Pracował jako katecheta w koszalińskich szkołach średnich. W prowincji zakonnej pełnił funkcje ekonoma, definitora i wikariusza[1]. W latach 1971–1978 był gwardianem klasztoru Niepokalanów[2]. W Kurii Generalnej Franciszkanów w Rzymie pełnił funkcje definitora generalnego, wikariusza generalnego (1978–1989), a także obowiązki generała zakonu[1][2]. W trakcie pracy w Rzymie był jednocześnie członkiem Papieskiej Komisji ds. Rosji odpowiedzialnym za opiekę nad franciszkanami w krajach Europy Wschodniej, gdzie władze komunistyczne zlikwidowały struktury zakonne. W 1989 został wybrany na przełożonego prowincji zakonnej w Warszawie, a także przewodniczącym Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce[1][3].
W Wyższym Seminarium Duchownym Ojców Franciszkanów w Krakowie prowadził wykłady z teologii ekumenicznej i pryncypiów teologii moralnej, a na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim wykłady zlecone z prawosławnej teologii moralnej[1].
W strukturach Konferencji Episkopatu Polski pełnił funkcję przewodniczącego Zespołu ds. Dialogu ze Wspólnotą Kościelną Polskokatolicką, a także był członkiem Komisji ds. Wydawnictw Katolickich, Komisji ds. Radia Maryja, Komisji ds. Życia Konsekrowanego[8]. Wszedł również w skład Rady ds. Środków Społecznego Przekazu, będąc jednocześnie asystentem Telewizji Niepokalanów, a następnie przewodniczącym Rady Programowej Telewizji Puls[3]. Był ponadto przewodniczącym Zespołu Komisji Episkopatu Polski ds. Synodu Biskupów. W 1994 uczestniczył w Synodzie Biskupów. Przyczynił się do utworzenia Radia Niepokalanów, Telewizji Niepokalanów i Telewizji Familijnej[8].
