	Force India VJM07	Mercedes PU106A 1.6T V6	6	5	5	6	10	5	5	9	8	7	NU	10	12	9	8	12	NU	8	6				96	9
2015	Sahara Force India F1 Team	Force India VJM08	Mercedes PU106A 1.6T V6	AUS	MAL	CHN	BHR	ESP	MON	KAN	AUT	GBR	HUN	BEL	ITA	SIN	JPN	RUS	USA	MEX	BRA	ABU				58	10
2015	Sahara Force India F1 Team	Force India VJM08	Mercedes PU106A 1.6T V6	7	14	NU	13	15	11	8	6	7	NU	NW	7	NU	6	NU	NU	7	6	7				58	10
2016	Sahara Force India F1 Team	Force India VJM09	Mercedes PU106A 1.6T V6																							72	9
2016	Sahara Force India F1 Team	Force India VJM09	Mercedes PU106A 1.6T V6	7	15	15	NU	NU	6	8	9	19†	7	10	7	4	10	NU	8	8	NU	7	7	7		72	9
2017	Renault Sport Formula One Team	Renault R.S.17	Renault R.E.17 1.6T V6																							43	10
2017	Renault Sport Formula One Team	Renault R.S.17	Renault R.E.17 1.6T V6	11	12	9	8	6	NU	8	NU	13	6	17†	6	13	NU	16	NU	NU	NU	10	6			43	10
2018	Renault Sport Formula One Team	Renault R.S.18	Renault R.E.18 1.6T V6																							69	7
2018	Renault Sport Formula One Team	Renault R.S.18	Renault R.E.18 1.6T V6	7	6	6	NU	NU	8	7	9	NU	6	5	12	NU	13	10	12	NU	6	6	NU	NU		69	7
2019	Renault F1 Team	Renault R.S.19	Renault R.E.19 1,6 V6T																							37	14
2019	Renault F1 Team	Renault R.S.19	Renault R.E.19 1,6 V6T	7	17†	NU	14	13	13	7	8	13	10	NU	12	8	5	9	10	DK	10	9	15	12		37	14
2020	BWT Racing Point F1 Team	Racing Point RP20	BWT Mercedes 1,6T																							10	15
2020	BWT Racing Point F1 Team	Racing Point RP20	BWT Mercedes 1,6T	–	–	–	NW	7	–	–	–	–	–	8	–	–	–	–	–	–						10	15
2022	Aston Martin Aramco Cognizant Formula One Team	Aston Martin AMR22	Mercedes AMG F1 M13																							0	22
2022	Aston Martin Aramco Cognizant Formula One Team	Aston Martin AMR22	Mercedes AMG F1 M13	17	12	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0	22
2023^[2]	MoneyGram Haas F1 Team	Haas VF-23	Ferrari 066/10																							9	16
2023^[2]	MoneyGram Haas F1 Team	Haas VF-23	Ferrari 066/10	15	12	7	17	15	17	15	15	NU⁶	13	14	18	12	17	13	14	16	11	13	12	19†	15	9	16
2024^[3]	MoneyGram Haas F1 Team	Haas VF-24	Ferrari 066/12																							31*	10*
2024^[3]	MoneyGram Haas F1 Team	Haas VF-24	Ferrari 066/12	16	10	9	11	10	11⁷	11	NU	11	11	6	6	13	18	11	17	11	9	8⁸	9	DK^NU		31*	10*

Przypisy

↑ Michał Roszczyn: Weber planuje przyszłość Hulkenberga w Ferrari. f1wm.pl, 2010-01-28. [dostęp 2010-02-13]. (pol.).
↑ Wyniki wyścigów 2023 [online], Formula 1® - The Official F1® Website [dostęp 2023-06-27] (ang.).
↑ 2024 Driver Standings: Nico Hulkenberg [online], Formula 1® - The Official F1® Website [dostęp 2024-06-06] (ang.).